Ανακάλυψε το νόημα της ζωής της βλέποντας μια ταινία με την Νάντια Κομανέτσι. Ενα κορίτσι που 8 χρόνια αργότερα, στα 13 της χρόνια, ηλικία έναρξης των επαγγελματιών του μπαλέτου, αποφάσισε να περάσει από το γήπεδο του μπάσκετ στο παρκέ του μπαλέτου.
«Αγαπητή υποψήφια,
Σας ευχαριστούμε για την αίτησή σας στην Ακαδημία Μπαλέτου μας. Δυστυχώς, δεν έχει γίνει αποδεκτή. Δεν διαθέτετε τις σωστές αναλογίες. Έχετε λάθος σώμα για το μπαλέτο, και στα 13 σας είστε πολύ μεγάλη για να ξεκινήσετε το μπαλέτο».
Με την παραπάνω επιστολή, τα μέλη μιας από τις μεγαλύτερες Ακαδημίες Μπαλέτου επιχείρησαν να γκρεμίσουν τα όνειρα της Misty Copeland (γιατί περί αυτής ο λόγος). Ισως δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ότι λίγα χρόνια αργότερα η ίδια θα γινόταν η πρώτη μαύρη πρίμα μπαλαρίνα στις ΗΠΑ και μύθος στην Αμερική. Συγκεκριμένα, το 2015 η Misty Copeland έγινε η πρώτη μαύρη μπαλαρίνα που χόρεψε την Λίμνη των Κύκνων στην Αμερική, στο American Ballet Theatre. Ποτέ από την ίδρυσή της η έγκριτη Ακαδημία, το 1940, δεν είχε σπάσει την παράδοση να χρησιμοποιήσει μαύρη χορεύτρια.
Η ζωή της Misty Copeland (που είναι το πρόσωπο στη μάρκα αθλητικών ειδών Under Amour με το σλόγκαν « I will what I want ») έγινε ντοκιμαντέρ. Πρόσφατα, μάλιστα, κυκλοφόρησε και το αυτοβιογραφικό της τίτλο με τίτλο: «Μια ζωή σε κίνηση». Εκεί που γράφει, μεταξύ άλλών, ότι μέσα από τη δική της περιπέτεια νιώθει ότι αγωνίζεται για τα δικαιώματα των κοριτσιών με μαύρο χρώμα.
«Αφιέρωσα όλη την καριέρα μου για να γίνω πρίμα μπαλαρίνα στο American Ballet Theatre γιατί ήθελα να σπάσω ένα εμπόδιο που έμοιαζε ανίκητο. Δεν το έκανα για τη δόξα αλλά γιατί ήθελα να γίνω η πρώτη μαύρη γυναίκα που θα κατακτήσει αυτή τη θέση, ώστε να κάνω το πρώτο βήμα και να ακολουθήσουν κι άλλοι», γράφει η μπαλαρίνα στην εισαγωγή του βιβλίου της.
«Οι περισσότερες συνάδελφοί μου μεγάλωσαν μέσα στις τέχνες, φορούσαν τα πρώτα τους τουτού μόλις έμαθαν να περπατούν. Περνούσαν τα καλοκαίρια τους στην Ευρώπη, ενώ εγώ έβγαλα για πρώτη φορά διαβατήριο στα 17 μου. Εκείνες προέρχονταν από οικογένειας που είχαν εξοχικά ενώ εγώ πέρασα το μεγαλύτερο μέρος της εφηβείας μου σε βρώμικα ξενοδοχεία. Αλλά η κυριότερη διαφορά μας ήταν άλλη: εγώ ήμουν ένα κοριτσάκι με μαύρο δέρμα, μέσα σε έναν ωκεανό λευκότητας», γράφει η χορεύτρια στο βιβλίο της.
Ο Μπαράκ Ομπάμα συγκινήθηκε με την ιστορία της και την έχρισε μόνιμο μέλος του Council of Fitness, Sport and Nutrition, ένα τμήμα του υπουργείου Υγείας που αγωνίζεται εναντίον της παχυσαρκίας.