Ο "εχθρός" του Χόλιγουντ λεγόταν Ντάλτον Τράμπο

Ήταν ένας σπουδαίος σεναριογράφος. Ο Ντάλτον Τράμπο, γεννημένος το 1905 στο Κολοράντο έμελλε να γίνει η πιο διάσημη προσωπικότητα της εποχής του μακαρθισμού, ένας «εχθρός του Χόλιγουντ» που το σύστημα επιχείρησε να εξοντώσει. Η ιστορία του Τράμπο με την βιομηχανία του κινηματογράφου ξεκινά από τα μέσα της δεκαετίας του '30 όταν προσλήφθηκε στη Warner Bros, για να διαβάζει τα σενάρια. Το 1937 προήχθη σε σεναριογράφο.

Το 1940 έλαβε την πρώτη υποψηφιότητα για Όσκαρ, για το διασκευασμένο σενάριο της ταινίας «Kitty Foyle» (Το δράμα μιας γυναίκας - 1940), σε σκηνοθεσία του Sam Wood. Έναν χρόνο νωρίτερα είχε εκδώσει το θεωρούμενο ως σημαντικότερο μυθιστόρημά του, το «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του», μια αμείλικτη κριτική στον μιλιταρισμό και τον πόλεμο.

Λίγα χρόνια αργότερα αρχίζει η περίοδος του μακαρθισμού. Ο Αμερικανός πολιτικός και γερουσιαστής, του ρεπουμπλικανικού κόμματος Τζόζεφ Μακάρθι με πρόσχημα τον κομμουνιστικό κίνδυνο εξαπολύει μια άνευ προηγουμένου επίθεση στο Χόλιγουντ. H μαύρη λίστα του Χόλιγουντ περιελάμβανε 324 ονόματα, ενώ περίπου 200 ακόμη άνθρωποι του κινηματογράφου αναγκάστηκαν με ποικίλους τρόπους να εγκαταλείψουν την εργασία τους.

Ο Ντάλτον Τράμπο, το 1947 κλήθηκε στο Κογκρέσο για να καταθέσει ενώπιον της Επιτροπής Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων. Μαζί με εννέα ακόμα σεναριογράφους και σκηνοθέτες, ο Τράμπο παρουσιάστηκε αλλά αρνήθηκε να καταθέσει, υποστηρίζοντας ότι τέτοιες διαδικασίες καταστρατηγούσαν τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία συνείδησης. Οι Δέκα, όπως πέρασαν στην ιστορία, απολύθηκαν αμέσως από τις εργασίες τους. Και οι δέκα διαγράφηκαν από το Screen Writers Guild, το οποίο σήμαινε πως δεν θα μπορούσαν να εργαστούν ξανά στο Χόλιγουντ.

Ο Τράμπο το 1950 πέρασε δέκα μήνες στη φυλακή για την άρνησή του να συνεργαστεί με την Επιτροπή και να καταθέσει. Η άρνησή του να απαντήσει του κοστίζει και την αιώνια έχθρα της ισχυρής αντικομμουνίστριας κοσμικογράφου Χέντα Χόπερ που βάζει σκοπό της να τον εξοντώσει.

Για τα επόμενα δεκατρία χρόνια, όλα τα μεγάλα στούντιο του Χόλιγουντ αρνούνται να προσλάβουν τον Τράμπο, από φόβο μήπως συνδεθούν με τις ριζοσπαστικές πολιτικές του αντιλήψεις. Ο Τράμπο καταστρέφεται οικονομικά, αναγκάζεται να πουλήσει το σπίτι του, ενώ οι φίλοι του, οι συνάδελφοι του, ακόμα και οι γείτονες του, τον αποφεύγουν.

Αυτοεξορίζεται στην πόλη του Μεξικού όπου έζησε περίπου μια δεκαετία γράφοντας σενάρια για την εταιρεία King Brothers Productions και υπογράφοντας με ψευδώνυμο. Μια από αυτές τις ταινίες, το «The Brave One» του χαρίζει το πρώτο του Όσκαρ για πρωτότυπο σενάριο το 1957. Στην απονομή, κανένας… Ρόμπερτ Ριτς δεν εμφανίζεται για να το παραλάβει και ο Τύπος οργιάζει. Από τη στιγμή που αποκαλύπτεται ότι το όνομα ανήκει σε μικρό ανιψιό του παραγωγού του φιλμ, οι δημοσιογράφοι και η φανατική αντικομμουνίστρια Χέντα Χόπερ, ξεκινούν κούρσα αναζήτησης του πραγματικού σεναριογράφου της ταινίας. Στο Χόλιγουντ είναι πια κοινό μυστικό πως οι διωγμένοι δημιουργοί έχουν αρχίσει να δουλεύουν με ψευδώνυμα.

Με την υποχώρηση του Μακαρθισμού και της Μαύρης Λίστας, ο Τράμπο επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες και ξανάπιασε δουλειά σε υπερπαραγωγές όπως ο «Σπάρτακος» (Spartacus - 1960) του Stanley Kubrick και ο «Πεταλούδας» (Papillon - 1973) του Franklin J. Schaffner.

Το 1971 πραγματοποίησε και το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, μεταφέροντας στην μεγάλη οθόνη το ομώνυμο βιβλίο του: «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του».

Στην καριέρα του κέρδισε δυο Όσκαρ, για το φιλμ The Brave One του 1956, σε σκηνοθεσία του Irving Rapper και ένα για το έργο Roman Holiday του 1953, σε σκηνοθεσία του William Wyler, το οποίο τελικά του απονεμήθηκε μετά θάνατον, αφού το είχε υπογράψει ο Ian McLellan Hunter. Πέθανε από καρδιακή προσβολή στο Λος Άντζελες στις 10 Σεπτεμβρίου του 1976.

Φωτο: wikipedia

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr