
Ήταν παραμονή Χριστουγέννων του 2014 - το TheTOC στα ξεκινήματά του - όταν είχαμε την τύχη να καλύψουμε μια από τις πιο τρυφερές - και διδακτικές εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν σε συνεργασία με τον Ευγένιο Τριβιζά. Ο διεθνής Ελληνας και αιώνιος παραμυθάς είχε ζητήσει στον μπαρουτοκαπνισμένο από τα πεδία των μαχών, Γιάννη Μπεχράκη, να διαβάσει αποσπάσματα από το βιβλίο του «Ο πόλεμος της χαμένης παντόφλας» (εκδόσεις Μίνωας) μπροστά σε δεκάδες παιδικά μάτια στο Μουσείο Γουναρόπουλου, Ήταν δυνατόν εκείνος να πει όχι;
Κάπως έτσι, λοιπόν, γίναμε μάρτυρες αυτής της, γεμάτης ευαισθησίας, ανάγνωσης του, βραβευμένου με Πούλιτζερ, φωτορεπόρτερ που έφυγε από τη ζωή το περασμένο Σάββατο χτυπημένος από τον καρκίνο σε ηλικία μόλις 59 ετών. Και του αντίκτυπου που είχε στην παιδική ψυχή. Αποτέλεσμα, οι μικροί ακροατές στους οποίους είχε ζητηθεί από το Μουσείο να φέρουν μαζί τους πολεμικά παιχνίδια, κι εκείνοι να έρθουν ... ετοιμοπόλεμοι, να τα παραδώσουν στο τέλος επηρεασμένοι από το ειρηνικό μήνυμα της ανάγνωσης του Γιάννη Μπεχράκη:
Το ρεπορτάζ:
Παραμονή Χριστουγέννων και το Μουσείο Γουναρόπουλου η πιτσιρικαρία προσέρχεται με μπαμπάδες, μαμάδες και… πολεμικά όπλα στα χέρια, εικόνα που, σε μια πρώτη φάση τουλάχιστον, καθόλου δεν φαίνεται να συνάδει με το πνεύμα της ημερών. Ωρα 12.30 και το Μουσείο έχει γεμίσει από τους μικρούς του επισκέπτες που διοχετεύονται στην, ειδικά διαμορφωμένη, αίθουσα του χώρου κάτω από ένα αυτοσχέδιο βάθρο και με φόντο το εξώφυλλο του βιβλίου «Ο πόλεμος της χαμένης παντόφλας» (εκδόσεις Μίνωας).
Είναι έτοιμοι για σύρραξη; Η αλήθεια είναι ότι οι πιο ζωηροί έχουν τα ζωνάρια τους λυμένα διότι έχουν πληροφορηθεί για μια «πολεμικού ενδιαφέροντος» παρουσίαση του περίφημου βιβλίου του Ευγένιου Τριβιζά και έχουν κάθοδο με τις ανάλογες διαθέσεις. Γι αυτό πιστεύουν ότι τους ζητήθηκε από τους υπεύθυνους του Μουσείου να φέρουν μαζί πολεμικά παιχνίδια. Αλλά λίγο πριν ξεκινήσουν να ακονίζουν ο ένας στο κεφάλι του άλλου τα ξύλινα σπαθιά τους και να απειλούν ο ένας τον άλλο με τα πλαστικά μπαζούκας τους, μια γνώριμη -στους μεγάλους τουλάχιστον- φυσιογνωμία τους πληροφορεί ότι η παρουσίαση αρχίζει. Είναι ο Γιάννης Μπεχράκης, ο γνωστός και έμπειρος πολεμικός ανταποκριτής που παίρνει θέση απέναντί τους κρατώντας στα χέρια του το γνωστό βιβλίο του μεγάλου παραμυθά για να το διαβάσει στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Από τη φρουτοπία στο νησί των πυροτεχνημάτων» που διοργανώνονται στο συγκεκριμένο Μουσείο στο πλαίσιο αφιερώματος στον Ευγένιο Τριβιζά.
Ισως κανένα από τα τρίχρονα, τετράχρονα ακόμα και δεκάχρονα θα μπορούσε ποτέ να διανοηθεί τι έχουν δει τα μάτια του πολυβραβευμένου φωτορεπόρτερ και επικεφαλής του φωτογραφικού τμήματος του Reuters στην Ελλάδα που έχει βρεθεί στις πιο εκρηκτικές εμπόλεμες ζώνες του πλανήτη. Για εκείνα ο πόλεμος είναι πασπαλισμένος με τη χρυσόσκονη του παραμυθιού, με πολύ ηρωισμό, θρίαμβο και δόξα. Και σίγουρα είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τι θα περνούσε από το μυαλό εκείνου που πολλές φορές έχει δει το θάνατο με τα μάτια του όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με αυτά τα καθαρά παιδικά βλέμματα που τον κοιτούσαν με αγωνία. Μα πότε θα άρχιζε επιτέλους;
Κι ο Γιάννης Μπεχράκης άρχισε να διαβάζει. Να διαβάζει για τον βασιλιά Σβουριμάρ που χάνει την παντόφλα του και κάνει τον κόσμο άνω κάτω για να τη βρει. Για το ύπουλο παιχνίδι του Τζουμ Ατζουμ Ταρατατζούμ που του προτείνει να κηρύξει πόλεμο. Για τον περίεργο εκείνο σαλπιγκτή με τη σουβλερή μύτη και τα μεγάλα αυτιά που αντί να σαλπίσει έφοδο σαλπίζει υποχώρηση. Την ώρα των ήχων της σάλπιγγάς του που ο Μπεχράκης εκφωνεί με απαράμιλλο χιούμορ, το κοινό των μικρών και των μεγάλων τραντάζεται από τα γέλια. Κι όταν ο Μπεχράκης διαβάζει για τον φίλο του σαλπιγκτή που βρίσκεται στο αντίπαλο στρατόπεδο στον οποίο ο ίδιος δεν θα ήθελε να κάνει ποτέ κακό, μερικά κεφαλάκια σκύβουν λίγο προβληματισμένα…
Και κάπως έτσι τα ταραγμένα πνεύματα ηρεμούν, κάποια πυροβόλα γλιστρούν από τα χέρια και το γενικότερο «πολεμικό» κλίμα γίνεται πιο «αντιπολεμικό» από ποτέ. Στο τέλος, ένα χειροκρότημα ανακούφισης για τον πόλεμο που δεν έγινε συνοδεύει τον επίλογο του Μπεχράκη κι όταν στους μικρούς θεατές ζητείται να… παραδώσουν τα πολεμικά παιχνίδια τους για να πάρουν ένα αντίδωρο, οι περισσότερο συμφωνούν. Αποτέλεσμα, για κάθε όπλο που καταθέτει ο καθένας να παίρνει δώρο μια σακούλα με γραφικό υλικό και πληροφορίες για τον Τριβιζά (εδώ, ίσως, να έπρεπε να συμπεριλαμβάνεται και κάποιο μικρό βιβλίο του) και να αναχωρεί με πολύ διαφορετικά συναισθήματα απ’ ότι κατέφθασε.
Κι ο Τριβιζάς; Hταν κάπου εκεί, χωμένος στο πλήθος της «συμμορίας» να ακούει με προσοχή την ανάγνωση του Μπεχράκη, να βγάζει φωτογραφίες και να τραβάει βίντεο, και εν συνεχεία να παίρνει θέση δίπλα στο αυτοσχέδιο πωλητήριο των βιβλίων του για να σχεδιάζει πουλιά και αφιερώσεις σ’ όποιον αγόραζε κάποιο από τα «πολεμικά» του παραμύθια. Ικανοποιημένος; Ναι, αν κρίνει κανείς από τα «πολεμοφόδια» που συγκεντρώθηκαν στον βωμό μιας από τις πιο ειρηνικές αναγνώσεις που έχουν παρακολουθήσει μικροί (και μεγάλοι) ποτέ.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr