Μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του γαλλικού κινηματογράφου και θεάτρου, ο ηθοποιός Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, πέθανε σήμερα σε ηλικία 91 ετών, ανακοίνωσε η σύζυγός του, η Μαριάν, μέσω του ατζέντη του.
Ο πρωταγωνιστής του "Ζ", του "Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα" και της "Αγάπης", άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα το πρωί, λόγω γήρατος, στο σπίτι του στο Γκαρ, "περιστοιχισμένος από τους οικείους του", ανέφερε η χήρα του.
Ο Τρεντινιάν είχε πρωταγωνιστήσει σε ταινίες σκηνοθετών όπως ο Κώστας Γαβράς, ο Κλοντ Λελούς, o Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, ο Μίχαελ Χάνεκε, ο Φρανσουά Τρυφώ και ο Κριστόφ Κισλόφσκι.
Έγινε διάσημος με την ταινία του Κλοντ Λελούς "Ένας άντρας και μια γυναίκα" που βραβεύτηκε με τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες το 1966.

Το 1968 κέρδισε την Αργυρή Άρκτο καλύτερου ηθοποιού στο φεστιβάλ του Βερολίνου για την ταινία L'homme qui ment. Την επόμενη χρονιά, βραβεύτηκε με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας στο φεστιβάλ των Καννών για την ταινία Ζ.
Το 2013 έλαβε το Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου και το Βραβείο Σεζάρ Α' ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία Αγάπη.
Η μάχη με τον καρκίνο
Σε συνέντευξή του το 2018, ο θρύλος του γαλλικού σινεμά είχε δηλώσει ότι "ο κινηματογράφος, έχει τελειώσει". Ο 87χρονος τότε Τρεντινιάν, που έπασχε από καρκίνο του προστάτη, είχε εξηγήσει ότι αρνήθηκε να συμμετάσχει στην επόμενη ταινία του Μπρουνό Ντιμόν: "Ήταν ενδιαφέρουσα αλλά φοβόμουν ότι σωματικά δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω" είχε πει στον ιστότοπο της εφημερίδας Nice-Matin.
""Πλέον, δεν μετακινούμαι μόνος μου. Χρειάζομαι πάντα κάποιον δίπλα μου να μου λέει: πρόσεχε, θα σπάσεις τα μούτρα σου", πρόσθεσε χαριτολογώντας ο ηθοποιός που έχει ερμηνεύσει περισσότερους από 160 ρόλους στον κινηματογράφο και το θέατρο.
Αντιμέτωπος με τον καρκίνο, ο ηθοποιός είχε αποκαλύψει ότι "δεν μάχεται". "Βρήκα έναν Μαρσεγιέζο γιατρό που δοκιμάζει κάτι καινούριο. Δεν κάνω χημειοθεραπεία, αν και ήμουν έτοιμος για κάτι τέτοιο", είχε προσθέσει.
Παραδέχτηκε δε ότι δεν ήταν "φτιαγμένος για δημόσιο αξίωμα". "Ήμουν υπερβολικά ντροπαλός. Και η διασημότητα ποτέ δεν με ενδιέφερε. Ξέρετε, την πρώτη φορά το διασκεδάζεις, μετά καθόλου. Γιατί μας δίνουν βραβεία; Πληρωνόμαστε ήδη πολύ καλά, θα ήταν προτιμότερο να δίνουν τα Όσκαρ σε ανθρώπους που δεν ασκούν παράξενα επαγγέλματα", σχολίασε.

Ο θάνατος της κόρης του
Αυτός ο τελειομανής και συνεσταλμένος άνδρας ήταν επίσης ένα ανήσυχο πνεύμα που αποκάλυψε ότι κάποια στιγμή είχε αυτοκτονικές τάσεις: "Παραδέχομαι ότι ποτέ δεν ήμουν πολύ χαρούμενος", είχε δηλώσει ο ίδιος.
Αυτή η απαισιοδοξία τον συνόδευε για πολλά χρόνια πριν από τον θάνατο της κόρης του, της Μαρί, με την οποία διατηρούσε στενή σχέση. Η Μαρί έπεσε νεκρή το 2003, δολοφονημένη από το χέρι του συντρόφου της, του τραγουδιστή Μπερτράν Καντά. Λίγους μήνες νωρίτερα, πατέρας και κόρη είχαν ερμηνεύσει μαζί στη σκηνή τα "Ποιήματα στη Λου" του Γκιγιόμ Απολινέρ.
Η τραγωδία της Μαρί τον στοίχειωσε για πάντα. "Θα μπορούσα να έχω σταματήσει τη ζωή μου εκείνη τη στιγμή", είχε δηλώσει. Με την προτροπή της οικογένειάς του, ανέβηκε ξανά στη σκηνή και βρήκε μια "θεραπεία" στην ποίηση και το θέατρο. Το θεατρικό σανίδι ήταν "το αληθινό επάγγελμά του", όπως είπε κάποτε στο Γαλλικό Πρακτορείο. "Κάνουμε κινηματογράφο λίγο από ματαιοδοξία".
Ο Τρεντινιάν γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1930 στο Πιολάν, στη νότια Γαλλία. Ήταν γιος βιομηχάνου και ανιψιός του οδηγού αγωνιστικών αυτοκινήτων Μορίς Τρεντινιάν. Ο ντροπαλός νέος που έδινε την εντύπωση ότι "ήταν αλλού", παρακολούθησε μαθήματα θεάτρου στο Παρίσι και ανέβηκε στη σκηνή το 1951, στη "Μαρία Στιούαρτ" του Σίλερ. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1956, ήρθε ο κινηματογράφος με την ταινία "Αν όλοι οι άνδρες του κόσμου" του Κριστιάν Ζακ. Την ίδια χρονιά γύρισε την ταινία "Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα" με συμπρωταγωνίστρια την Μπριζίτ Μπαρντό, η σχέση με την οποία συζητήθηκε πολύ.
Επιστρέφοντας από την τραυματική για τον ίδιο στρατιωτική θητεία του στην Αλγερία, ο ηθοποιός παίζει στις "Επικίνδυνες σχέσεις" με σκηνοθέτη τον Ροζέ Βαντίμ και η νευρώδης, ευαίσθητη ερμηνεία του σαγηνεύει. Ακολουθεί η ταινία "Ένας άντρας, μια γυναίκα" στο πλευρό της Ανούκ Αιμέ. Πολύπλευρος στις ερμηνείες του, επιλέγει ρόλους τόσο σε εμπορικές ταινίες ("Κάψτε το Παρίσι", 1966), όσο και σε αβάν-γκαρντ ("Ο άνδρας που λέει ψέματα", Αργυρή Άρκτος στο Φεστιβάλ του Βερολίνου) και σε πολιτικές ("Ζ" του Κώστα Γαβρά). Συνολικά, έπαιξε σε περισσότερες από 120 ταινίες, μεταξύ των οποίων ήταν και "Ο Κονφορμίστας" του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι.
Ο Τρεντινιάν ανέλαβε επίσης να σκηνοθετήσει δύο ταινίες, οι οποίες ωστόσο δεν γνώρισαν ιδιαίτερη επιτυχία.
Από τη δεκαετία του 1980 επικεντρώθηκε στο θέατρο, χωρίς να ξεχάσει και την αγάπη του για τον κινηματογράφο, γυρίζοντας ταινίες όπως την "Τρία χρώματα: η κόκκινη ταινία" και την "Κοίτα τους άνδρες που πέφτουν".
Μετά τον χαμό της κόρης του απομακρύνθηκε για μια δεκαετία από τα κινηματογραφικά πλατό και επέστρεψε δυναμικά το 2012 με την "Αγάπη" όπου ερμήνευσε έναν 80χρονο που βρίσκεται αντιμέτωπος με τον θάνατο της γυναίκας του. Με τον Χάνεκε θα γυρίσει το 2017 και την ταινία Happy End, που διαγωνίστηκε στις Κάννες. Την ίδια χρονιά έδωσε μια τελευταία θεατρική τουρνέ, απαγγέλλοντας ποιήματα των Πρεβέρ, Βιάν και Ντεσνός.
Για να κλείσει ο κύκλος, το 2019 ξανασυναντήθηκε με τον Κλοντ Λελούς και την Ανούκ Αιμέ για το "σίκουελ" της ταινίας "Ένας άνδρας, μια γυναίκα", 53 χρόνια μετά.
Ο Τρεντινιάν έκανε τρεις γάμους και απέκτησε τρία παιδιά, όλα από τη δεύτερη σύζυγό του, τη σηνοθέτιδα Ναντίν Μαρκάν. Τα τελευταία τριάντα χρόνια ζούσε κοντά στο Ιζές, στο Γκαρ, κοντά στους αγαπημένους του αμπελώνες.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr