Μαντζαβίνος: ΤοΜοναστηράκι δεν έχει σκουπίδια - Είναι ένας ολόκληρος κόσμος

Ο Τάσος Μαντζαβίνος έζησε τον «δράκο» στα παραμύθια, στον Καραγκιόζη, στις εικονογραφήσεις και στις λαϊκές ζωγραφιές. Μα και για τον ίδιο τον 'Ελληνα ζωγράφο δεν έχει ειπωθεί ότι συνεχίζει το «νήμα» της παράδοσης μεγάλων λαϊκών καλλιτεχνών όπως ο Θεόφιλος; Σ' αυτό το πνεύμα ο ζωγράφος, συχνά, αναφέρεται στον δράκο της ελληνικής λαϊκής τέχνης: το μαζεύει αυτό το πλάσμα, το συμπονά, και εν τέλει βλέπει τον εαυτό του σ’ αυτό. Μας λέει πως είναι ένα πλάσμα άκακο, αν και η συμπεριφορά του δεν είναι η ευπρεπής που θέλουμε. Τον δικό του δράκο μάλιστα φροντίζει ο δημιουργός να επισημάνει σε ένα έργο του, με τη λέξη «καλός», όπως αναφέρει ο κρτικός τέχνης Γιώργος Μυλωνάς, επιμελητής της έκθεσης του Τάσου Μαντζαβίνου «Εγώ ο Δράκος» που μέχρι τις 4 Δεκεμβρίου θα φιλοξενείται στο Μουσείο Μπενάκη / Πινακοθήκη Γκίκα, Κριεζώτου 3. ΄Εκθεση, η οποία μας έδωσε την ευκαιρία της συνομιλίας μαζί του.

- Είναι αλήθεια ότι πρώτα - πρώτα αυτή η έκθεση «γεννήθηκε» στο κεφάλι του ΄Αγγελου Δεληβορριά;

Του είχα προτείνει την ιδέα να εκθέσω μια ενότητα με θέμα τον δράκο. Για τον σκοπό αυτό του έδειξα έργα μου και του άρεσαν.

- Με ποιο σκεπτικό φιλοξενήθηκε στο Μουσείο Χατζηκυριάκου - Γκίκα; - Πως συνδέεται η έκθεση αυτή με τα εκθέματα του Μουσείου; Μετά την αναδρομική έκθεση στο έργο σας (Μπενάκη Πειραιώς, 2012), τι έχει να προσφέρει;

Πρώτα απ΄όλα μου άρεσε ο χώρος που δεν ήταν μεγάλος και το στήσιμο θα ήταν πυκνό χωρίς μεγάλα κενά μεταξύ των έργων οπότε θα υπήρχε έντονη «επιθετικότητα» προς τον θεατή, κάτι που ταιριάζει με το θέμα της έκθεσης. Επίσης, αισθάνομαι καλά που δίπλα στην έκθεση βρίσκεται ο Κόντογλου, ο Σπαθάρης, το πιστόλι του Καρυωτάκη, τα ωραία φιλοτεχνημένα βιβλία από σπουδαίους χαράκτες. Η διπλανή αίθουσα αποπνέει μαστοριά και μερακλοσύνη. Τελικά, αισθάνομαι οικειότητα με όλους τους ζωγράφους που βρίσκονται δίπλα.

- Τι ακριβώς σηματοδοτεί ο Δράκος για εσάς; Και που θα εντοπίζατε τη διαφορά σε σχέση με ότι σχετικό έχει παρουσιαστεί μέχρι σήμερα;

Η διαφορά είναι ότι πρόκειται για μία έκθεση – ενότητα μ’ ένα θέμα, τον Δράκο, που σημαίνει για μένα τον παρατηρητή, αυτόν που έχει τη δυνατότητα ν’ αποτραβιέται απ’ το κέντρο, την πραγματικότητα, να γίνεται ξένος απ’ αυτό που συμβαίνει τώρα, να μετακομίζει στο περιθώριο, να οικειοποιείται το βλέμμα του περιθωρίου. Έτσι αποφεύγεται η τετριμμένη άποψη, ανανεώνεται η έμπνευση. Ο ζωγράφος ούτως ή άλλως πρέπει να είναι ολίγον αιρετικός (εφόσον αυτό γίνεται βιωματικά), για να δηλώνεται μια καινούργια άποψη και να μην πέφτει στην επανάληψη, δηλαδή να αποκτήσει το δικό του στίγμα στη ζωγραφική. Ο δράκος σημαίνει για μένα το ξένο το οποίο μας τρομάζει, θρυμματίζει την πραγματικότητά μας. Είναι ο έκπτωτος ήρωας.

- Με τι υλικά δουλέψατε; Κατά τη διάρκεια ποιου χρονικού διαστήματος; Πως διαρθρώνεται η έκθεση στους χώρους του Μουσείου Χατζηκυριάκου - Γκίκα;

Τα υλικά που δούλεψα ακρυλικά, ξύλο, σύρματα και τσίγκος, διάφορα υλικά που βρίσκω στο παζάρι του Μοναστηρακίου. Το Μοναστηράκι είναι ένας κόσμος έμπνευσης γιατί εκεί βρίσκω ένα παλαιό κόσμο απλωμένο, αντικείμενα που ήταν κάποτε σημαντικά και με κόπο αποκτήθηκαν, τώρα είναι κάποτε σαβούρα. Στο Μοναστηράκι δεν υφίσταται η έννοια σκουπίδι. Το Μοναστηράκι είναι η επίσκεψη σ’ ένα κόσμο που είναι κάτω από τον κόσμο μας.

- Με ποιο τρόπο μας ξανασυστήνεται ο Καραγκιόζης μέσα από την έκθεση;

Από το θέατρο του Καραγκιόζη μ’ ενδιαφέρει το θέμα, η σκιά και η εικαστική του πλευρά. Η ζωγραφική που είναι αφτιασίδωτη, που έγινε από ανθρώπους που δεν είναι σπουδαγμένοι ζωγράφοι, άρα που η ζωγραφική σ’ αυτούς είναι παιχνίδι και φτάνουν σ’ ένα εικαστικό αποτέλεσμα από μια άλλη οδό από αυτήν ενός «κανονικού» ζωγράφου.

Info:

ΤΑΣΟΣ ΜΑΝΤΖΑΒΙΝΟΣ Εγώ και ο Δράκος
Μουσείο Μπενάκη / Πινακοθήκη Γκίκα, Κριεζώτου 3 / ΄Εως 4/1/2020

www.benaki.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr