
Με αφορμή το αναδρομικό αφιέρωμα στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος «Pier Paolo Pasolini ο μεγάλος αιρετικός» για πρώτη φορά με όλες τις ταινίες του κινηματογραφιστή σε αποκατεστημένες κόπιες, έφτασε στην Αθήνα ο πρωταγωνιστής των περισσότερων ταινιών του, Νινέττο Ντάβολι. Στη συνέντευξη τύπου στην ιταλική πρεσβεία ο 70χρονος πρωταγωνιστής του μεγάλου μετρ του Ιταλικού κινηματογράφου, θυμήθηκε τη γνωριμία μαζί του αλλά έδωσε ένα ακόμα διαφορετικό πορτραίτο του σκηνοθέτη που αγαπήθηκε και μισήθηκε. Ιδιαίτερα στάθηκε στη σχέση του Παζολίνι με την Ελλάδα.

«Αφιερώνω στον Πιερ Πάολο Παζολίνι τα συναισθήματα χαράς που νιώθω από την παρουσία μου στην Ελλάδα, ιδίως με την ευκαιρία της ρετροσπεκτίβας στο έργο του. Κι ο ίδιος θα είχε την ίδια χαρά. Ήταν συνδεδεμένος με την Ελλάδα, μην ξεχνάτε ότι γύρισε τη «Μήδεια» με τη Μαρία Κάλλας» είπε ο Νινέττο Ντάβολι.
«Αν θέλουμε να γίνουμε απλοί άνθρωποι και ειλικρινείς πρέπει να ξεκινήσουμε από το μηδέν, να αρχίσουμε να οργώνουμε την γη μας όπως γινόταν παλιά» είχε πει κάποτε ο Πιερ Πάολο Παζολίνι στον Νινέττο Ντάβολι, ηθοποιό του και μεγάλο του έρωτα. Ο Παζολίνι γνώρισε τον Νταβόλι όταν ο τελευταίος ήταν 15 ετών, το 1963, σ' ένα γύρισμα στα περίχωρα της Ρώμης όπου ο αδελφός του δούλευε στα σκηνικά της ταινίας. Πλησίασε το συνεργείο από περιέργεια και βρέθηκε μπροστά στον σκηνοθέτη.« Ήμουν μικρός, ντροπαλός, από φτωχή οικογένεια της Καλαβρίας, αφήστε που δεν είχα ιδέα από κινηματογράφο. Εκείνος μου χαμογέλασε, χάιδεψε τις μπούκλες των μαλλιών μου. Κάτι συνέβη μέσα μου, μ' έκανε να νιώσω ασφάλεια, σιγουριά».

Εκείνη η συνάντηση έμελλε ν' αλλάξει τη ζωή του τότε νεαρού Ντάβολι ο οποίος έκανε την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση στη μικρού μήκους Ρικόττα (1962-63) του Παζολίνι και εν συνεχεία στο αξεπέραστο «κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο» (1964) σ΄ ένα μικρό ρόλο χωρίς λόγια. «Τι είδε εκείνος σ΄εμένα; φαντάζομαι την αθωότητα και την πονηριά ενός νεαρού παιδιού» είπε χαρακτηρίζοντας τη συνάντηση τους «ένα θαύμα από το οποίο προέκυψε μια δυνατή φιλία κι ένα προνομιακό περιβάλλον για μένα».

Τον Παζολίνι τον κυνήγησαν πολύ. Η Καθολική εκκλησία, η λογοκρισία, η κοινωνία. Τον αντιμετώπισαν βίαια. Ποτέ όμως δεν έχασε την ψυχραιμία του, συνέχιζε πάντα με ευγένεια να εκφράζει τις ιδέες του. Μαρξιστής χωρίς παρωπίδες και φανατισμούς, ο δημιουργός που τον ενδιέφεραν οι προλετάριοι και οι απόκληροι της κοινωνίας, ο αθεϊστής με τον θρησκευτικό λόγο, ο ερωτικός Παζολίνι που ομολόγησε ανοιχτά την ομοφυλοφιλία του, ένας ποιητής του κινηματογράφου στον οποίο πολλά οφείλει η 7η Τέχνη, βρέθηκε άγρια δολοφονημένος τον Νοέμβριο του 1975 στην Όστια, σε ηλικία 53 ετών. Η δολοφονία του παραμένει μέχρι σήμερα ένα αίνιγμα. Η Ιταλία τον αναγνώρισε μετά θάνατον.
Στο ίδιο πάνελ, ο φωτογράφος του Παζολίνι Ρομπέρτο Βίλλα τόνισε ότι ο Παζολίνι ήταν « βαθύς γνώστης της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, ο καλύτερος μεταφραστής αρχαίων ελληνικών κειμένων στα ιταλικά, από το πρωτότυπο κείμενο».
φωτο: EPA, WIKIPEDIA
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr