Τριακόσια φυτά του υδραίικου τοπίου μεταμορφώνουν ένα κομμάτι του φυσικού τοπίου, δημιουργώντας έναν άναρχα δομημένο μπλέ κήπο, σαν μνημείο για το ελάχιστο, το αυτοφυές, τη γοητεία που ασκεί το ψέμα, τις ελπίδες που δεν διαψεύδονται γιατί ως φαντασιώσεις δεν αγγίζουν ποτέ τα όρια του πραγματικού.
Στα βράχια της Ύδρας, στο δρόμο προς το Μανδράκι, η εικαστικός Μαρία Τσάγκαρη μετατρέπει με μια εφήμερη εγκατάσταση το φυσικό τοπίο έχοντας σαν αφετηρία την μυθοπλαστική δημιουργία της εταιρείας The new Green, της πρώτης στον κόσμο που ανακάλυψε μια φόρμουλα μετατροπής του πράσινου χρώματος σε μπλέ.
Ένας διάλογος ανοίγει με τους πολίτες και τη διάθεσή τους για αλλαγή. Πώς θα ήταν το περιβάλλον μας μέσα σε μπλέ κήπους; Πώς ακυρώνονται οι βεβαιότητές μας από το στερεότυπο του πράσινου χρώματος;
Πηγή έμπνευσης το μυθιστόρημα του Novalis, που αφορά το μύθο ενός νεαρού αγοριού. Ο Χάινριχ, ο ήρωάς του είναι ένας τροβαδούρος του Μεσαίωνα που αφήνει τα πάντα πίσω του και ξεκινάει προς αναζήτηση του μικρού μπλέ λουλουδιού που στοίχειωνε τα όνειρά του και ενσάρκωνε τις αξίες της ιδανικής ζωής και της ποίησης. Το μυθιστόρημα του Novalis που δεν τελείωσε ποτέ έμελλε να καθιερώσει το μπλέ ως εμβληματικό σύμβολο του ρομαντισμού ως χρώμα της ελπίδας, των ονείρων και της πίστης στην αλλαγή. Κι αυτό, λίγο πριν χρησιμοποιηθεί από το χώρο της πολιτικής εκφράζοντας τις αρχές της τάξης και της δημοκρατίας, δίνοντας στο μπλέ χρώμ μια νέα ταυτότητα, μετατρέποντάς το σε κώδικα και σύμβολο.
Ο κήπος της Μαρίας Τσάγκαρη ενσωματώνεται στο άγονο τοπίο της Ύδρας, σαν μια παγωμένη υπόσχεση στο χρόνο μια θερμή μέρα του Ιουνίου, στέκει ανάμεσα στην ουτοπία και την καθημερινότητα σαν ένας σύγχρονος μύθος. Επιστρέφοντας στο μπλε χρώμα το χαρακτήρα και τους συμβολισμούς που του χάρισε η λογοτεχνία.
«Το μπλέ που όταν θα μεγαλώσει θα ήθελε να γίνει φυσικό τοπίο», λέει η Μαρία Τσάγκαρη, «γίνεται μια υπενθύμιση της σύγχρονης πραγματικότητας που διακρίνεται από το αίσθημα της αδυναμίας να αντεπεξέλθει στις προδοκίες σου και αφορμή για να πιστέψεις οτιδήποτε ελπιδοφόρο, υιοθετώντας άλλοτε το αδύνατο και άλλοτε το παράλογο».
Το έργο παρουσιάστηκε το Σάββατο, μετά από εργασία μηνών και είναι μια ανάθεση του ΗΥam (Ύδρα για τους καλλιτέχνες της Μεσογείου) που ιδρύθηκε το 2014 από τη δημοσιογράφο Πολίν Σίμονς με σκοπό να στηρίξει την σύγχρονη καλλιτεχνική σκηνή των νέων από Μεσογειακές χώρες και να δώσει την ευκαιρία σε καλλιτεχνικές προτάσεις να υλοποιηθούν μέσω δράσεων στην Ύδρα και το Παρίσι.
Μεταξύ 20 επιλεγμένων καλλιτεχνών, η επιτροπή απένειμε το βραβείο στην Μαρία Τσάγκαρη και της ανέθεσε την υλοποίηση του έργου στο δημόσιο χώρο της Ύδρας που δημιουργήθηκε ειδικά για το νησί και εγκαταστάθηκε με τη βοήθεια των κατοίκων του.
Η εγκατάσταση στο δρόμο προς το Μανδράκι θα διαρκέσει μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2016.