Ο Νίκος Κυπουργός ξεκίνησε να συνθέτει στα 14 του χρόνια. Φέτος κλείνει 50 χρόνια στη μουσική και θα το θυμηθούμε με μια μοναδική εφ΄ όλης της ύλης συναυλία που θα γίνει το Σάββατο 2 Ιουλίου. Ο Μυστικός κήπος του συνθέτη συμπεριλαμβάνει μουσική και τραγούδια για μικρούς και μεγάλους, με την πολυμορφία και την μελωδικότητα που χαρακτηρίζει το έργο που καλύπτει όλο το φάσμα της δημιουργίας.
Η μουσική του Κυπουργού ερεθίζει και συγκινεί ακροατές κάθε ηλικίας. Από τη συμφωνική και την πειραματική ως την παραδοσιακή μουσική κι από την όπερα ως το τραγούδι για παιδιά, την μουσική για τον κινηματογράφο και το θέατρο. Μαζί του θα γιορτάσουν επί σκηνής οι μουσικοί του φίλοι. Σαββίνα Γιαννάτου και Δώρος Δημοσθένους, εκλεκτοί καλεσμένοι όπως η Μαρία Φαραντούρη, ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μυρτώ Παπαθανασίου, ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος, ο Ζαχαρίας Καρούνης, η Μαρίνα Σάττι, η Παιδική χορωδία Rosarte της Ρόζης Μαστροσάββα, το Φωνητικό σύνολο fonés, η Φιλαρμονική του Δήμου Ωρωπού σε διεύθυνση Μαρίνου Γαλατσινού, αλλά και η Λένα Κιτσοπούλου, έρχονται να τιμήσουν τον πολυβραβευμένο μουσικό. Ο Νίκος Κυπουργός εγκατεστημένος εδώ και χρόνια στη Σύρο, ίδρυσε εκεί την ορχήστρα των Κυκλάδων.
«Η Ορχήστρα Κυκλάδων ιδρύθηκε στη Σύρο εδώ και έξι χρόνια και οι μουσικοί είναι όλοι από το νησί. Είναι μια ορχήστρα που έχει και κλασικά και ηλεκτρονικά και παραδοσιακά όργανα. Έχουμε κάνει πάνω από 50 συναυλίες σε όλη την Ελλάδα», λέει. «Είναι μια ορχήστρα που για μένα αποτελεί παράδειγμα μιας ορχήστρας εκτός των τειχών η οποία έχει τόσο καλή πορεία και τόση αναγνώριση επειδή ακριβώς λειτουργούμε σαν ομάδα, σαν κολεκτίβα, μια παρέα που κάνει πρόβες χωρίς να κοιτάει το ρολόι και που οι μουσικοί δίνουν την ψυχή τους. Θα ήταν ευχής έργο να γεννήσει η Ελλάδα τέτοιες ορχήστρες γιατί κάθε πόλη κρύβει μια ορχήστρα μέσα της και χρειάζεται ένας τρόπος να ξεφυτρώσει».
Ποιά θεωρείτε την πιο σημαντική στιγμή σας στην πενηντάχρονη αυτή διαδρομή;
Καταρχήν αυτή η συνάντηση στο Ηρώδειο με τόσο πολύ κόσμο και τόσο σημαντικούς ανθρώπους είναι η πιο σημαντική γιορτή για μένα.
Έχετε μετρήσει τα έργα που έχετε κάνει;
Έχω κάνει 65 ταινίες και 65 θεατρικές παραστάσεις, δυο όπερες, μπαλέτα, μουσική δωματίου, έργα για μεγάλη ορχήστρα, έργα για μικρά σύνολα, χορωδιακά. Η γκάμα της δουλειάς μου είναι πολύ μεγάλη, πέρα από το θέατρο και το σινεμά που αγαπώ και πάντα ανακαλύπτεις καινούργιους τρόπους για να εκφραστείς και καινούργιους ανθρώπους να γνωρίσεις και να συνεργαστείς μαζί τους. Οπότε είμαι ένας ευνοημένος άνθρωπος πιστεύω και το να ξεχωρίσω κάτι μου είναι πολύ δύσκολο. Όλα Περιέχουν μεγάλες και μικρές χαρές.
Αυτό που σας ευχαριστεί περισσότερο, που δε μπορείτε να αρνηθείτε όταν σας προτείνουν;
Μια ενδιαφέρουσα παράσταση θεάτρου πάντα με ιντριγκάρει να προσαρμόσω το πρόγραμμά μου πάνω σε αυτήν ή μια ταινία ενδιαφέρουσα, γιατί στα υπόλοιπα είμαι εγώ ο παραγγελιοδόχος, πιο αναβλητικός. Είναι στην πραγματικότητα πιο απελευθερωτικές δουλειές γιατί σου βάζουν τα όρια. Εκείνο όμως που πραγματικά με συγκινεί είναι το μουσικό θέατρο. Η όπερα που έκανα πέρσι στη Λυρική, το «Προσοχή, Ο πρίγκιπας λερώνει» ήταν κάτι που θα μπορούσα να ξεχωρίσω, ήταν μια ευτυχής στιγμή μου.
Τι υπάρχει σήμερα γύρω σας στη μουσική;
Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος, βλέπω πολλές φωνές. Υπάρχει μια πληθώρα ανθρώπων που ψάχνονται σε όλους τους χώρους της μουσικής, η ποιότητα των μουσικών που παίζουν σε διάφορα σχήματα και ορχήστρες είναι πολύ ψηλότερη από κάποιες δεκαετίες πριν και αυτό δίνει χώρο στη δημιουργία πολλών σχημάτων που καλύπτουν διαφορετικούς χώρους, αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό της εποχής μας. Έχουν όλοι πολλοί ενδιαφέρουσες προτάσεις, αλλά χρειάζεται περισσότερη αναζήτηση. Υπάρχει λοιπόν η ανάγκη να κάνουμε σωστές επιλογές.
Και τι μας λείπει;
Η εκπαίδευση παραμένει καθηλωμένη σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Και εναπόκειται στα πρόσωπα πια να καλύψουν τα κενά της παιδείας τόσο στα σχολεία όσο και στα ωδεία. Υπάρχει ο καταπληκτικός θεσμός των μουσικών σχολείων που κινδύνευσε κιόλας, αλλά δεν αρκεί και είμαστε πίσω δεκαετίες ολόκληρες.