H Αντιγόνη Αμανίτου μιλά στο TheTOC για το Νίκο Κούνδουρο

Μια από τις πιο γνωστές πρωταγωνίστριες του Νίκου Κούνδουρου, η ηθοποιός Αντιγόνη Αμανίτου, μας μίλησε εξαιρετικά συγκινημένη για την προσωπικότητα του σπουδαίου Έλληνα σκηνοθέτη και τη σημασία της πνευματικής του παρουσίας στην Ελλάδα.

«Ο Νίκος ήταν ένας σημαντικός πνευματικός άνθρωπος, πολύ δυναμικός, δε φοβόταν κανέναν, δε φοβόταν κανένα εμπόδιο, δε σήκωνε αντιρρήσεις. Ήταν πολύ χαρισματικός, φοβερά γοητευτικός, δοτικός, σκηνοθέτης με πολύ ιδιαίτερο στίγμα που καθόρισε την εποχή του, πεισματάρης, δεν ορροδούσε προ ουδενός, γενναίος, με πολλά χαρίσματα. Μια πολυσχιδής προσωπικότητα, ζωγράφος, αρχιτέκτονας, ένα πολύ «ειδικό μάτι».

Θα ήθελα να μου μιλήσετε για το κομμάτι της πνευματικότητας που έφερε, για τις συγκρούσεις του μέχρι τέλους και τις επίμονες αμφισβητήσεις του.

Είχε το χάρισμα να κάνει πράγματα ακόμα και ασήμαντα να φαίνονται ξεχωριστά και ενδιαφέροντα. Ήταν ο ίδιος πολύ γοητευτικός και εστέτ, και όντως νομίζω εκτός από την προσωπική στενοχώρια συζητάμε για μια απώλεια που σφραγίζει το τέλος μιας ολόκληρης εποχής, την οποία καθόρισε με την παρουσία και τη στάση του.

Όταν συνάντησα στο Παρίσι τον Νίκο είχα κάνει αρχιτεκτονική και τελείωνα ψυχολογία και όταν μου είπε ότι θέλει να κάνει μια ταινία μαζί μου είπα δεν είναι ηθοποιός και μου απάντησε « δε με νοιάζει καθόλου, ούτε να το συζητάς». Με αυτή την πρόταση άλλαξε η ζωή μου γιατί ο Νίκος πόνταρε ακριβώς πάνω στην περιέργειά μου για τα πράγματα και μου είπε «μα τι; δε θες να δεις ποιά είναι η μαγεία του σινεμά; Που θα σου ξανατύχει κάτι τέτοιο»; Και έτσι με έπεισε και έκανα το 1922 και έγινα ηθοποιός.

Το 1922 έκανε πάταγο στην εποχή του, ήταν σχεδόν σκάνδαλο. Τι θυμάστε;

Καταρχήν με το που βγήκε η ταινία απαγορεύθηκε. Δε μπορέσαμε να τη δούμε αμέσως. Ήταν μια έντονη ταινία που συζητήθηκε πολύ. Ο Νίκος δε σήκωνε αντιρρήσεις. Θυμάμαι στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης όταν βγήκε η ταινία και σάρωσε θυμάμαι ότι σε σήκωνε καμία αμφισβήτηση και καμία αντίρρηση στην άποψή του. Μου άρεσε το γεγονός ότι ποτέ δεν υποκρίθηκε, ποτέ δε σκέφτηκε και να πει ή να εννοήσει κάτι άλλο. Η ταινία αυτή ήταν ένα μοναδικό φαινόμενο καθώς δημιούργησε εκτός από ένα καλλιτεχνικό γεγονός και ένα πολιτισμικό γεγονός. Ο Νίκος ήταν μέσα σε αυτό το πνεύμα και ότι έκανε σήκωνε θόρυβο, συζήτηση. Του άρεσε κιόλας πάρα πολύ αυτό. Αυτό το ειδικό είδος ανθρώπου δε το συναντάς πολύ συχνά.

Τι σας έλεγε σαν δάσκαλος;

«Αφέσου στην προσωπική σου κίνηση», αυτό μου έλεγε και ένιωσα μεγάλη ελευθερία μαζί του, παρόλο που σαν σκηνοθέτης ήθελε να έχει την απόλυτη καθοδήγηση των ηθοποιών του. Ίσως επειδή δε ήμουν επαγγελματίας ηθοποιός κατανόησε ότι δε θα μπορούσα να υποστώ μεγαλύτερη πίεση. Και στο 1922 και στο Μπορντέλο.

Τι θα εννοούμε στο μέλλον όταν θα λέμε το όνομα του Νίκου Κούνδουρου;

Θα εννοούμε έναν ιδιαίτερο και πολύ σημαντικό πνευματικό άνθρωπο με μεγάλη δράση και μια διαδρομή που δεν είχε κενά.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr