
Από τα τρία της χρόνια λούζεται στα φώτα της δημοσιότητας. Είδε τη μητέρα της να πεθαίνει, κληρονόμησε μαζί με το ταλέντο και τον εύθραυστο χαρακτήρα της. Η Λίζα Μινέλι με τα πολλά διαζύγια και τις νοσηλείες σε κλινικές για αποτοξίνωση είδε την καριέρα της να λάμπει και να χάνεται ξανά και ξανά. Αποδείχτηκε πιο ισχυρή και ανθεκτική από τη Τζούντι Γκάρλαντ. Είναι 71 και συνεχίζει.
Η Λάιζα Μινέλι, γεννήθηκε στο Λος Άντζελες, στις 12 Μαρτίου 1946, και κάνει το κινηματογραφικό της ντεμπούτο σε ηλικία μόλις τριών ετών, δίπλα στη μητέρα της, στην ταινία “In the good old summertime”, το 1949. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στα επτά της χρόνια, εμφανίζεται μαζί της στο θέατρο. Τη σκηνοθεσία την αναλαμβάνει ο πατέρας της, χολιγουντιανός σκηνοθέτης Βιντσέντε Μινέλι. Φυσικό επακόλουθο είναι να μεγαλώσει, λοιπόν, μέσα στα κινηματογραφικά πλατό και στις θεατρικές σκηνές. Μετά το χωρισμό των γονιών της, πηγαίνει να μείνει με τη μητέρα της. Εκείνη αντιλαμβάνεται το ταλέντο της κόρης της και την ωθεί να κάνει τα πρώτα της βήματα στο θεατρικό σανίδι. Η φωνή της Λάιζα είναι ξεχωριστή.

Η Λάιζα, από πολύ μικρή, ζει από κοντά τις κρίσεις της μητέρας της, η οποία έχει πάντα ιδιαίτερα ταραγμένη ψυχική υγεία. Μόλις δεκαέξι ετών, το 1963, αναλαμβάνει τον κεντρικό ρόλο στο μιούζικαλ “Best Foot Forward” το οποίο ανεβαίνει στη Νέα Υόρκη. Καταφέρνει να αποσπάσει μεγάλη επιτυχία και ένα χρόνο αργότερα, στα δεκαεπτά της χρόνια, εμφανίζεται δίπλα στη μητέρα της σε συναυλία στο London Palladium. Οι κριτικές για τις δυο τους είναι εκπληκτικές.

Στα δεκαεννέα της, είναι η νεαρότερη ηθοποιός που τιμάται με το θεατρικό βραβείο Tony, για την ερμηνεία της στο “Flora, The Red Menace”. Τότε είναι που η Λάιζα γνωρίζει τον Αυστραλό τραγουδοποιό, Πίτερ Άλλεν – τον οποίο είχε προωθήσει η μητέρα της στο χώρο του θεάματος- και τον οποίο παντρεύεται το 1967. Η εξέλιξη της καριέρας της είναι ταχύτατη και εντυπωσιακή. Καταφέρνει μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να ξεπεράσει τη φήμη των γονιών της. Πολυτάλαντη, λαμπερή -αν και δεν είναι μια χαρισματική καλλονή- διαθέτει όμως εντυπωσιακή φωνή , εξαιρετική κίνηση και έντονη σκηνική παρουσία. Πρωταγωνιστεί σε σόου στις μεγαλύτερες σκηνές του κόσμου, κάνει δίσκους, δίνει κοντσέρτα, παίζει σε ταινίες.
Η ανεπανάληπτη ερμηνεία της στο “Καμπαρέ” της δίνει την ευκαιρία να ξεδιπλώσει όλα της τα ταλέντα και της χαρίζει, το 1972, Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου. Τα τραγούδια “Cabaret” και “Money, Money, Money” είναι ανεπανάληπτα έως και σήμερα. Όπως δηλώνει η ίδια, για να προετοιμάσει το ρόλο της μελέτησε φωτογραφίες ηθοποιών των δεκαετιών ‘20 και ‘30, όπως η Λουίζ Γκλάουμ και η Λουίζ Μπρουκς. Την ίδια χρονιά, κερδίζει το τηλεοπτικό βραβείο Emmy για το “Liza With a Z”.

Η Μινέλι είναι επίσης, κάτοχος δυο Χρυσών Σφαιρών, ενός BAFTA, ενός Βραβείου Έμμυ και τεσσάρων Βραβείων Τόνυ. Το 1978, αναλαμβάνει έναν ακόμα ρόλο που έχει μείνει στην ιστορία του κινηματογράφου, στην ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε “New York, New York” όπου υποδύεται την ερωμένη του Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Αξίζει να αναφερθεί η εκπληκτική της ερμηνεία στην ταινία “Arthur” το 1981, όπου συμπρωταγωνιστεί με τους Ντάνλει Μουρ και Τζον Γκίλγκουντ.

Το 1997 αντικαθιστά τη Τζούλι Άντριους στην επανεκτέλεση του μιούζικαλ «Βίκτωρ Βικτώρια» στο Μπρόντγουεϊ. Οι κριτικές που λαμβάνει είναι διθυραμβικές. Το 2000 προσβάλλεται από ιογενή εγκεφαλίτιδα και οι γιατροί της προβλέπουν ότι δεν επρόκειτο να ξαναμιλήσει και πως θα μείνει καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι για την υπόλοιπή της ζωή. Η Μινέλι όμως είναι δυνατή. Με ισχυρή θέληση, επιμονή καθώς και με τη βοήθεια μαθημάτων φωνητικής και χορού καταφέρνει να ορθοποδήσει και να ερμηνεύσει το τραγούδι Never Never Land στο Madison Square Garden μετά από παράκληση του Μάικλ Τζάκσον το 2001.
Η προσωπική της ζωή, ωστόσο, δεν είναι τόσο αστραφτερή όσο η καριέρα της. Οι σχέσεις της είναι συνήθως προβληματικές, με “δύσκολους” άντρες, όπως ο Πίτερ Σέλερς, ο Μάρτιν Σκορσέζε, ένας Παριζιάνος ευγενής και ένας Βραζιλιάνος πλέιμπόι. Παντρεύεται τρεις φορές. Χώρισε τον πρώτο της σύζυγο, Πίτερ Άλλεν, το 1974, όταν ανακαλύπτει ότι είναι ομοφυλόφιλος και εγκατέλειψε τον δεύτερο για χάρη του Σκορσέζε. Ο τρίτος γάμος της με το γλύπτη Μαρκ Γκέρο, της χαρίζει μερικές αποβολές και ένα ακόμα διαζύγιο. Ο τέταρτος γάμος της με τον Ντέιβιντ Γκεστ είναι το 2002 και λήγει άδοξα ένα χρόνο μετά.

Δεν καταφέρνει να κάνει ποτέ παιδιά αν και καταβάλει κάθε προσπάθεια. Απογοητευμένη από τις προσωπικές της ατυχίες και ζώντας πάντα με το φάντασμα της μητέρας της,βυθίζεται στο ποτό, στο φαγητό και στα ναρκωτικά. Παραμορφώνεται, παχαίνει πολύ κι αρχίζει να έχει προβλήματα με τη φωνή της. Χρειάζεται να παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα στην κλινική Μπέτι Φόρντ, προκειμένου να αποτοξινωθεί και να μπορέσει να ασχοληθεί και πάλι με την καριέρα της.

Η Νέα Υόρκη αποχαιρέτησε τον 20ο αιώνα με δική της συναυλία, η Αμερική τη θεωρεί την πιο αγαπημένη εθνική καλλιτέχνη της, χάνει τους φίλους της όπως τον Μάικλ Τζάκσον, περιλαμβάνει το τραγούδι της μητέρας της Over The Rainbow από την ταινία Ο Μάγος του Οζ, το οποίο αρνιόταν να τραγουδήσει για πολλά χρόνια στο δίσκο της Liza’s Back, ξαναμπάινει σε κλινική αποτοξίνωσης, τραγουδά Μπιγιονσέ στην ταινία Sex and the City 2, το Single Ladies.
Έχει ζήσει μια πλούσια και ταραγμένη ζωή μέχρι σήμερα, αλλά πάντα όλοι θα βλέπουν στα μάτια της το μελαγχολικό κορίτσι του Καμπαρέ.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr