Πέντε χρόνια χωρίς τον Νίκο Σπυρόπουλο των θρυλικών "Σπυριδούλα"

Πριν πέντε χρόνια σίγησε για πάντα η κιθάρα του Νίκου Σπυρόπουλου, του δημιουργου, μαζύ με τον αδελφό του Βασίλη, επίσης ένας από τους πιο διαλεκτούς κιθαρίστες της ελληνόφωνης ροκ σκηνής, του εμβληματικού συγκροτήματος "Σπιρυδούλα". Μίας μπάντας που ο ήχος, τα τραγούδια-- κυρίως με την ιστορική συνεργασία τους με τον "πρίγκιπα" της ροκ Παύλο Σιδηρόπουλο στο αξεπέραστο άλμπου "Φλου"-έχει αφήσει ένα ανεξίτηλο σημάδι κι αναμνήσεις σε πολλές γενιές, αλλά ακόμη συνεχίζει να εμπνέει και πολλούς νεώτερους. Και μουσικούς και ακροατές.

Οι ‘Σπυριδούλα" πρωτοσχηματίσθηκαν τον Νοέμβριο του 1977 από τα αδέλφια Βασίλη και Νίκο Σπυρόπουλο και πήραν το όνομά τους από τη γνωστή ιστορία που συντάραξε το 1965 την ελληνική κοινωνία κι είχε ως πρωταγωνίστρια τη 12χρονη οικιακή βοηθό Σπυριδούλα Ράπτη, που είχε βασανιστεί επί 36 ώρες με ηλεκτρικό σίδερο από το ανδρόγυνο που τη μεγάλωνε.Από την εποχή του αρχικού σχήματος έως σήμερα έχουν παίξει με τους Σπυριδούλα μία πλειάδα μουσικών, που άφησαν εποχή στο ελληνικό μουσικό στερέωμα, τόσο και μέσα από τη συνεργασία τους με το συγκρότημα των Βασίλη και Νίκου Σπυρόπουλου, αλλά και στη μετέπειτα προσωπική τους σταδιοδρομία. Ονόματα όπως ο Τόλης Μαστρόκαλος, η Μελίνα Καρακώστα, ο Νικόλας Ζιώγαλας, ο Πάνος Κατσιμίχας (για να αναφέρομουμε μόλις κάποιους) θήτευσαν στους Σπυριδούλα προτού αναζητήσουν τη δική τους αυτόνομη πορεία ή να συνεχίσουν με άλλα συγκροτήματα.

Μπορεί, ακόμη και σήμερα ο δίσκος "Φλου" με τον Σιδηρόπουλο μαζί με τη δεύτερη δισκογραφική τους παρουσία "Νάυλον Ντέφια και Ψόφια Κέφια" να αποτιμώνται ως τα πιο εμβληματικά άλμπουμ τους, όμως οι Σπυριδούλα πάντα άφηναν ισχυρά μουσικά αποτυπώματα και με την επόμενη δισκογραφία τους (Ταξίδι στο κέντρο της πόλης, 1994, Σε τροχιά με απόκλιση, 1997, Το βλέμμα των ανθρώπων, 2006).

Το 2020 ο βασικός κι ιστορικός πυρήνας των Σπυριδούλα δέχεται ένα αμετάκλητο πλήγμα με τον θάνατο του Νίκου, έπειτα από μακρόχρονη πάλη με τον καρκίνο του πνεύμονα. Γεγονός που δεν πτοεί όμως τον Βασίλη Σπυρόπουλο και τα άλλα μέλη του συγκροτήματος, τα οποία ετοιμάζουν πλέον άλλον έναν δίσκο, που σύντομα θα προστεθεί στη δισκογραφία τους. Παράλληλα, το Σάββατο 8 Νοεμβρίου, στο ιστορικό κλαμπ "Κύτταρο", οι Σπυριδούλα καθώς και μία πλειάδα από άλλους σημαντικούς, παλιώτερους και νέους μουσικούς, οργανώνουν μία μουσική πανδαισία με τραγούδια τους στη μνήμη του Νίκου Σπυρόπουλου. Εξάλλου μέλη της Σπυριδούλα, αλλά κι άλλοι μουσικοί δίνουν μια συναυλία στη μνήμη του Σιδηρόπουλου κάθε Δεκέμβριο.

Λίγο πριν τη συναυλία στο Κύτταρο στη μνήμη του Νίκου Σπυρόπουλο, ο αδελφός του και μεγάλος κιθαρίστας της ροκ Βασίλης Σπυρόπουλος παραχώρησε συνέντευξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τον Γιώργη-Βύρωνα Δάβο, μιλώντας για το συγκρότημα, την ιστορία και την πορεία του, την επίδραση που είχε και τις προοπτικές τους μετά την αποδημία του Νίκου, αλλά και την κατάσταση στη σημερινή σκηνή της ροκ στην Ελλάδα.

Ακολουθεί η συνέντευξη

-Πέντε χρόνια χωρίς τον Νίκο (Σπυρόπουλο). Μετά τόσον καιρό, πόσος "Νίκος" εξακολουθεί να υπάρχει, εάν υπάρχει ακόμη, στους ‘Σπυριδούλα'; Ή το συγκρότημα ακολουθεί μια εξελικτική πορεία, που ο ήχος του δεν εξαρτάται από την πρώτη του φυσιογνωμία και τα προσωπικά "ηχοχρώματα";

Απ: Όσα χρόνια και να περάσουν το αποτύπωμα του Νίκου στο συγκρότημα θα παραμείνει ανεξίτηλο, δεδομένου ότι, πέρα από εξαιρετικός κιθαρίστας, ο αδελφός μου υπήρξε σπουδαίος μουσικός, που επηρέασε καταλυτικά όλους μας, δηλαδή τον τρόπο που σκεφτόμαστε, που παίζουμε ή που αυτοσχεδιάζουμε. Η επίδρασή του στον ήχο των Σπυριδούλα ήταν τεράστια και, όσο συνεχίζουμε να παίζουμε, πιστεύω θα εξακολουθεί να είναι αναγνωρίσιμη.

--Πέρα από την αδελφική σχέση και τα προσωπικά βιώματα, ποιά και σε ποιό εύρος ήταν η μουσική συνεργασία μεταξύ εσένα και του Νίκου και πώς διαμορφωνόταν η σύνθεση και σε σχέση με τα άλλα μέλη;

Απ: Αν και δεν είναι εφικτό να διαχωριστούν αυτά, η συνεργασία μας στη μουσική ήταν αρμονική και ιδιαίτερα παραγωγική. Δεν θυμάμαι να συγκρουστήκαμε ποτέ πάνω σε αισθητικά θέματα, αντίθετα, πολύ συχνά, ακόμα και στη σύνθεση, λειτουργούσαμε συμπληρωματικά, π.χ. έγραφε κάποιο θέμα κι εγώ το συνέχιζα και το αντίστροφο. Οι τυχόν προστριβές μας αφορούσαν περισσότερο διαχειριστικά θέματα. Σχετικά με τα άλλα μέλη, να πούμε πως όλοι, όσοι πέρασαν από το συγκρότημα, έχουν μερίδιο συνεισφοράς στο αποτέλεσμα, ωστόσο στο δημιουργικό κομμάτι θα πρέπει να μνημονεύσουμε φυσικά τον Παύλο (Σιδηρόπουλο), αλλά και τους Νίκο Δόικα, Μελίνα Καρακώστα και Βαγγέλη Χάνο, καθώς και τους Παύλο Βακατάτση και Σωτήρη Θεοχάρη για τους στίχους τους.

--Η πορεία του συγκροτήματος σημαδεύθηκε από τη συνεργασία με τον Παύλο Σιδηρόπουλο, τον "Πρίγκιπα" της ελληνικής ροκ. Πιστεύεις πως η επιτυχία τούτη επηρέασε και βοήθησε στη φήμη των ‘Σπυριδούλα' ή το συγκρότημα θα είχε άλλη πορεία, πιο εύκολη ή δύσκολη, με μεγαλύτερη ή όχι επιτυχία από εκείνη που κατέγραψε ιστορικά;

Απ: Προφανώς η συνεργασία με τον Παύλο μας έδωσε πάρα πολλά, μας εμπιστεύτηκε το υλικό του με μεγάλη γενναιοδωρία και πιστεύω πως δεν προδώσαμε αυτήν την εμπιστοσύνη. Από την πρώτη στιγμή πού ακούσαμε τα τρία πρώτα κομμάτια, ενθουσιαστήκαμε και συμφωνήσαμε να προχωρήσουμε. Το ευτύχημα ήταν πως οι αισθητική μας ήταν πολύ κοντά, κι έτσι δεν υπήρξαν ουσιαστηκά προβλήματα στο πως θα "στηθεί" το υλικό. Αυτό που μας απασχολούσε ήταν να πετύχουμε την ηχητική ατμόσφαιρα πάνω στην οποία Ο Παύλος θα αφηγούνταν τις ιστορίες του. Εξαιρετική εμπειρία, από την οποία αποκομίσαμε πολλά. Εννοείται βέβαια πως δεν ξέραμε τι απήχηση θα είχε, κι ούτε μας απασχολούσε τότε.

--Στην ιστορία τους, οι Σπυριδούλα έπαιξαν ή συνεργάσθηκαν και με άλλους πολύ σημαντικούς μουσικούς. Ποιούς θα συγκατάλεγες ως εκείνους που συνεισέφεραν, πέρα από την οργανοπαικτική και συνθετική συμβολή του Νίκου και τη δική σου, στη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας, του ύφους και των επιτυχιών του συγκροτήματος;

Απ: Οι πιο στενοί μας συνεργάτες υπήρξαν ο Νίκος Δόικας κι η Μελίνα Καρακώστα με τους οποίους είμαστε αδέλφια, πολύ κοντά ψυχικά και δημιουργικά. Δυστυχώς τους χάσαμε πολύ νωρίς και θα μας λείπουν πάντα. Εξίσου κοντινός είναι ο Βαγγέλης Χάνος που εξακολουθούμε να παίζουμε μαζί έως σήμερα, εδώ και 40 χρόνια.

--Πέρα από το ‘Φλού' ποιός ή ποιοί είναι οι δίσκοι του συγκροτήματος που κατά τη γνώμη σου είναι εκείνοι που ξεχωρίζουν ως πιό αντιπροσωπευτικοί του; Σήμερα πώς βλέπεις την ανταπόκριση του κοινού στο συγκρότημα; Γνωρίζουν τα τραγούδια, ιδίως οι νεώτεροι, ενδιαφέρονται για την ιστορία της ροκ σκηνής, ζητούν τη γνώμη σου για τον χώρο ή για δικές τους δημιουργίες;

Απ: Και τα 5 άλμπουμ που έχουμε εκδώσει είναι αντιπροσωπευτικά της εποχής που τα δημιούργησε Τώρα ετοιμάζουμε κάτι καινούριο, θα κυκλοφορήσει σύντομα και συνεπώς θα είναι αυτό που μας αντιπροσωπεύει σήμερα. Το ακροατήριο στις συναυλίες μας είναι ανάμεικτο ηλικιακά, υπάρχουν αρκετοί νεώτεροι που ενδιαφέρονται γι αυτό που κάνουμε. Ερχόμαστε συχνά σε επαφή με νέους μουσικούς κι ανταλλάσουμε απόψεις και πληροφορίες. Το επίπεδο των νέων μουσικών είναι πολύ ψηλό.

--Πόσο πιστεύεις ότι σήμερα το ροκ και δη το ελληνικό επηρεάζει τα ακούσματα των νέων και της κοινωνίας;

Απ: Μάλλον πρέπει να συμφιλιωθούμε με την ιδέα πως το ροκ δεν είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των νέων, εδώ και καιρό κυριαρχεί το ραπ, χιπ χοπ κλπ. Βέβαια υπάρχουν αξιόλογα συγκροτήματα, αγγλόφωνα κι ελληνόφωνα κυριώς στον χώρο της πανκ και μετα- πανκ σκηνής. Ε, οι καιροί αλλάζουν...

Συναυλία ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

8 Νοεμβρίου

Κλαμπ ΚΥΤΤΑΡΟ

Ηπείρου 48& Αχαρνών

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr