Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης: Εικαστική Έκθεση της Angakis (Angie Antonakis) I’ll be your mirror

Η αφηρημένη τέχνη αφορά περισσότερο στην έκφραση συναισθημάτων, παρά στην απεικόνιση του κόσμου γύρω μας, σύμφωνα με τον σπουδαίο Αμερικανό ζωγράφο Jackson Pollock. Ακριβώς αυτή τη διαπίστωση επιβεβαιώνουν τα έργα της εικαστικού Angakis, που δίνει το δικό της ιδιαίτερο στίγμα στη σύγχρονη δημιουργία της αφηρημένης τέχνης, ανατρέποντας όχι μόνο τη σαφήνεια των μορφών, αλλά και το χρώμα.

Η έκθεση έργων της Angakis με τίτλο " I’ll be your mirror" παρουσιάζεται στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης από τις 13 Μαρτίου έως τις 9 Απριλίου 2025, με ελεύθερη είσοδο.

Μια σειρά από ασπρόμαυρες ζωγραφικές δημιουργίες, που ανατρέπουν όλους τις συμβατικούς κώδικες της εικαστικής τέχνης, επιχειρούν να εξευμενίσουν, μέσα από την τεχνική της αφαίρεσης, την κοινωνική σύγχυση της εποχής που καθημερινά γίνεται όλο και εντονότερη.

Ο καμβάς της εικαστικού Angakis καλεί το κοινό σε μια συνεχή διαπραγμάτευση, που γίνεται δυνατή μέσα από την περιρρέουσα αμφισημία της ζωγραφικής της. Η ασπρόμαυρη παλέτα της αφήνεται ανοιχτή σε συμβολισμούς, σε μια διαρκή αναμονή αναμέσα στο κενό, την ανεκπλήρωτη μορφή και το ανύπαρκτο χρώμα, όπως ακριβώς σε αναμονή βρίσκεται και η σύγχρονη κοινωνική καθημερινότητα.

Επιμέλεια Έκθεσης: Ντόρα Βυζοβίτου

Διάρκεια έκθεσης: 13/03/25 - 9/04/2025

Ώρες Λειτουργίας: Δευτέρα με Κυριακή 18.00-22.00

Είσοδος Ελεύθερη

Συνέντευξη της Angakis -Angie Antonakis

Μια ψυχαναλυτική κατάδυση για το θεατή αποτελεί το έργο της Angakis, της Ελληνίδας εικαστικού, που ζει και εργάζεται στις ΗΠΑ και εκθέτει μια σειρά από ζωγραφικές δημιουργίες της στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης από τις 13 Μαρτίου έως τις 9 Απριλίου. Η ζωγράφος, επηρεασμένη από τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό, προσκαλεί το κοινό να συμμετάσχει στις πολλαπλές αναγνώσεις του έργου της, δίνοντας την ευκαιρία σε καθέναν από αυτούς να νοηματοδοτήσει εκείνο που εκτίθεται μπροστά του και να ξεκλειδώσει αυτό που αφηγείται, φωτίζοντας τις δικές του ψυχικές διαδρομές.

Τι ήταν αυτό που σας έκανε να αναζητήσετε μια πλατφόρμα επικοινωνίας με το ευρύτερο κοινό;

Υπήρξε ένα κομβικό χρονικό σημείο στη ζωή μου που αναζήτησα αυτή την σχέση με το ευρύ κοινό, παρόλο που ανέκαθεν είχα το βλέμμα του δημιουργού. Πάντα όμως έρχεται εκείνη η κατάλληλη στιγμή που όλα ξεχειλίζουν και πρέπει να τα αφήσεις να βγουν στην επιφάνεια. Αυτός ο κατακλυσμιαίος χείμαρρος ήταν που μου έδειξε τον δρόμο για το πώς να προσεγγίσω το κοινό. Αλλωστε είναι ένας δρόμος, χωρίς γυρισμό. Υπάρχει και τροφοδοτείται αέναα, μέσα από μικρές παρτίδες διάδρασης που γίνονται κάθε φορά όλο και πιο ενδιαφέρουσες.

Γιατί επιλέξατε το ασπρόμαυρα έργα σας για τη συγκεκριμένη έκθεση στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης;

Πιστεύω ότι η χρωματική παλέτα είναι ανεξάντλητη, ακόμα και σε έναν μαυρόασπρο πίνακα. Το ίδιο ισχύει και για τις αφηγήσεις που κρύβει. Το μαύρο και το άσπρο δεν είναι δύο χρώματα, είναι πολλά. Για την ακρίβεια είναι όλα τα χρώματα και όλες οι αφηγήσεις. Και μέσα από αυτόν τον χείμαρρο εικόνων και χρωμάτων απευθύνομαι σε εκείνον που στέκεται απέναντι στη δουλειά μου και αναζητά το νόημα που ανταποκρίνεται μόνο σε εκείνον τον ίδιο. Εχοντας μιλήσει με ανθρώπους που έχουν στη συλλογή τους έργα μου, αυτό που με ξαφνιάζει ευχάριστα κάθε φορά είναι το γεγονός ότι κάθε ένας ταυτίζεται τόσο πολύ με το συγκεκριμένο έργο που πιστεύει ότι μόνο εκείνος αποκρυπτογραφεί το κρυμμένο νόημα. Εκείνος έχει το μαγικό κλειδί που ξεκλειδώνει την πόρτα της αφήγησης του έργου. Μιας αφήγησης που φωτίζει όχι το έργο, αλλά τη δική του ζωή.

Είστε πολίτης του κόσμου. Από την Πελοπόννησο και την Κρήτη, στις ΗΠΑ και στον Καναδά, με εκθέσεις σε όλο τον κόσμο. Πώς έχει επηρεάσει αυτό την εικαστική σας διαδρομή;

Αυτό που με καθόρισε από τα εφηβικά μου χρόνια ήταν η αγάπη μου για την τέχνη. Αυτή η εμμονή ήταν που μου πρόσφερε ένα διαρκές βιωματικό ταξίδι, ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Μέσα σε εκθέσεις τέχνης, σε γκαλερί και μουσεία, σε θεατρικές παραστάσεις, σε συναυλίες αναζήτησα τη γνώση μέσα από τη συνεχή μελέτη, την προσωπική έρευνα, την αδιάκοπη προσπάθεια. Κι όλα αυτά με, όσο το δυνατόν περισσότερη, πειθαρχία και αφοσίωση. Σπουδαία συγκυρία για μένα ήταν η εκλογή μου ως προέδρου του Parsons Bruce Art Association της Virginia στις ΗΠΑ. Εκεί είχα την ευκαιρία να επιμεληθώ μια σειρά από πολύ σπουδαίες εκθέσεις που οδήγησαν με χρηματοδότηση της Πολιτείας, την ίδρυση του κοινοτικού κέντρου τέχνης Prizery που λειτουργεί μέχρι σήμερα και αποτελεί φυτώριο νέων καλλιτεχνών. Αυτό για μένα ήταν κορυφαία στιγμή, όπως και όταν κατάφερα να στηρίξω Έλληνες καλλιτέχνες και το διψασμένο φιλότεχνο κοινό, ανοίγοντας δύο αίθουσες τέχνης, στην αγαπημένη μου Σπάρτη, τη γενέθλια πόλη μου, οι οποίες έκλεισαν δυστυχώς την περίοδο του Covid.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr