Ο σκηνοθέτης της δημοφιλέστερης οπερέτας της Λυρικής μιλά για το Βαφτιστικό

«Μετρά» περισσότερο από έναν αιώνα ζωής. Αντί να ξεχαστεί, όμως, ο «Βαφτιστικός» γεμίζει τις αίθουσες όπως συνέβη προχθές, Παρασκευή βράδυ, στη σκηνή του «Ολύμπια» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής όπου η οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη έκανε πρεμιέρα σε μουσική διεύθυνση Γιώργου Αραβίδη και σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα.

Ο Βαφτιστικός, είναι ένα από τα έργα που έχουν σημαδέψει την ΕΛΣ αφού, από το 1946 που πρωτοπαρουσιάστηκε από τον οργανισμό, στο Θερινό Θέατρο Λεωφόρου Αλεξάνδρας, έχει παρουσιαστεί σε 33 από τις 76 καλλιτεχνικές περιόδους της ιστορίας της.

Τι είναι αυτό, άραγε, που κάνει αυτή την τρίπρακτη οπερέτα να έχει καταγραφεί αρχικά ως αναπόσπαστο κομμάτι της αστικής κουλτούρας, ενώ στη συνέχεια η μεταφορά του από τα σαλόνια στις ταβέρνες να έχει κάνει τραγούδια όπως τα «Ψηλά στο μέτωπο», «Στο στόμα, στο στόμα», «Τον καιρό εκείνο τον παλιό», «Η καρδιά μου πονεί για εσάς» και τόσα άλλα αναπόσπαστο κομμάτι και της λαϊκής κουλτούρας;

Το TheTOC προσέγγισε τον σκηνοθέτη της παράστασης, Σίμο Κακάλα, για μια συνομιλία πάνω στο «αιώνια δημοφιλές» έργο.

- Ποια η μεγαλύτερη δυσκολία και ποια η μεγαλύτερη πρόκληση στο ανέβασμα του «Βαφτιστικού» του Θεόφραστου Σακελλαρίδη;

«Νομίζω ότι η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν το να συντονιστεί μια μεγάλης κλίμακας παράσταση που για μένα τουλάχιστον ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Ήταν μια διαδικασία κατά την οποία απόλαυσα κυριολεκτικά το κάθε δευτερόλεπτο».

- Τι είναι αυτό, κατά τη γνώμη σας, που έχει χαρίσει στον «Βαφτιστικό» τόσο μεγάλη διαχρονικότητα;

«Μα πρόκειται για ένα πολύ καλοφτιαγμένο έργο από κάθε άποψη. Μελετώντας το κανείς, δε μπορεί να μην αναγνωρίσει το πόσο λεπτά και πόσο αρμονικά εμπλέκει ο Σακελλαρίδης την πρόζα με τη μουσική και την πλοκή δημιουργώντας ένα συμπαγές σώμα . Από κει και πέρα δεν μπορώ να γνωρίζω το τι κάνει ένα έργο επιτυχία διαχρονικά. Καμιά φορά τα πράγματα οδηγούνται με σύνθετο τρόπο μέσα στην ιστορική διαδρομή».

- Η παράσταση ήταν μια από τις μεγάλες επιτυχίες της περσινής σαιζόν. Ανεβάζει αυτό το γεγονός τον «πήχυ»για τη φετινή;

«Οφείλουμε να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας σ' αυτόν τον κόσμο που στηρίζει την Λυρική σκηνή με τόσο αγάπη».

- Μείνατε πιστός την κλασσική ανάγνωση του έργου; Κατορθώσατε, όμως, να βάλετε την προσωπική σας σκηνοθετική γραφή;

«Ενδεχομένως η προσωπική ματιά να είναι κάτι ασυνείδητο που υπάρχει έτσι και αλλιώς ακολούθησα πάντως το ίδιο το έργο με μια διάθεση ερμηνευτικής μελέτης».

- Μιλήστε μας λίγο για τους συντελεστές και τη «χημεία» μεταξύ τους.

«Οι υπέροχοι καλλιτέχνες εννοείται. Πέραν από τον ενθουσιασμό μου, που δεν μπορώ να συγκρατήσω, από τη συνάντηση μαζί τους νομίζω ότι είναι ένα πολύ δεμένο σχήμα επάνω στη σκηνή με ικανότητες και χιούμορ».

- Ποια η μεγαλύτερή σας αγωνία σχετικά με την φετινή παράσταση;

«Το θέατρο είναι μια εικονική πραγματικότητα και προσπαθώ πάντα να θυμάμαι ότι δεν παύει ποτέ να είναι ένα παιχνίδι. Θέλω να κηρύξω τον πόλεμο στην αγωνία του θανάτου που κρύβεται πίσω από κάθε τι που κάνουμε».

- Το έργο ανεβαίνει για ελάχιστο αριθμό παραστάσεων. Γιατί συνέβη αυτό;

« Ο προγραμματισμός της ΕΛΣ δεν επιτρέπει μεγαλύτερο αριθμό παραστάσεων, αλλά ελπίζουμε ότι σύντομα η παραγωγή θα επαναληφθεί, λόγω της μεγάλης επιτυχίας».

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr