Αλήθεια γιατί θα πρέπει κανείς να βρεθεί στο θέατρο Ανεσις και να δει τον κατά Λεβάν Τσουλάτζε Αμλετ; Ο Τάσος Ιορδανίδης που για τρίτη φορά συνεργάζεται με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Kote Marjanishvili Theatre της Γεωργίας μας μιλά γι' αυτόν τον άνθρωπο στον οποίο είναι «ευγνώμων» αλλά και για την προσωπική του ζωή με τη γυναίκα του Θάλεια Ματίκα και τα δυό τους παιδιά. Εκείνη παίζει Δευτερότριτα το Θείο Βάνια, εκείνος τον Αμλετ τις υπόλοιπες μέρες της εβδομάδας στο ίδιο θέατρο. Αλήθεια, δεν βγαίνουν καθόλου έξω το βράδυ;
- Συνεργάζεσαι για τρίτη φορά με τον Λεβάν Τσουλάτζε - αυτή τη φορά στον Αμλετ...
«Το έργο είναι ένα διαχρονικό έργο, πάντα επίκαιρο, κι ας παίρνουν αυτά τα κείμενα από τους συντελεστές που παρουσιάζονται κάθε φορά και μια διαφορετική μορφή. Είναι ευπρόσδεκτοι όσοι θέλουν να έρθουν στο Ανεσις και να δουν τη μορφή που δίνει στον ΄Αμλετ ο σκηνοθέτης μας. Πράγματι, είναι η τρίτη συνεργασία μας. Πρώτη ήταν το Λεωφορείον ο Πόθος το 2015. Ακολούθησε το Εγκλημα και Τιμωρία για δυο συνεχείς χρονιές στο ΄Ανεσις και φέτος είμαστε ξανά μαζί στον Αμλετ».
- Πώς επικοινωνείτε;
«Η κυρίως επικοινωνία γίνεται στα Αγγλικά αλλά η θεατρική επικοινωνία - απ' ότι έχω καταλάβει από την εμπειρία μου μέσα από τη συνεργασία με το Λεβάν - έχει τους δικούς της κώδικες. Είναι ένας άνθρωπος που γίνεται κατανοητός ακόμα κι αν δεν μιλούσε – ακόμα κι αν χειρονομούσε... Ετσι νιώθω, έτσι νιώθουν κι οι συντελεστές που έχουν συνεργαστεί όλα αυτά τα χρόνια μαζί του... Ο Λεβάν έχει βγάλει τα πάντα.... Νομίζω ότι έχει βγάλει ζωή... Και μέσα στη ζωή υπάρχουν θετικά συναισθήματα, υπάρχουν αρνητικά συναισθήματα, τον οδήγησε το κείμενο και το χαλιναγώγησε εκείνος...»
- Θα πάει και για δεύτερη σαιζόν η παράσταση;
«Είχαμε πει να μην το αναφέρουμε ακόμα αλλά – γιατί όχι; - ναι, μπορώ να ανακοινώσω ότι θα πάει και για δεύτερη σεζόν».
- Είσαι 35 ετών, παραγωγός, πρωταγωνιστής, επιλέγεις πάντα έργα ρεπερτορίου...
«Νιώθω καλά με αυτά τα κείμενα, αλλά πάντα οι συνθήκες είναι εκείνες που επιτάσσουν κι επιβάλουν αποφάσεις. Οταν συνεργάζεσαι με έναν σκηνοθέτη τέτοιας αξίας κι εμβέλειας όπως ο Τσουλάτζε νομίζω ότι θα τον αδικούσαμε να μην ανεβάζαμε κάτι άλλο. Μπορεί να αναπνεύσει καλλιτεχνικά και να καθοδηγήσει τους συντελεστές».
- Γιατί δεν διάλεξες έναν ΄Ελληνα σκηνοθέτη;
- «Με χαρά θα διάλεγα έναν ΄Ελληνα σκηνοθέτη. Κι επειδή υπάρχει γκρίνια πρέπει να πω ότι υπάρχουν φωνές, κι άξιοι άνθρωποι. Απλώς πρέπει να πω ότι στη ζωή κανείς δεν πρέπει να είναι αγνώμων. Ξεκίνησα στο Ανεσις με μια πολύ σημαντική συνεργασία με το Γιώργο Μιχαλακόπουλο. Είχε μια δυναμική το θέατρο εξαιτίας του κυρίου Μιχαλακόπουλου. Οταν ήρθε ο Λεβάν στη ζωή μου κι ανέλαβε ένα θέατρο με πρωταγωνιστή εμένα που δεν ήμουν γνωστός στο κοινό κι έκανε ένα θέατρο να ανθίσει, τότε γιατί να αλλάξει η ομάδα που κερδίζει; Συνεχίζουμε διότι του είμαι ευγνώμων και νιώθω πάρα πολύ καλά όταν συνεργάζομαι μαζί του».
- Ηθοποιός, λοιπόν, θεατρικός παραγωγός, πατέρας δυο παιδιών και παντρεμένος με την επίσης ηθοποιό, Θάλεια Ματίκα. Αλήθεια, πως είναι η ζωή μέσα στο σπίτι;
«Δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Χαιρόμαστε πιο πολύ όταν λένε καλά πράγματα για τον άλλο παρά για τον εαυτό μας. Ενα σώμα, μια ψυχή, μια φωνή, που παλεύει σ' αυτή την Ελλάδα της κρίσης. Αλλά και χωρίς κρίση το ίδιο θα ήταν. Είμαι πολύ τυχερός που έχω μια γυναίκα σαν τη Θάλεια και κάθε αντιξοότητα την αντιμετωπίζουμε μαζί σαν μια γροθιά».
- Το βρίσκω εντυπωσιακό το ότι εκείνη παίζει Δευτερότριτα το Θείο Βάνια, εσύ στον Αμλετ τις υπόλοιπες μέρες της εβδομάδας στο ίδιο θέατρο. Αλήθεια, δεν βγαίνεται καθόλου έξω το βράδυ;
«Στη διαδικασία των προβών βγαίναμε πιο έντονα – θέλεις πάντα στις πρόβες να βγαίνεις για να αποφοστιστείς. Τώρα - τι να κάνουμε ;- έχουμε λίγο μαζευτεί και περνάμε χρόνο εποικοδομητικό στο σπίτι.»
- Τάσο, ποιοι είναι οι σύγχρονοι ΄Αμλετ, οι Αμλετ των ημερών μας;
«Νομίζω πως όλοι μας κρύβουμε – τουλάχιστον όπως το έχω αντιληφθεί εγώ – έναν ΄Αμλετ: Το κείμενο, ο ρόλος, το έργο. Λίγο ως πολύ όλοι μας ασφυκτιούμε στη σύγχρονη πραγματικότητα που έχει επιβάλλει ο δυτικός κόσμος (που, σημειωτέον, είμαστε ευλογημένοι για το ότι βρισκόμαστε στο δυτικό κόσμο) κι αυτό σε βάζει σε μια διαδικασία σκέψης που δεν είναι και τόσο ευλύγιστη. Ο Αμλετ δεν μπορεί να αντέξει την αδικία, την κοινωνική ιεραρχία, την λέπαρση. Δρά κι αντιδρά».
- Εχουμε λόγους να δράσουμε και να αντιδράσουμε σήμερα;
«Απειρους θα έλεγα αλλά οι ρυθμοί δεν μας αφήνουν».
- Εσυ, για ποιον θα δρούσες/αντιδρούσες;
«Για τα παιδιά μου νομίζω. Θα μπορούσα να σκοτώσω για τα παιδιά μου. »
Διανομή:
Τάσος Ιορδανίδης: ΄Αμλετ
Άρης Λεμπεσόπουλος :Κλαύδιος
Πέμυ Ζούνη: Γερτρούδη
Ιωάννα Παππά: Οφηλία
Νίκος Πουρσανίδης: Λαέρτης
Δημήτρης Καπετανάκος: Ρόζενγκρατς
Δημήτρης Διακοσάββας: Γκίλντενστερν
Θοδωρής Κανδυλιώτης: Φάντασμα //ηθοποιός
Ιάσονας Παπαματθαίου: Οράτιος
και
Θοδωρής Κατσαφάδος: Πολώνιος
Συντελεστές:
Μετάφραση: Δημοσθένης Παπαδόπουλος
Σκηνοθεσία – Φωτισμοί - Μουσική επιμέλεια: Λεβάν Τσουλάτζε
Σκηνικά: Σταύρος Λίτινας
Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδήρη
Θεατρολόγος: Ιωάννα Μπλάτσου
Σκηνοθεσία trailer: Αλέξανδρος Ζαρμπής
Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφιδάς
Ημέρες και ώρες παραστάσεων :
Τετάρτη 19.30
Πέμπτη 20.00
Παρασκευή 20.30
Σάββατο 20.30
Κυριακή 19.30