Ορέστης Τάτσης στο TheTOC: Η ελληνική κοινωνία έχει παραδοθεί σε αυτό που ονομάζουμε οικονομισμό

Ο Ορέστης Τάτσης σκηνοθετεί στο Θέατρο Rabbithole "Το τέλος της μικρής μας πόλης", μία από τις σπουδαιότερες συλλογές διηγημάτων της νεολληνικής πεζογραφίας.

Σε αυτήν, ο Δημήτρης Χατζής αποτυπώνει τη μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο που ακολούθησε. Η ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνεται για ακόμη μια φορά και να ζούμε ξανά "Το τέλος της μικρής μας πόλης".

"Στο διήγημα του Χατζή ήρωες είναι άνθρωποι που συναντάμε καθημερινά. Ο συγγραφέας προβάλλει, μέσα από τη γραφή του, τις ανάγκες, τις αδυναμίες και τις προσδοκίες τους", λέει ο σκηνοθέτης στο TheTOC.

Αναφορικά με τα κοινά του τότε με το σήμερα, ο Ορέστης Τάτσης αναφέρει πως "για την πόλη του Χατζή κάτι τελείωνε όπως και για τη δική μας πόλη. Ας ελπίσουμε σε μία καλύτερη αρχή.".

"Η ελληνική κοινωνία -κι όχι μόνον αυτή- έχει παραδοθεί, ή σχεδόν παραδοθεί, σε αυτό που ονομάζουμε οικονομισμό. Οι περισσότεροι από εμάς κινούμαστε γύρω από το χρήμα και κατά βάθος πιστεύουμε ότι αυτό είναι η λύση για την επιβίωση. Το ζητούμενο όμως είναι η ζωή".

"Ο κόσμος σήμερα αλλάζει και πρέπει να αποκτήσουμε όλοι μας την κριτική ματιά για να αποφασίσουμε αν αυτή η αλλαγή είναι φθορά. Αυτό θα μας κάνει, αν το συνειδητοποιήσουμε, να την αλλάξουμε", προσθέτει ο ίδιος.

Ο Ορέστης Τάτσης στο TheTOC:

Το "Τέλος της μικρής μας πόλης”. Γιατί θελήσατε να ασχοληθείτε με το έργο; Ποιο ήταν το έναυσμα;

Αγαπάω την γραφή του Δημήτρη Χατζή και επιθυμούσα χρόνια να δραματοποιήσω ένα από τα διηγήματά του. Οι αλλαγές που έχουν επέλθει σε αγαπημένους μου τόπους δώσανε το έναυσμα να επιλέξουμε το συγκεκριμένο διήγημα – ο Τάφος -, το οποίο αναφέρεται στις επιπτώσεις της ανάπτυξης, του τουρισμού, στους ανθρώπους "της μικρής μας χώρας".

Λίγα λόγια για το προφίλ των ηρώων;

Στο διήγημα του Χατζή ήρωες είναι άνθρωποι που συναντάμε καθημερινά. Ο συγγραφέας προβάλλει, μέσα από τη γραφή του, τις ανάγκες, τις αδυναμίες και τις προσδοκίες τους. Είναι όλοι τους "ένας από εμάς" μέσα από τη ματιά του Δημήτρη Χατζή που προσπαθεί να τους δει έχοντας κάποια απόσταση.

Πώς μεταφέρεται στο θέατρο μία από τις μεγαλύτερες συλλογές διηγημάτων της νεοελληνικής πεζογραφίας;

Για να μεταφέρει ένας σκηνοθέτης στη σκηνή ένα σπουδαίο λογοτεχνικό κείμενο χρειάζεται εμπνευσμένους συνεργάτες. Καθοριστικό ρόλο στη δική μας παράσταση έπαιξε η Έλσα Ανδριανού που έκανε τη διασκευή, ο Θέμος Σκανδάμης που έφτιαξε τα τραγούδια, ο θίασος και το σύνολο των συντελεστών. Το θέατρο κατά τη γνώμη μου απαιτεί συλλογική δουλειά.

Τα κοινά του τότε με το σήμερα;

"Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα". Εμείς προσπαθήσαμε να φτιάξουμε μια φάρσα καθώς η επανάληψη "Του τέλους της μικρής μας πόλης" μοιάζει αενάως επαναλαμβανόμενη. Για την πόλη του Χατζή κάτι τελείωνε όπως και για τη δική μας πόλη. Ας ελπίσουμε σε μία καλύτερη αρχή.

Πόσο πιστεύετε ότι έχει αλλάξει τελικά η ελληνική κοινωνία;

Η ελληνική κοινωνία - κι όχι μόνον αυτή - έχει παραδοθεί, ή σχεδόν παραδοθεί, σε αυτό που ονομάζουμε οικονομισμό. Οι περισσότεροι από εμάς κινούμαστε γύρω από το χρήμα και κατά βάθος πιστεύουμε ότι αυτό είναι η λύση για την επιβίωση. Το ζητούμενο όμως είναι η ζωή.

Ο κόσμος σήμερα φθίνει εξαιτίας των συνθηκών;

Ο κόσμος σήμερα αλλάζει και πρέπει να αποκτήσουμε όλοι μας την κριτική ματιά για να αποφασίσουμε αν αυτή η αλλαγή είναι φθορά. Αυτό θα μας κάνει, αν το συνειδητοποιήσουμε, να την αλλάξουμε.

Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας πλάνα;

Στις αρχές του Ιούνη ανεβαίνει η παράσταση σύγχρονου χορού " IN[A]HABIT” της συνεργάτιδάς μου Πώλινας Κρεμαστά, στην οποία επιμελούμαι την εκτέλεση παραγωγής. Τον επόμενο χειμώνα θα σκηνοθετήσω το έργο του Έντουαρντ Άλμπι "Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ".

Διαβάστε Επίσης

Οσα θα δούμε τον Μάιο στο θέατρο: Οι 6 νέες θεατρικές παραστάσεις και 3 μεγάλες επιτυχίες που συνεχίζονται

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr