
Θλίψη προκάλεσε στον χώρο του πολιτισμού η είδηση ότι η Άννα Κυριακού έφυγε από τη ζωή.
Αν και πλήρης ημερών, η αγαπημένη ηθοποιός αφήνει κενό το οποίο γέμιζε η πληθωρική παρουσία της στο θέατρο, το σινεμά και την τηλεόραση.
Από την πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο ΡΕΞ στην εφηβική της ηλικία μέχρι τις τελευταίες της συμμετοχές στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, η Άννα Κυριακού υπήρξε παρούσα σε όλες τις μεγάλες μεταμορφώσεις του ελληνικού θεάτρου. Η εκπαίδευσή της σε κορυφαίες σχολές, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο Παρίσι, και η συνεργασία της με σπουδαίους καλλιτέχνες, την κατέστησαν μια ηθοποιό με βάθος, παιδεία και κύρος.
Η συμμετοχή της στο Εθνικό Θέατρο επί δύο δεκαετίες, οι εμφανίσεις της σε κινηματογραφικές ταινίες κλασικές και σύγχρονες, καθώς και οι αξέχαστοι ρόλοι της στην τηλεόραση, όπως η θρυλική θεία Μπεμπέκα στις "Τρεις Χάριτες", την έκαναν ιδιαίτερα αγαπητή σε πολλές γενιές θεατών.
Οι ρόλοι της ζωής της
Ωστόσο, το παλμαρέ της περιλάμβανε πολλούς και σπουδαίους ρόλους σε σημαντικές παραστάσεις και παραγωγές, δίπλα σε κορυφαίους ηθοποιούς, όπως η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Άντονι Κουίν και άλλοι.
Από τα πρώτα της βήματα στον κινηματογράφο ξεχώρισε σε ταινίες όπως "Ο μεθύστακας" (1950), "Η Αγνή του λιμανιού" (1952), "Ζητείται ψεύτης" (1961) και "Αλέξης Ζορμπάς" (1964). Ακολούθησαν ρόλοι στις ταινίες "Safe Sex" (1999), "Το κλάμα βγήκε απ’ τον παράδεισο" (2001) και "Οξυγόνο" (2003), δείχνοντας την καλλιτεχνική της αντοχή στο χρόνο.
Στο Εθνικό Θέατρο, όπου υπήρξε μέλος για πάνω από 20 χρόνια, πρωταγωνίστησε σε 34 έργα, από την "Ηλέκτρα" και τον "Πειρασμό" του Ξενόπουλου, έως τον "Οθέλλο" και τη "Λυσιστράτη".
Η Άννα Κυριακού αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό μέσα από την τηλεόραση. Από τα πρώτα χρόνια της ΕΡΤ συμμετείχε σε σειρές όπως "Εκείνος κι εκείνος", "Η Γειτονιά μας" και "Γιούγκερμαν". Ωστόσο, ο ρόλος που τη σημάδεψε ήταν αυτός της θείας Μπεμπέκας στις "Τρεις Χάριτες" (1989–1992), μια ερμηνεία που έγραψε ιστορία στην ελληνική τηλεόραση.
"Δεν ξέρω πώς την διάλεξα για το ρόλο της Μπεμπέκας, μας άρεσε και φυσικά με τη συνεργασία την αγαπήσαμε, τα πάντα. Είχαμε καιρό να μιλήσουμε, αλλά μάθαινα τα νέα της. Τις τελευταίες φορές που είχαμε επικοινωνήσει, ενώ πάντα ήταν διαυγής και τα είχε 400, λίγο προς το τέλος σαν να δυσκολευόταν να παρακολουθήσει τη συζήτηση.
Δεν τα μπέρδευε βέβαια, αλλά λίγο σαν να δυσκολευόταν στην επικοινωνία. Θυμάμαι μία ιστορία, στον Εμφύλιο ήταν, που ήταν μικρά παιδιά τότε και ήθελαν να φύγουν από του Μακρυγιάννη και να πάνε στο Κολωνάκι να βρουν κάτι να φάνε και περνούσαν πάνω από πτώματα. Αυτό μου είχε κάνει τρομακτική εντύπωση" ανέφερε συγκινημένος ο Μιχάλης Ρέππας.
Η ίδια είχε το παράπονο ότι ο ρόλος της θείας Μπεμπέκας τη στιγμάτισε: "Ξέρετε, έχω παίξει με τον Λογοθετίδη, με την Μανωλίδου, με τον Κατράκη, με τον Αλεξανδράκη με όλους. Και όμως όλοι με θυμούνται από τον τηλεοπτικό μου ρόλο. Κάποτε έλεγα: μα καλά βρε παιδί μου, από την Μπεμπέκα; Εγώ τότε τόλμησα να κάνω την Μπεμπέκα και φαίνεται πως δικαιώθηκα στα μάτια του κοινού. Και το τονίζω: τόλμησα", έχει πει σε συνέντευξή της.
Αργότερα, εμφανίστηκε στο "Κωνσταντίνου και Ελένης" ως "θεία Μάρω" και στις "Επτά Θανάσιμες Πεθερές" ως "κακιά πεθερά", αποδεικνύοντας ότι μπορούσε να κινείται με άνεση ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία.
Τον Σεπτέμβριο κυκλοφόρησε ένα βιβλίο για τη ζωή της Άννας Κυριακού (με τίτλο "ΑΝΝΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΙΑ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ"), με τον συγγραφέα του, Λευτέρη Λαμπράκη, να τη χαρακτηρίζει "αντάρτισσα", παρόλο που δεν της φαινόταν. Όπως έλεγε η ίδια, έζησε "δύο δικτατορίες, πόλεμο, Κατοχή, Εμφύλιο", εμπειρίες που τη βοήθησαν να βλέπει τη ζωή από άλλη σκοπιά, να έχει την αίσθηση του χιούμορ και να κάνει τους γύρω της να γελούν.
Η προσωπική της ζωή και η τελευταία επιθυμία

Η προσωπική της ζωή ήταν ήσυχη και αθόρυβη, χωρίς σκάνδαλα και δημοσιότητα. Παντρεύτηκε τον μοντερνιστή αρχιτέκτονα Μαργαρίτη Αποστολίδη, με τον οποίο απέκτησαν έναν γιο, τον Χρήστο Αποστολίδη, πολιτικό μηχανικό και Πρόεδρο της Ελληνικής Μένσα.
Ο γιος της μίλησε συγκινημένος στην εκπομπή του ΣΚΑΪ "Το ’χουμε", αποκαλύπτοντας τις τελευταίες στιγμές της μητέρας του και την ιδιαίτερη επιθυμία της.
"Η καρδιά της σταμάτησε. Στο σπίτι της, δίπλα μου. Μου έμαθε να αγαπάω τη ζωή", είπε ο Χρήστος, αναφερόμενος στη δυναμική προσωπικότητα της Άννας Κυριακού. Περιέγραψε τη χαρά και την ενέργεια που τη χαρακτήριζαν: "Πρώτη ήταν παντού, και στη διασκέδαση και σε όλα. Την αγαπούσαν όλοι. Το αγαπημένο της σπίτι ήταν στις Μηλιές, το εξοχικό της, και πήγαινε κάθε χρόνο στο Πήλιο, 50 χρόνια από το 1975. Την αγαπούσαν όλοι, ακόμη και οι χωριανοί εκεί πέρα".
Με βαθιά συγκίνηση, ο γιος της θυμήθηκε τη σχέση της με την Αθήνα: "Ήταν γέννημα θρέμμα της Αθήνας. Γεννήθηκε και πέθανε εδώ στο ίδιο σπίτι απέναντι από τον Παρθενώνα. Και αυτό τη γέμιζε ζωή".
Η πιο συγκινητική αποκάλυψη ήρθε στο τέλος, όταν ο Χρήστος αποκάλυψε την τελευταία επιθυμία της Άννας Κυριακού: "Ναι, ήταν δική της επιθυμία να καεί, γιατί ήθελε να είναι στο βαζάκι και να κοιτάει τον Παρθενώνα".
Η κηδεία της θα γίνει την Τετάρτη 15 Οκτωβρίου στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr