"Μπενεντέτα": Η Δάφνη Πατακιά "σκανδαλίζει" ως αμαρτωλή μοναχή, στην πολυσυζητημένη ταινία του Βερχόφεν

Μετά τη μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία της "Εκείνης" και την εκφραστική ελευθερία την οποία ένιωσε μακριά από τους χολιγουντιανούς περιορισμούς, ο Πολ Βερχόφεν παρέμεινε στη Γαλλία για μια ακόμα ταινία με τους ίδιους παραγωγούς (Σαΐντ Μπεν Σαΐντ, Μισέλ Μερκτ).

Η "Μπενεντέτα" έφτασε με καθυστέρηση δυο χρόνων -λόγω προβλημάτων υγείας του σκηνοθέτη και πανδημικής αναβολής- στο Φεστιβάλ Κανών, έτοιμη να προκαλέσει ένα ακόμα βερχοφενικό σκάνδαλο.

Ο δημιουργός του "Showgirls" δεν φοβάται την πρόκληση. Την επιδιώκει μάλιστα επίμονα, προκειμένου να φέρει το θεατή απέναντι σε μια σταθερή σειρά επιθετικών διλημμάτων σε σχέση με τα ανθρώπινα ένστικτα, τα κοινωνικά ταμπού, την ατομική ηθική ευθύνη και τις συλλογικές αφηγήσεις.

Όλα αυτά συμπλέκονται στα τέλη του 17ου αιώνα στο τοσκανέζικο μοναστήρι της Πέσκια, όπου η καλόγρια Μπενεντέτα Καρλίνι βασανίζεται από θρησκευτικά κι ερωτικά οράματα. Αυτά θα ενταθούν όταν ζητήσει καταφύγιο στη μονή η κακοποιημένη νεαρή Μπαρτολομέα, για την οποία εκείνη θα νιώσει μια ακαταμάχητη έλξη. Αλλά αν περιμένει κανείς πως η ταινία θα εστιάσει αποκλειστικά στην απαγορευμένη ερωτική σχέση των δυο γυναικών και στην καταγγελία της κληρικής αδιαλλαξίας, σίγουρα θα εκπλαγεί.

Διαβάστε Επίσης

Τι θα δούμε στα σινεμά αυτή την εβδομάδα: Προκλητικός Πολ Βερχόφεν και ευαίσθητη Τζέιν Κάμπιον

Η "Μπαρτολομέα" διατηρεί το επιθετικά σαρκαστικό βλέμμα του Βερχόφεν απέναντι στα ανεξέλεγκτα πάθη και τη σύγκρουσή τους με έναν αυστηρό θεσμικό κομφορμισμό. Εδώ τον τελευταίο εκπροσωπούν όλοι οι "άνθρωποι του Θεού", οι οποίοι από τον αντιπρόσωπο του Πάπα ως την ηγουμένη του μοναστηριού παζαρεύουν οικονομικά και πολιτικά κάθε… πνευματική αντιπαράθεσή τους.

Σε έναν ανδροκρατούμενο, βίαιο και άρρωστο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) κόσμο που τα πάντα πουλιούνται κι αγοράζονται όμως, ο Βερχόφεν δεν αντιπαραβάλλει δυο ρομαντικές, ερωτευμένες γυναίκες.

Κυνικός μέχρι το κόκαλο, αναδεικνύει μέσα από αυτήν τη θαρραλέα θηλυκή "εξέγερση" μια σκληρή μάχη τεχνασμάτων, προσποιήσεων και τελικά εξουσίας. Φέρνει σε πρώτο πλάνο το ένστικτο της επιβίωσης και ειρωνεύεται πικρά θύτες και θύματα, αρχίζοντας αργά αλλά σταθερά να παρασύρεται από την ξέφρενη διάθεσή του για ανελέητη διακωμώδηση.

Έτσι, οι χαρακτήρες γλιστρούν άτσαλα στο γκροτέσκο, η πλοκή κορυφώνεται με μια ανεξέλεγκτα θορυβώδη σύγκρουση, ψυχολογικές διαθέσεις αλλάζουν στο λεπτό και μια ανατρεπτική, κατάμαυρη σάτιρα καταλήγει σε μια άνιση παρωδία.

(Από την κριτική του Χρήστου Μήτση στο athinorama.gr)

Δάφνη Πατάκια: Στο "Μπενεντέτα" ο ερωτισμός διαρκώς υπονομεύεται

Λίγες μέρες πριν την πανελλήνια κυκλοφορία του "Μπενεντέτα", η συμπρωταγωνίστρια της Βιρζινί Εφιρά και ανερχόμενη ηθοποιός Δάφνη Πατακιά, μοιράστηκε με το athinorama.gr τις εντυπώσεις της από τη συνεργασία με ένα σπουδαίο σκηνοθέτη, αλλά και τις προκλήσεις της ενσάρκωσης μιας μοναχής με έντονο ερωτικό και θρησκευτικό πάθος.

Ξεκινώ με την πιο προφανή, αλλά αναπόφευκτη ερώτηση: πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Πολ Βερχόφεν;

Η αρχή ήταν συνηθισμένη, καθώς έγινε ένα απλό πρώτο δοκιμαστικό όπου είχαμε μια σύντομη συνάντηση. Αλλά επειδή, όπως θα μάθαινα και αργότερα, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος παίρνει γρήγορα αποφάσεις, δεν πέρασε πολύς καιρός και με φώναξαν για δεύτερη φορά. Το ραντεβού θα γινόταν στο Παρίσι το αμέσως επόμενο πρωινό, όμως τότε βρισκόμουν στο φεστιβάλ Βερολίνου, έτσι είχα ελάχιστες ώρες να διαβάσω το σενάριο και να προετοιμαστώ κατάλληλα. Φυσικά, δεν τους είπα ότι υπήρχε πρόβλημα με τη συνάντηση και ύστερα από ένα αγωνιώδες ξενύχτι τα κατάφερα. Από κοντά πια, συζητήσαμε αναλυτικά για την ταινία όπως επίσης το πώς ακριβώς θα γυρίζονταν όσες σκηνές απεικόνιζαν γυμνό.

View this post on Instagram

A post shared by Daphne Patakia (@daphnepatakia)

Έχει ενδιαφέρον πως αυτό συνέβη τόσο νωρίς στη διαδικασία.

Ναι, συγκεκριμένα μου έδειξε με εικόνες (σ.σ.: storyboards) όλα τα πλάνα. Έτσι είχα τη δυνατότητα να γνωρίζω ακριβώς πώς θα έδειχναν, αλλά και πού θα ήταν η κάμερα, ποια θα ήταν η δική μου θέση κ.ο.κ. Όταν πια είχαμε συζητήσει τα πάντα, μου έκανε πρόταση να συνεργαστούμε. Θα αποδεχόμουν ακόμα και εάν δε μου είχε δείξει τα storyboards, διότι έχω δει πολλές από τις ταινίες του και ξέρω πως δεν χειρίζεται ηδονοβλεπτικά τις ερωτικές σκηνές. Το βλέμμα που υιοθετεί ο Βερχόφεν είναι πάντα εκείνο των χαρακτήρων, οπότε όσα συμβαίνουν βιώνονται μέσα από τα μάτια τους. Επιπλέον, η χρησιμότητα των εν λόγω σκηνών ξεπερνά το καθαυτό γεγονός του ερωτισμού.

Για παράδειγμα, στη διάσημη σεκάνς του "Βασικού Ενστίκτου" είναι διάχυτη η αγωνία, γιατί ανά πάσα στιγμή είναι πιθανό να σηκωθεί η ηρωίδα και να σκοτώσει τους πάντες. Από την άλλη, σε ταινίες σαν το "Showgirls" το σεξ χρησιμοποιείται με μια υπερβολή που φτάνει στα όρια του χιούμορ. Πιστεύω πως στο "Μπενεντέτα" υπάρχουν στοιχεία και των δύο περιπτώσεων, γιατί ο ερωτισμός διαρκώς υπονομεύεται. Αυτός είναι και ο λόγος που, επιπλέον, νιώθω ότι η ταινία είναι δύσκολο να καταταχθεί σε ένα μόνο είδος, διότι κινείται ανάμεσα στο camp, το δράμα, την κωμωδία και το κιτς.

View this post on Instagram

A post shared by Daphne Patakia (@daphnepatakia)

Διαβάστε τη συνέχεια της συνέντευξης στο athinorama.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr