Μητσιάς:Πηγαίνω με κρύα καρδιά να τραγουδήσω, αλλά θέλω να απαλύνω τον πόνο

«Για να είμαι ειλικρινής, με κρύα καρδιά πάω να τραγουδήσω. Δεν έχω το κέφι, την όρεξη που είχα απ' αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Είναι η ανεργία, είναι η φτώχεια του κόσμου, κι όλα όσα συμβαίνουν. Βλέπεις τον κόσμο που δεν έχει να φάει και σκέφτομαι: Εμείς τώρα θα τους διασκεδάσουμε; Όμως, μέσα από κάποια τραγούδια θέλουμε να ξυπνήσουμε μνήμες και να βρούμε ένα φωτεινό μονοπάτι διεξόδου στα προβλήματά μας διότι τα τραγούδια έχουν μεγάλη δύναμη. Τα τραγούδια οδήγησαν μεταξύ άλλων τους φοιτητές να σπάσουν την πόρτα του Πολυτεχνείου. Και θέλω μέσα από τα τραγούδια που θα πω, αν μπορέσω, να απαλύνω τον πόνο των ανθρώπων...»

Περίπου ένα χρόνο μετά τα «Απαγορευμένα» που παρουσιάστηκαν στο Μέγαρο Μουσικής, ο Μανώλης Μητσιάς δίνει ένα διαφορετικό ραντεβού με εκείνους που τον παρακολουθούν τόσα χρόνια. Για 4 μόνο παραστάσεις, από το Σάββατο 2 ως το Σάββατο 23 Απριλίου, ο Μανώλης Μητσιάς επανέρχεται στην Κεντρική Σκηνή του Γυάλινου Μουσικού Θεάτρου και την μοιράζεται με τον Σταύρο Σιόλα και τη Γεωργία Νταγάκη τη σκηνή, «Εξ Αδιαρέτου».

- Μιλήστε μας γι' αυτή τη συνεργασία...

«Πάω να τραγουδήσω για να εκφραστώ λίγο. Να πω και τραγούδια που δεν έχω ξαναπεί. Συνεργάζομαι με δυο νέα παιδιά που εκτιμώ. Πιστεύω ότι είναι δυο ταλαντούχοι άνθρωποι: Ο Σταύρος Σιόλας είναι καλός συνθέτης και τραγουδιστής και η Γεωργία Νταγάκη είναι πολύ καλή τραγουδίστρια και μουσικός. Μ' αρέσουν πολύ κι είπα να συνεργαστώ μ' αυτά τα δυο νέα παιδιά. Να ανταλλάξουμε τραγούδια. Τα δυο τελευταία χρόνια εμφανίζομαι στο Γυάλινο, είναι ένας χώρος με καθαρή ατμόσφαιρα που σπανίζει σήμερα στις μουσικές σκηνές - από καπνούς και λοιπά».

- Έχετε πει εκατοντάδες τραγούδια. Αποφασίσατε πού θα εστιάσει το πρόγραμμα;

«Κοιτάξτε, εγώ δεν έχω ένα στάνταρ πρόγραμμα και τραγουδάω. Ο κάθε θεατής έχει στο κεφάλι του μέσα ένα τραγούδι που θέλει να τ΄ ακούσει. Πιστεύω ότι είμαι ο μόνος τραγουδιστής που ρωτάω από την πίστα "Πείτε μου, τι θέλετε να σας πω"... Τι ζητούν; Δικά μου τραγούδια, Χατζιδάκι, Θεοδωράκη. Εγώ μεγάλωσα με τα τραγούδια αυτά. Δεν τα γνωρίζω τώρα. Τα ξέρω από μικρό παιδί, πριν γίνω τραγουδιστής. Έχω ζήσει δύσκολες καταστάσεις μ' αυτά τα τραγούδια - ειδικά του Μίκη στη Θεσσαλονίκη πριν κατέβω στην Αθήνα, σε συλλαλητήρια, σε διαδηλώσεις, τα έχω ζήσει όλα. Νομίζω πως λίγοι τραγουδιστές σήμερα (όπως εγώ κι ο Καλογιάννης ας πούμε) ξέρουν από πρώτο χέρι κάποια τέτοια πολιτικά τραγούδια. Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, λοιπόν, και οπωσδήποτε Μούτσης, Σπανός, Ξαρχάκος, Γκάτσος, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Λίνα Νικολακοπούλου, Άκης Πάνου. Όλοι θα περάσουν από το Γυάλινο».

- Θυμάστε κάποιες ιδιαίτερες «παραγγελίες» που σας έχουν γίνει;

«Θυμάμαι κάποιος μου είχε ζητήσει το "Μιλώ" του Αναγνωστάκη ή κάποιοι άλλοι τραγούδια από τα "Λυρικά" του Μίκη. Ποιος τα ξέρει σήμερα; Κι είναι από τους θησαυρούς μουσικής και ποίησης του Μίκη...»

- Νιώθετε ότι ακολουθείτε ένα μοναχικό δρόμο;

«Ναι, αισθάνομαι μοναχικός και ώρες-ώρες αισθάνομαι μια επιθυμία να ξανακάνω τη μπουάτ όπως ήταν όταν ξεκίνησε. Ο κόσμος να συμμετέχει, να έρχονται νέα παιδιά, νέοι τραγουδιστές. Έτσι ξεκινήσαμε. Μια παρέα ήταν η μπουάτ. Σήμερα το τοπίο στις μουσικές είναι λίγο πιο τετράγωνο, πιο προγραμματισμένο. Κι εμένα δεν μ' αρέσει να λειτουργώ έτσι. Θέλω να πάω στη Μπουάτ το βράδυ και να μην ξέρω τι να πω... Αυτό προϋποθέτει σπουδαίους μουσικούς που να ξέρουν όλο το ρεπερτόριο του καλλιτέχνη..»

- Αισθάνεστε επίσης τυχερός που έχετε συναντήσει και πει τόσο μεγάλους συνθέτες;

«Πάρα πολύ. Πολύ τυχερός όχι μόνο γιατί τους τραγούδησα αλλά διότι είχα την άνεση να τραγουδάω μαζί τους. Είμαι από τους λίγους που πήγαιναν στο Φλόκα κι έπιναν καφέ με τον Χατζιδάκι και τον Γκάτσο. Εκεί, στο τραπέζι του Γκάτσου. Είμαι από τους λίγους που είχε το προνόμιο να τους ακούει από κοντά να συζητάνε. Κι αυτό διαμόρφωσε το χαρακτήρα μου».

- Υπάρχει κάποιος συνθέτης, κάποιο τραγούδι που δεν έχετε πει;

«Από συνθέτες θυμάμαι ότι είχα πάει στη Minos για να συνεργαστούμε με τον Μάνο Λοΐζο, κάτι που δεν πρόλαβε να γίνει διότι πέθανε. Ήταν φίλος μου ο Μάνος και συζητάγαμε πως θα δουλέψουμε μαζί. Ποτέ δεν συνέβη. Αυτό το παράπονο το έχω αλλά κατά τ' άλλα, δόξα τω Θεώ, έχω τραγουδήσει τους πάντες. Νιώθω μια χαρά διότι μέσα απ' αυτούς τους ανθρώπους ανακάλυψα το χαρακτήρα μου, τον εαυτό μου, ανακάλυψα πράγματα που δεν θα τα ανακάλυπτα αν έκανα άλλη δουλειά, νιώθω πολύ τυχερός».

- Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο δισκογραφικά;

«Κάτι θα ετοιμάσω κι εγώ, αν και δεν υπάρχουν πια δισκογραφικές εταιρείες... Υπάρχει καμία εταιρεία και δεν τη βλέπω; Κι αυτές που υπάρχουν πιο πολύ γραφεία μάνατζερ είναι παρά εταιρείες δίσκων. Κάτι θα βρω, όμως, κάποια εφημερίδα, κάποιο μέσον (να το κυκλοφορήσει). Μου έχει δώσει κάποια τραγούδια ο Σταύρος Σιόλας, η Λίνα Νικολακοπούλου...»

- Τι εύχεστε για τα επόμενα χρόνια;

«Να βρει ο κόσμος τη γαλήνη, την ηρεμία του και να πάψουν οι ισχυροί να τα διεκδικούν όλα. Φτάνει πια. Χόρτασαν. Για λίγα χρόνια ζούμε πάνω σ' αυτόν τον πλανήτη. Δεν πήρε κανείς τίποτα μαζί του. Μόνο ένα κιβώτιο κόκαλα. Τίποτα άλλο. Κι όλοι το ίδιο... »

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr