
Με έναν μοναδικό τρόπο, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου αποχαιρέτησε χθες το κοινό του, καθώς στα 64 του χρόνια αποφάσισε να σταματήσει τις συναυλίες.
Στη χθεσινή του εμφάνιση στο κατάμεστο θέατρο Βράχων ο τραγουδοποιός καταχειροκροτήθηκε από τους θαυμαστές του που έσπευσαν να τον απολαύσουν στο τέλος της περιοδείας του.
Ο ίδιος είχε ανακοινώσει την απόφασή του σημειώνοντας ότι "μετά από αρκετά χρόνια συναυλιών, φορτισμένα με μια απρόσμενη ανταπόκριση και αγάπη, φτάνει στο τέλος της η "Διονυσιακή" περίοδος"*. (Αν και όταν επιστρέψω, το Απολλώνειο στοιχείο θα υπερτερεί)".
Από τη σκηνή του θεάτρου Βράχων, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου ευχαρίστησε κοινό και συνεργάτες, από τους οποίους ζήτησε να μη στενοχωριούνται και να ζουν πάντα το παρόν σαν να είναι η τελευταία μέρα.
"Κρατήστε τα τραγούδια και ’μένα ξεχάστε με!" είπε στο πλήθος που τον χειροκροτούσε.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι πληροφορίες αναφέρουν πως παρά την απόφασή του, ο γνωστός καλλιτέχνης θα συμμετάσχει, κάνοντας μία εξαίρεση, σε συναυλία για τα Τέμπη και τη σιδηροδρομική τραγωδία με τους 57 νεκρούς.
Όλα όσα είπε χθες ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου
"Λοιπόν, θέλω να σας ευχαριστήσω πολύ! Και εσάς που είστε εδώ σήμερα -και αυτούς που ήτανε στο παρελθόν... Το μεγαλύτερο που έχετε κάνει είναι ότι παραβλέψατε τις ανεπάρκειές μου – ναι ρε γαμώτο - και σταθήκατε στην ουσία. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Δεν είναι εύκολο αυτό. Το επόμενο διάστημα θα συναντιόμαστε δισκογραφικά – τουλάχιστον. Θέλω να πω όμως το εξής: - Το λέω συνέχεια θα το πω για ακόμη μία φορά.
Νομίζω ότι η ανταπόκριση που υπήρχε και η αγάπη… Νομίζω ήταν υπερβολική! (γέλια)
Ακούστε, ακούστε… θα το εξηγήσω για μία ακόμα φορά.
Αυτό που έκανα, δηλαδή να ασχοληθώ με τα τραγούδια… εντάξει, ήταν μία ανάγκη που δεν μπορούσα να την ελέγξω... Αντιλήφθηκα όμως ότι το έκανα για τη δικιά μου την ύπαρξη. Για να μπορέσω να σταθώ όρθιος σ’ αυτόν τον κακοτράχαλο δρόμο που είναι η ζωή, έτσι; Άρα, εν ολίγοις , η δημιουργία είναι μία εγωιστική διαδικασία.
Το λέω συνέχεια… Αυτό που στεφανώνει την ανθρώπινη ύπαρξη είναι η θυσία παιδιά, κι εγώ δεν ένιωσα ότι θυσίασα κάτι. Οπότε… Κρατήστε τα τραγούδια και ’μένα ξεχάστε με!
Επίσης θέλω να ευχαριστήσω πάρα πολύ τους συνεργάτες. Και τους σημερινούς και αυτούς που υπήρχαν στο παρελθόν, που μ’ αντέξανε… Μ’ αντέξανε...
Βλέπω διάφορα πρόσωπα εδώ και μπροστά και στους συνεργάτες, λυπημένα και στενοχωρημένα κλπ
Μη στεναχωριέστε! Ζήστε τη στιγμή! Ζήστε το παρόν! Σα να μην υπάρχει αύριο! Αλλά όμως, αλλά όμως… Όχι άτσαλα, να θυμάστε πάντα αυτούς που υπήρξαν πριν από μας και αυτούς που θα υπάρξουν μετά από εμάς".
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr