Φέτος, η θεατρική Αθήνα ζει μια από τις πιο δυνατές σεζόν των τελευταίων ετών. Οι σκηνές γεμίζουν νύχτα με τη νύχτα, τα sold out διαδέχονται το ένα το άλλο, και τα εισιτήρια εξαφανίζονται προτού... προλάβεις να αποφασίσεις τι θες να δεις!
Από σπουδαία κλασικά έργα μέχρι νέες, τολμηρές παραγωγές που συζητιούνται παντού, το κοινό δείχνει να διψά για καλό θέατρο και το αποδεικνύουν οι γεμάτες αίθουσες σχεδόν κάθε βράδυ.
Συγκεντρώσαμε τις δέκα παραστάσεις που δεν πρέπει με τίποτα να χάσεις αυτή τη θεατρική σεζόν. Εργα που ανεβαίνουν για πρώτη, δεύτερη, τρίτη ή τεταρτη χρονιά και ξεχωρίζουν για τη δύναμη, τη συγκίνηση, τη μαεστρία τους και τις κορυφαίες ερμηνείες των ηθοποιών.
Οι 10 παραστάσεις που δεν πρέπει με τίποτα να χάσεις φέτος
"Το πάρτυ της ζωής μου"
Η μόνη περίπτωση να εξασφαλίσει κανείς εισιτήριο για την παράσταση-θρίαμβο της Ελένης Ράντου, που μετρά εκατοντάδες συνεχόμενα "sold out" και την οποία έχουν δει πάνω από 150.000 θεατές σε Αθήνα, Κύπρο και Θεσσαλονίκη, θα ήταν να ελπίζει σε κάποια ακύρωση της τελευταίας στιγμής.
Sold out μέχρι και την τελευταία μέρα (Ιανουάριο), ο μονόλογος που ερμηνεύει η αγαπημένη ηθοποιός και συνοδεύουν μουσικά η Μιρέλλα Πάχου (τραγουδά, παίζει ακορντεόν κ.ά) και ο Αλέξανδρος Ιακώβου (παίζει βιολί).
Εμπνευσμένο από το θεατρικό "Every Brilliant Thing" των Ντάνκαν Μακμίλαν και Τζόνυ Ντόναχιου, αλλά σε κείμενο της ίδιας της ηθοποιού προσαρμοσμένο στην ελληνική πραγματικότητα, το "Πάρτυ της ζωής μου" είναι μια γλυκόπικρη εξιστόρηση των γεγονότων της ζωής μιας γυναίκας από την ηλικία των 7 μέχρι σήμερα.
Όλα ξεκινούν μετά την απόπειρα αυτοκτονίας της μητέρας της, η οποία την σημάδεψε σε τέτοιο βαθμό ώστε να ξεκινήσει ως κοριτσάκι μία λίστα με υπέροχα πράγματα για τα οποία αξίζει να ζει κανείς. Με αυτόν τον τρόπο ελπίζει ότι θα σώσει τη μητέρα της από την κατάθλιψη.
Η παράσταση που σκηνοθετεί ο Ανέστης Αζάς, ξεκινά λίγο πριν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, περνά στην αντιπολίτευση, τους σεισμούς του ’81 και του ’99, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τα γεγονότα μετά την δολοφονία Γρηγορόπουλου, την καραντίνα, κ.ά., με φόντο την δύσκολη σχέση μάνας και κόρης. Ένα ταξίδι με το οποίο μπορεί να ταυτιστεί η πλειονότητα των θεατών.
Από 18 Οκτωβρίου στο Θέατρο Διάνα.
"Ανεξάρτητα Κράτη"
Βρισκόμαστε στο μακρινό 1978. Μια νεαρή, φέρελπις δημοσιογράφος, η Μαρία Θεοφίλου (την ενσαρκώνει η Άλκυστις Ζιρώ) εντάσσεται στο προσωπικό μεγάλης εφημερίδας στην Ελλάδα ζητώντας δουλειά.
Εκεί, γίνεται μάρτυρας και στη συνέχεια κομμάτι της δυναμικής που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στους συναδέλφους, σε μια εποχή όπου οι κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές ήταν ραγδαίες, συνοδευόμενες από εντάσεις και συγκρούσεις.
Μέσα σε όλο αυτό και καταλύτης για την επαγγελματική ενηλικίωση της νεαρής είναι ο χειρισμός μιας υπόθεσης από τους δημοσιογράφους της εφημερίδας.
Ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος και ο Γιώργος Παλούμπης φέρνουν στο φως την αληθινή ιστορία του έντονα πολιτικοποιημένου γιατρού Βασίλη Τσιρώνη, ο οποίος ταμπουρώθηκε μαζί με την οικογένειά του στο διαμέρισμά τους, κηρύσσοντάς το ανεξάρτητο κράτος.
Μετά από 8 μήνες η αστυνομία κάνει έφοδο και ο γιατρός βρίσκεται νεκρός. Οι αρχές κάνουν λόγο για αυτοκτονία, ενώ η οικογένειά του υποστηρίζει πως επρόκειτο για δολοφονία.
Η Μαρία αναλαμβάνει την δημοσιογραφική διερεύνηση της υπόθεσης, αλλά αντιμετωπίζει εμπόδια και προσκόμματα.
Από 5 Οκτωβρίου στο Θέατρο Χώρα
"Το τέλος του παιχνιδιού"
Πριν από 8 χρόνια, στις "Πέτρες στις τσέπες του", οι συμπρωταγωνιστές Μάκης Παπαδημητρίου και Γιώργος Χρυσοστόμου έπαιζαν μπάσκετ επί σκηνής ενώ παράλληλα μοιράζονταν τα όνειρα των ηρώων που ενσάρκωναν.
Σήμερα, στην πολυαναμενόμενη θεατρική τους επανασύνδεση -η ζήτηση για εισιτήρια, πριν ακόμη από την πρεμιέρα ήταν τόσο αυξημένη που η παραγωγή πρόσθεσε επιπλέον μέρα παραστάσεων-, οι δυό τους, μαζί με άλλους δύο, κλεισμένοι σε ένα κλειστοφοβικό δωμάτιο, ως τελευταίοι επιζήσαντες μιας καταστροφής στον έξω κόσμο -όπως οι ίδιοι πιστεύουν-, παίζουν και πάλι ένα παιχνίδι περιμένοντας -όχι τον Γκοντό-, αλλά τον θάνατο.
Το αριστούργημα του Μπέκετ σκηνοθετεί ο Μάκης Παπαδημητρίου, εστιάζοντας στον βαθιά ανθρώπινο πυρήνα του έργου, που φιλοδοξεί να φέρει και πάλι στο προσκήνιο τα αναπάντητα ερωτήματα της ύπαρξης.
Από 13 Οκτωβρίου στο Θέατρο Ιλίσια.
"Η Δίκη"
Το Θέατρο ARK ανοίγει ξανά τις πόρτες του, πλήρως ανασχεδιασμένο, σηματοδοτώντας μια νέα δημιουργική φάση. Στη σκηνή όπου ο Άρης Μπινιάρης παρουσίασε τον "Άνοδο του Αρτούρο Ούι" – μια παράσταση που για τρία συναπτά έτη παρέμεινε αδιάλειπτα sold out – ο δημιουργός επιστρέφει τώρα με τη "Δίκη" του Φραντς Κάφκα, ένα από τα εμβληματικά έργα του 20ού αιώνα.
Ο Γιόζεφ Κ. συλλαμβάνεται ένα πρωί, στο κρεβάτι του, με τις πιτζάμες του για ένα έγκλημα που δεν γνωρίζει ποιο είναι. Παρά τη σύλληψή του όμως, του επιτρέπεται να συνεχίσει κανονικά τις καθημερινές δραστηριότητες της ζωής του. Το Δικαστήριο είναι εκεί απλώς για να παρατηρεί τις αντιδράσεις του. Καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου, ο Γιόζεφ Κ. αναζητά μάταια το αδίκημα για το οποίο κατηγορείται, συνειδητοποιώντας σταδιακά ότι όλοι οι άνθρωποι που συναντά είναι, στην πραγματικότητα, μέρος αυτού του Δικαστηρίου, αυτού του μυστηριώδους οργανισμού που βρίσκεται πάντα στα ίχνη του, εξαφανίζοντας κάθε έννοια ιδιωτικότητας και ηρεμίας. Ένα Δικαστήριο που "έλκεται από την ενοχή" και ταυτόχρονα έχει το μοναδικό χάρισμα να εμφυσά στους κατηγορούμενους την τεχνική της αυτό-ενοχοποίησης. "Και στο τέλος, από εκεί που δεν υπήρχε απολύτως τίποτα, ξαφνικά ξεφυτρώνει μια μεγαλοπρεπέστατη ενοχή" συνειδητοποιεί κάποια στιγμή ο Γιόζεφ Κ.
Με καυστικό χιούμορ, ο Κάφκα καταδεικνύει την προσπάθεια του ατόμου να κατανοήσει μια κοινωνία που συντρίβει, σαν μια άγρια μηχανή, την ελευθερία του ατόμου. Σε έναν κόσμο όπου το "έγκλημα" δεν είναι πάντα σαφές και οι νόμοι φαίνονται αυθαίρετοι και αόριστοι, η ζωή μοιάζει με μια συνεχή κι αγωνιώδη φάρσα, ενώ η δικαιοσύνη και η αλήθεια εκλείπουν. Στο κέντρο αυτού του παράλογου σύμπαντος, ο Γιόζεφ Κ. βρίσκεται παγιδευμένος σε μια διαδικασία χωρίς αρχή και τέλος, σε μια δίκη χωρίς ορατή κατηγορία.
Ο Κάφκα, ο "οξυδερκής προφήτης της καταστροφής του δυτικού ανθρωπισμού" όπως τον αποκάλεσε ο Τζωρτζ Στάινερ, ακτινογραφεί στη "Δίκη" τις δαιδαλώδεις διαδρομές της ενοχής και της ανέφικτης δικαιοσύνης αλλά και των μηχανισμών κάθε είδους ολοκληρωτισμού. Σε μια εποχή όπου τα όρια της ελευθερίας γίνονται ολοένα και πιο δυσδιάκριτα και οι θεσμοί συχνά λειτουργούν με όρους αδιαφάνειας, η "Δίκη" συναντά το σήμερα με τρόπο αφοπλιστικό.
Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος ερμηνεύει τον Γιόζεφ Κ., πλαισιωμένος από τους Εβίτα Αγαΐτση, Αλέξη Βιδαλάκη, Αγγελική Δεληθανάση, Θανάση Ισιδώρου, Βασίλη Καζή, Κωνσταντίνο Μαγκλάρα, Κλέαρχο Παπαγεωργίου, Σωτήρη Τσακομίδη και Νικόλα Χατζηβασιλειάδη σε μια εκρηκτική παράσταση με τη σκηνοθετική σφραγίδα του Άρη Μπινιάρη.
"Η μηχανή του Τούρινγκ"
Μετά από δύο χρόνια συνεχών επιτυχιών και εκατοντάδες παραστάσεις που γέμισαν ασφυκτικά θέατρα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Κύπρο, η παράσταση επιστρέφει για περιορισμένο αριθμό εμφανίσεων στο Θέατρο Βασιλάκου.
Σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου, ο Ορφέας Αυγουστίδης ενσαρκώνει τον Άλαν Τούρινγκ, τον ιδιοφυή μαθηματικό που αποκρυπτογράφησε τον κώδικα των Ναζί και άνοιξε τον δρόμο για τη γέννηση της σύγχρονης πληροφορικής.
Η δράση μάς μεταφέρει στο 1954, λίγο πριν από το τέλος του επιστήμονα, σε μια περίοδο κατ’ οίκον περιορισμού και αναγκαστικής θεραπείας.
Όσα βλέπει το κοινό δεν είναι παρά θραύσματα μνήμης που αναδύονται στο μυαλό του, μια τελευταία προσπάθεια επικοινωνίας με όσους δεν μπόρεσαν να τον καταλάβουν τότε, αλλά και με εμάς σήμερα.
Το έργο του Μπενουά Σολέ ξεδιπλώνεται σαν αναδρομή: σχολικά χρόνια, στιγμές ταπείνωσης, μεγάλες ανακαλύψεις, μυστικές αποστολές στη διάρκεια του πολέμου, προσωπικές απώλειες.
Εκτός από τον Τούρινγκ, ο Ορφέας Αυγουστίδης αναλαμβάνει να ζωντανέψει και όλα τα πρόσωπα που καθόρισαν τη διαδρομή του, αλλάζοντας ύφος, ρυθμό και εκφράσεις με ακρίβεια και συγκίνηση.
Από 9 Οκτωβρίου στο Θέατρο Βασιλάκου.
"Festen"
Από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της περσινής χρονιάς, μία παράσταση στην οποία οι θεατές καλούνται να συμμετάσχουν ως επισκέπτες σε γιορτή, τo Festen του Τόμας Βίντερμπεργκ μετά από 30.000 χιλιάδες εισητήρια σε 120 sold out παραστάσεις, συνεχίζει την επιτυχημένη του πορεία στο Θέατρο Άλμα για 2η χρονιά, σε δραματουργική επεξεργασία – σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου.
Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα οικογενειακό ξενοδοχείο, όπου συγγενείς και φίλοι έχουν συγκεντρωθεί για να γιορτάσουν τα γενέθλια του πατέρα της οικογένειας.
Το κλίμα στην αρχή θυμίζει χαρούμενη γιορτή καθώς όμως η συνάντηση και το δείπνο προχωρούν, ο πρωτότοκος γιος παίρνει τον λόγο για να κάνει μια πρόποση. Αντί όμως για εγκώμια, αποκαλύπτει ένα τρομακτικό μυστικό: περιγράφει ότι ο ίδιος και η αδελφή του, η οποία έχει πεθάνει, υπήρξαν για χρόνια θύματα κακοποίησης από τον εορτάζοντα πατέρα. Η καταγγελία σπάει τη βιτρίνα της οικογενειακής ευτυχίας και φέρνει στην επιφάνεια την κρυφή βία και την υποκρισία που κρύβονταν πίσω από τα χαμόγελα.
Οι καλεσμένοι παγώνουν, κάποιοι αρνούνται να πιστέψουν, άλλοι προσπαθούν να σώσουν τα προσχήματα. Η μητέρα, οι φίλοι, οι συγγενείς, όλοι αναγκάζονται να διαλέξουν στάση: να σιωπήσουν, να αμφισβητήσουν ή να στηρίξουν τον γιο.
Από 10 Οκτωβρίου στο Θέατρο Άλμα.
"Η φάλαινα"
Μετά την τεράστια παγκόσμια επιτυχία που είχε η κινηματογραφική μεταφορά του, η οποία χάρισε και στον πρωταγωνιστή Μπρένταν Φρέιζερ το Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου το 2023, ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης ανέλαβε να παρουσιάσει στο αθηναϊκό κοινό το θεατρικό έργο "Η ΦΑΛΑΙΝΑ" του Σάμιουελ Ντι Χάντερ.
Μία απόφαση που τον δικαίωσε μία και κατόρθωσε να κάνει στην διάρκεια της περυσινής θεατρικής χρονιάς 155 συνεχόμενα sold out.
Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης σκηνοθετεί τον εαυτό του, και ένα καστ 4 ακόμη ηθοποιών, στην παρουσίαση της ιστορίας του Τσάρλι, ενός αυτοκαταστροφικού, νοσηρά παχύσαρκου καθηγητή αγγλικών, που έχει χάσει κάθε επαφή με τον έξω κόσμο, μαζί και κάθε επιθυμία να συνεχίζει να βρίσκεται εν ζωή.
Παλεύει να συμφιλιωθεί με την αποξενωμένη κόρη του, η οποία δεν μπορεί να του συγχωρέσει ότι άφησε την οικογένειά του για να ζήσει με τον έρωτα της ζωής του, έναν Μορμόνο φοιτητή του που πέθανε από αδιευκρίνιστα αίτια.
Μοναδική σύμμαχός του η νοσοκόμα που τον φροντίζει και προσπαθεί να τον κάνει να παλέψει για την επιβίωσή του.
Από 15 Οκτωβρίου στο Θέατρο Νέος Ακάδημος.
"Μια άλλη Θήβα"
Η παράσταση-φαινόμενο των τελευταίων χρόνων, μετά από αλλεπάλληλα sold out, πάνω από 200.000 θεατές και δύο πολύ επιτυχημένες καλοκαιρινές περιοδείες, συνεχίζει την πορεία της για 4η χρονιά για λίγες μόνο παραστάσεις στο Θέατρο Κνωσός.
Ένας συγγραφέας ενδιαφέρεται να γράψει και να ανεβάσει στη σκηνή την ιστορία ενός νέου που εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης για πατροκτονία. Όσο συνεχίζονται όμως οι συναντήσεις τους σ’ ένα περιφραγμένο γήπεδο μπάσκετ στην αυλή της φυλακής, αναπτύσσουν μεταξύ τους μια σχέση που σημαδεύει τη ζωή του νέου άντρα και δοκιμάζει τις βεβαιότητες του μεγαλύτερου.
Ένα πολυβραβευμένο έργο για τις σχέσεις πατέρα-γιου, την ανδρική ταυτότητα, την ψυχική ασθένεια, τον ερωτισμό. Ένα έργο αινιγματικό, συγκινητικό, όσο και διασκεδαστικό.
Ο διακεκριμένος σκηνοθέτης Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος ανέδειξε το πολυεπίπεδο έργο του συγγραφέα, ενώ η παράσταση έχει καθιερωθεί ως σημαντικό θεατρικό γεγονός χάρη στις εξαιρετικές ερμηνείες του Θάνου Λέκκα στον ρόλο του Συγγραφέα και του Δημήτρη Καπουράνη, νικητή του βραβείου Δημήτρης Χορν 2022-2023, για την ερμηνεία του στον διπλό ρόλο του Μαρτίν/Φεδερίκο.
"Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ"
Το εμβληματικό έργο του Έντουαρντ Άλμπυ, "Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ", ένα από τα πιο συγκλονιστικά και βαθιά ανθρώπινα θεατρικά έργα του 20ού αιώνα, ανεβαίνει στο Θέατρο Ζίνα, σε σκηνοθεσία Σωτήρη Τσαφούλια.
Με το βαθιά ψυχογραφικό του βλέμμα, ο Σωτήρης Τσαφούλιας αναδεικνύει το έργο ως μια ανελέητη ψυχολογική παρτίδα, που αντανακλά τη διαχρονική αγωνία του ανθρώπου να ορίσει την ταυτότητά του μέσα σε έναν κόσμο που καταρρέει
Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους αναλαμβάνουν ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης και η Έφη Μουρίκη, ενώ στο πλευρό τους βρίσκονται ο Σπύρος Σταμούλης και η Ελεάνα Στραβοδήμου, σε ένα τετραπρόσωπο σχήμα υψηλής έντασης και υποκριτικής δεξιοτεχνίας, που φέρνει στο φως τη σκληρή αλήθεια πίσω από τις κοινωνικές μάσκες, τα παιχνίδια εξουσίας και τις προσωπικές μας ψευδαισθήσεις.
Το έργο, με αφορμή μια φαινομενικά απλή επίσκεψη ενός νεαρού ζευγαριού σε ένα ώριμο παντρεμένο ζευγάρι, εξελίσσεται σε μια νύχτα αποκαλύψεων, έντονων συγκρούσεων και συναισθηματικής απογύμνωσης, σε μια ιστορία που ισορροπεί ανάμεσα στο τραγικό και το ειρωνικά αστείο.
"Ανθρωποι και ποντίκια"
Το "Άνθρωποι και Ποντίκια" του Τζον Στάινμπεκ, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη, ανεβαίνει
ξανά με τους παλιούς και νέους συντελεστές, στον νέο χώρο της Ομάδας Cartel, στο
εργοστάσιο "Κλωσταί Πεταλούδα-Μουζάκης" στο Αιγάλεω.
Μετά από αμέτρητα χειροκροτήματα, συνεχόμενα sold out αλλά και χρόνια αναμονής, η
παράσταση που σημάδεψε τη σύγχρονη ελληνική σκηνή επιστρέφει εκεί όπου ξεκινά το
αληθινό θέατρο: μέσα στην καρδιά της πόλης, ανάμεσα στους ανθρώπους, μέσα στη
βιομηχανική σκόνη και την ωμή πραγματικότητα και εκτός των συμβατικών θεατρικών
σκηνών.
Παράλληλα με την πρωτόγνωρη αποδοχή από το θεατρόφιλο κοινό, η παράσταση απέσπασε
στο παρελθόν διθυραμβικές κριτικές από τα ελληνικά αλλά και διεθνή μέσα, όπως ο Guardian,
όπου ο εμβληματικός κριτικός θεάτρου Michael Billington αναφέρει μεταξύ άλλων: "Πρόκειται
για ένα θέατρο αντικαπιταλιστικής διαμαρτυρίας, παιγμένο με έναν ωμό, άμεσο, σχεδόν
σπλαχνικό τρόπο […] Μια παράσταση με τεράστια σωματική ένταση.”
Η σκληρή, ωμή, ανθρώπινη παράσταση "Άνθρωποι και Ποντίκια" του Τζον Στάινμπεκ, έρχεται
ξανά να ταράξει, να προβληματίσει και να συγκινήσει μέσα από τη ρεαλιστική και βαθιά
βιωματική ματιά της Ομάδας Cartel, που καθιέρωσε στην σύγχρονη ελληνική θεατρική σκηνή
την τάση του ωμού ρεαλισμού.