Το σημαντικό και πολύπλευρο έργο για την αποκατάσταση της Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης αποτελεί αντικείμενο μιας νέας έκδοσης, η οποία παρουσιάζει τα πορίσματα του ερευνητικού έργου ομάδας 26 καθηγητών και 26 μεταπτυχιακών και αποφοίτων της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, που άρχισε τον Ιανουάριο του 2012, ενώ η σχετική μελέτη κατατέθηκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο το Μάιο του 2013. Ο τόμος αντλεί στοιχεία από τα αρχικά κείμενα του ερευνητικού έργου, αλλά επιπλέον εμπλουτίζεται με πρόσθετα δεδομένα για την αρχιτεκτονική των σχολικών κτιρίων της Κωνσταντινούπολης, ελληνικών και μη, ώστε να αναδειχθεί η ιδιαίτερη σημασία του κτιρίου της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Διακρίνεται επίσης για την πλούσια εικονογραφική τεκμηρίωση, η οποία προέρχεται από διεθνή αρχεία και βιβλιοθήκες. Η Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης, η οποία έκλεισε με απόφαση των τουρκικών αρχών το 1971, ήταν η κύρια θεολογική σχολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης και επί σειρά αιώνων αποτέλεσε σύμβολο της Ορθοδοξίας. Οι εγκαταστάσεις της βρίσκονται στη Χάλκη, ένα από τα Πριγκηπονήσια, στη Θάλασσα του Μαρμαρά, νότια της Κωνσταντινούπολης.
Η ιστορία της Θεολογικής Σχολής
Η θεολογική σχολή ιδρύθηκε για να εκπαιδεύσει νέους κληρικούς αλλά και για να καλύψει τις πνευματικές και θρησκευτικές ανάγκες του Οικουμενικού Πατριαρχείου και όλων των Ορθοδόξων. Ο Πατριάρχης Γερμανός Δ΄ κατά την πρώτη του πατριαρχεία (1842-1845), ίδρυσε το 1843 θεολογική Σχολή στις εγκαταστάσεις της μονής της Αγίας Τριάδας, την οποία και εγκαινίασε το αμέσως επόμενο έτος στις 13 Σεπτεμβρίου 1844. Όλα τα κτήρια εκτός από ένα παρεκκλήσι καταστράφηκαν στο μεγάλο σεισμό που συνέβη στη Κωνσταντινούπολη στις 28 Ιουνίου του 1894 με συνέπεια να διακοπεί η λειτουργία της. Μετά από εκτεταμένες επισκευές και αναστηλώσεις από τον αρχιτέκτονα Περικλή Φωτιάδη, διάρκειας 17 μηνών, η σχολή με νέο πλέον κτίριο εγκαινιάστηκε στις 1 Οκτωβρίου του 1896. Σημαντική ανακαίνιση έγινε στη δεκαετία του '50.
Μια ζωντανή σκηνή από τη Χάλκη: Η μονή δεν είχε ψηλό περίβολο όπως σήμερα. Μπροστά στην είσοδο υπήρχε πλατεία «κατάφυτος και ευφρόσυνος» με ποικίλα δέντρα όπως κυπαρίσσια, ελιές, πίτυες, δρυς, φιλύρες κ. ά. στην οποία μαζεύονταν προσκυνητές κατά τη διάρκεια πανηγυριών. Δίπλα στην κύρια είσοδο βρισκόταν η στέρνα του 1777 και στην εσωτερική αυλή υπήρχαν τρεις στέρνες που υπάρχουν μέχρι σήμερα και το ηλιακό ρολόι.
Ο Γάλλος ιστορικός και δημοσιογράφος Ουμπιτσίνι το 1856 γράφει για τη σχολή ότι είχε 15 καθηγητές και 70 με 80 μαθητές. «Είναι μοναδικό στο είδος του σε όλη την αυτοκρατορία και εξασφαλίζει στην εκκλησία ετησίως δεκαπέντε μορφωμένους ιερείς, περισσότερο μορφωμένους από την πλειονότητα του ελληνικού κλήρου».
Το κτίριο της θεολογικής Σχολής
Το κτίριο ακολουθεί την μοίρα της φθοράς και των φυσικών καταστροφών μέχρι το 1896 το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα ακέραιο. Η είσοδος είναι από τη Δυτική πλευρά. Βρίσκεται στο μέσον και έχει πρόπυλο με κίονες. Μόλις μπαίνεις υπάρχει εσωτερικό χωλ με εντυπωσιακό κλιμακοστάσιο που οδηγεί στον επάνω όροφο. Κάτω από την σκάλα υπάρχει θύρα που οδηγεί προς τον ναό (κτισμένος ανατολικά) και την εσωτερική αυλή. Το κτίσμα είναι σε σχήμα Π. Στο ισόγειο προς βορράν είναι οι αίθουσες διδασκαλίας και η μαθητική βιβλιοθήκη. Απέναντι προς νότον είναι οι κοιτώνες και οι τραπεζαρίες. Στον πρώτο όροφο αίθουσα τελετών, αριστερά δωμάτια καθηγητών και δεξιά τα πατριαρχικά δωμάτια.
Πρόσφατη ιστορία της Σχολής / 20ος αιώνας
Στους βαλκανικού πολέμους υπάρχουν σημαντικές επιπτώσεις στη λειτουργία της σχολής και από το 1916 οι φοιτητές υποχρεώνονται να υπηρετούν στον τουρκικό στρατό. Μετά τον πόλεμο η σχολή επιτάσσεται και εγκαθίστανται Γερμανοί αιχμάλωτοι και τραυματίες. Με την ανακήρυξη της τούρκικης δημοκρατίας το 1923 η σχολή αναδιοργανώνεται και μπαίνει σε μια φάση που κρατά μέχρι το 1951. Στη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου κινδύνευσε να κλείσει (λόγων των νέων μέτρων που επιβλήθηκαν στις μειονότητες). Το 1944 γιόρτασε τα 100 της χρόνια. Από το 1951 έως το 1971 μετά από τις προσπάθειες του Πατριαρχείου η σχολή μπαίνει στην τέταρτη φάση της. Το 1951 εγκρίνεται ο πρώτος κανονισμός της από το Τουρκικό Υπουργείο παιδείας που επικυρώθηκε από την ιερά Σύνοδο. Το 1971 η λειτουργία της αναστέλλεται με το νόμο που απαγορεύει τα ιδιωτικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Στα 127 χρόνια της λειτουργίας της σχολής έως το 1971 αποφοίτησαν 930 άτομα. 12 απόφοιτοι έγιναν Οικουμενικοί Πατριάρχες.
Η σημασία της ύπαρξης θεολογικής σχολής
Στάθηκε πρότυπο για την συγκρότηση και λειτουργία θεολογικών σχολών όπως αυτή των Ιεροσολύμων, της Αμερικής, της Αυστραλίας. Την ίδια χρονιά που λειτούργησε η Χάλκη λειτούργησαν και η Ριζάρειος, η Θεολογική Παν/μιου Αθηνών, η Θεολογική του ΑΠΘ και άλλες στο Κίεβο, το Καζάν και τη Μόσχα που λειτούργησαν μέχρι το 1917.
Η Χάλκη έχει λάβει διεθνή προσοχή τα τελευταία χρόνια. Τον Οκτώβριο του 1998, το Κογκρέσο των ΗΠΑ υποστήριξε την επαναλειτουργία της Χάλκης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναφέρει επίσης το ζήτημα στις διαπραγματεύσεις για την τουρκική προσχώρηση στην ΕΕ. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον επισκέφτηκε την Χάλκη στην επίσκεψή του στην Τουρκία το 1999 και ζήτησε από τον Τούρκο Πρόεδρο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ να επιτρέψει την επαναλειτουργία της σχολής.
Τον Αύγουστο του 2011, ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ερντογάν αποφάσισε με διάταγμα ότι τα ακίνητα και τα θρησκευτικά κτίρια του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης, τα οποία κατασχέθηκαν στο παρελθόν πρέπει να επιστραφούν προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης.[1] Τον Σεπτέμβριο του 2011 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος διορίστηκε Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης.
Τον Ιανουάριο του 2013, ανέφερε η τουρκική εφημερίδα Today's Zaman ότι το τουρκικό Συμβούλιο Ιδρυμάτων επέστρεψε 190 εκτάρια γης πρός το ίδρυμα της Μονής της Αγίας Τριάδος. Το εν λόγω ίδρυμα είναι ο ιδιοκτήτης της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της γης βρίσκεται στο χώρο της Θεολογικής Σχολής. Έτσι το Οικουμενικό Πατριαρχείο ελπίζει ότι οι υποσχέσεις από την τουρκική κυβέρνηση ότι θα επιτραπεί η επαναλειτουργία της Χάλκης θα τηρηθούν.
Η Μονή Αγίας Τριάδας
Η μονή είναι κτισμένη στο λόφο της Ελπίδας, έναν από τους τρεις λόφους του νησιού. Ο Πατριάρχης Φώτιος ο Δ’ την κτίζει ανάμεσα στα 858-861 και 878-886 και την ονομάζει Σιών. Υφίσταται καταστροφές από τους Λατίνους τον 13ο αιώνα. Ακμάζει τον 14ο αιώνα την εποχή των Παλαιολόγων. Καταστρέφεται από τους Οθωμανούς το 1453 και εγκαταλείπεται για σχεδόν έναν αιώνα. Η μονή ήδη διαθέτει μεγάλους θησαυρούς βυζαντινής τέχνης και ένα χειρόγραφο Ευαγγέλιο.
Ανακαίνιση της μονής
Κύριος οργανωτής και θεμελιωτής της σχολής ο μοναχός Μητροφάνης (αργότερα έγινε Πατριάρχης) περίπου 1540. Όταν παραιτήθηκε από τον πατριαρχικό θρόνο και εξορίστηκε στη Χάλκη φτιάχνει την περίφημη βιβλιοθήκη. Κατάσταση βιβλιοθήκης: Η βιβλιοθήκη εμπλουτίζεται μέσα στους αιώνες όμως πολλά βιβλία της καταστράφηκαν, πωλήθηκαν ή έκλάπησαν. Η βιβλιοθήκη σήμερα έχει 40.000 τόμους.
Γίνεται επόμενη ανακαίνιση της μονής, η οποία τον 17ο αιώνα και τον 18ο αντιμετώπιζε οικονομικό αδιέξοδο εξαιτίας των φόρων που επέβαλαν οι Τούρκοι. Η μονή καταστρέφεται από πυρκαγιά το 1820. Το 1831 ερειπώνονται από σεισμό.
Το νησί
Η Χάλκη ανήκει σε μια συστάδα νησίδων γνωστές ως τα Πριγκηπονήσια, υπάγεται στο Νομό της Κωνσταντινούπολης και αποτελεί ιδιαίτερο θέρετρο αυτής. Στη βόρεια ακτή της, σε ύψωμα, βρίσκεται το ελληνορθόδοξο μοναστήρι του 11ου αιώνα, η Αγία Τριάδα, το οποίο στέγαζε την Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Το μοναστήρι προσελκύει πολλούς τουρίστες από Ελλάδα και Τουρκία. Γραφικό νησί με τουρισμό και ήπια κυκλοφορία με άλογα, άμαξες ή βάρκες. Ο μοναδικός οικισμός του νησιού είναι κτισμένος από την αρχαία εποχή στην ήρεμη βορειοανατολική παραλία. Το νερό ήταν πάντα λιγοστό στη Χαλκη και είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ τα σπίτια ήταν πάντα ξεκλείδωτα, οι κάτοικοι διπλοκλείδωναν τα πηγάδια και τις στέρνες τους για να ασφαλίσουν το πολύτιμο νερό. Στις αρχές του 20ού αιώνα η πόλη καταστράφηκε δυο φορές από πυρκαγιά και χτίστηκε ξανά. Ο ενοριακός ναός του Αγίου Νικολάου υπήρχε από τη βυζαντινή εποχή και ήταν κτισμένος σε ερείπια αρχαίου ναού. Ξαναοικοδομήθηκε το 18ο αιώνα και πάλι το 1857 λαμπρότερος και εντυπωσιακός σε σχέδια του Χατζή Στεφανή Γαϊτανάκη. Σε αυτή τη μορφή υπάρχει μέχρι σήμερα. Η Χάλκη σήμερα αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο νησί των Πριγκηπονήσων με 3.000 κατοίκους. Οι Έλληνες κάτοικοι του νησιού συντηρούν μια μικρή ενορία 310 κατοίκων.
Υπάρχουν:
Ο Καθεδρικός ναός του Αγίου Νικολάου (ενορία με 310 άτομα), σε άριστη κατάσταση
Ο Κοιμητηριακός ναός της Αγίας Βαρβάρας
Στο νησί, μετά το κλείσιμο του Λυκειακού τμήματος της Θεολογικής Σχολής το 1983, δεν υπάρχει ελληνικό εκπαιδευτήριο.
Μελέτη αποκατάστασης
Το κτίριο σήμερα χρειάζεται πολλές αντικαταστάσεις κουφώματα, πατώματα κλπ και δομικές αλλαγές διατηρώντας τον χαρακτήρα του ακέραιο.
1. Διατήρηση και ανάδειξη των ιδιαίτερων τυπολογικών και μορφολογικών στοιχείων.
2. Συντήρηση του ζωγραφικού και ανάγλυφου διακόσμου
3. Οικοδομικές βελτιώσεις και δομοστατικές ενισχύσεις
4. Εκσυγχρονισμός εγκαταστάσεων
Έγιναν δυο προτάσεις - μελέτες. Η μελέτη φέρνει τι σχολή στο 21ο αιώνα, διατηρώντας τα ιστορικά χαρακτηριστικά της και τα σημαντικά αρχιτεκτονικά στοιχεία της.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr