Έχασε τη μάχη για τη ζωή ο σύμβουλος τέχνης και προσωπικός βιογράφος του Αλέξανδρου Ιόλα, Νίκος Σταθούλης. Το όνομά του είχε συνδεθεί, μεταξύ άλλων, και με την προσπάθεια αποκατάστασης της Βίλας Ιόλα στην Αγία Παρασκευή. Ο Νίκος Σταθούλης πάλευε επί πολλά χρόνια με τον καρκίνο.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε δραματική τέχνη στη Σχολή του Πέλου Κατσέλη και δημοσιογραφία στο Εργαστήρι Δημοσιογραφίας (1980). Σε ηλικία 23 ετών γνώρισε τον ζωγράφο Μίνω Αργυράκη και οργάνωσε ατομικές του εκθέσεις. Το 1983 γνώρισε τον Αλέξανδρο Ιόλα, με προτροπή του οποίου έγινε ο προσωπικός του βιογράφος.
Από το 1983 συνεργαζόταν σε περιοδικά, εφημερίδες, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς ως σχολιαστής πολιτιστικών γεγονότων ("Ένα", "Καθημερινή", "Σκάι TV", "Ρ/Σ Σκάι 100,3", "Status", "Blue"). Από το 1989 είχε συγκροτήσει ένα από τα πλέον ενήμερα αρχεία κλαπέντων, πλαστών και αμφισβητουμένων έργων τέχνης ιδιωτικών συλλογών.
Το 1996 άνοιξε και εξέθεσαν στην αίθουσα τέχνης Down Town Art Gallery, στην περιοχή του Ψυρρή, οι: Τάκις, Ράουσενμπεργκ, Γουόρχολ, Λαλάν, Ζαν Τινγκελί, Νίκι ντε Σαν Φαλ, Μιρό, Πικάσσο, Μαξ Ερνστ, Αλέξης Ακριθάκης, Ευγένιος Σπαθάρης, Μίνως Αργυράκης, Σωκράτης Σωκράτους, Μάρθα Λυμπέρη, Χριστόφορος Κοτέντο, κ.ά.
Τα τελευταία χρόνια συνεργαζόταν ως σύμβουλος τέχνης σε ιδιωτικές συλλογές.
Τι είχε πει ο Νίκος Σταθούλης για τον Ιόλα στο TheTOC
Σε παλαιότερη συνέντευξή του στο TheTOC, ο Νίκος Σταθούλης είχε μιλήσει για την ανάγκη να επανεκτιμηθεί η κληρονομιά του Αλέξανδρου Ιόλα και η συμβολή του στη σύγχρονη τέχνη.
"Στους δίσεκτους καιρούς, όταν ο άνθρωπος του πνεύματος και της τέχνης είναι ανήμπορος να αλλάξει την κοίτη του μοιραίου, έχει ανάγκη την γαλήνη της απόστασης από την τύρβη της αγοράς, προκειμένου να διασώσει το πνεύμα του. Αυτό, ήταν ένα αιώνιο μυστικό, το οποίο έμαθε ο ιδιος, στα ατελιέ της έμπνευσης των μεγαλύτερων δημιουργών του 20ου αιώνα.
Κι όμως ισορροπούσε και μέσα στην τύρβη της αγοράς, αφού σχεδόν την καθόριζε. Έμαθε όμως πως την ώρα που τίποτα δεν μπορείς να περιμένεις από τον έξω κόσμο, τότε συγκεντρώνεσαι στον εαυτό σου και με όπλο σου την στωική αυτάρκεια, να διατηρείς στις χειρότερες συνθήκες τον εαυτό σου και τον ρυθμό της υπαρξής σου.
"Προσπάθησα να διαφυλάξω τον χώρο της δημιουργικής μου μοναξιάς απόρθητο..” θα μου πει σε ανύποπτο χρόνο για να αντιληφθώ ότι μόνον έτσι θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί εντελώς στη ζωή του. Τον "τσάκισε" ο Αυριανισμός. Τον συνέτριψε. Όμως πλέον μιλάει η Ιστορια της Τέχνης για τον ιδιο. Ειναι μεγάλο αυτό. Και μοναδικό".