Ο Δημήτρης Πιατάς είναι ο μοναδικός ηθοποιός από τη διανομή της ταινίας, με τον οποίο ο Αγγελόπουλος πρόλαβε να «γυρίσει» μία ολοκληρωμένη σκηνή. Δύο ημέρες μετά, ήρθε το μοιραίο. Τα γυρίσματα είχαν γίνει στη σκηνή του θεάτρου Κοτοπούλη - Ρεξ και στο Μέγαρο Μουσικής. Ο Πιατάς είχε τον ρόλο του Τζόναθαν Πίτσαμ.
«Το σενάριο εστιαζόταν στην Οπερα της Πεντάρας του Μπρεχτ, μιλούσε για τη διαφθορά της εξουσίας» λέει ο Δημήτρης Πιατάς στο TheTOC.gr. «Ωστόσο, η Οπερα της Πεντάρας μπλεκόταν με την πραγματικότητα, υπήρχε ένας υπουργός, ένας μετανάστης που έφτανε νεκρός στη σκηνή...
Με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, γνωριστήκαμε όταν ήρθε να με δει στο θέατρο, στην «Τριλογία του Παραθερισμού» του Γκολντόνι, στο Εθνικό
«Η Αλλη Θάλασσα» ήταν, για να το θέσω διαφορετικά, ένας νέος «Θίασος». Μόνο που αντί της Γκόλφως -που παιζόταν στον «Θίασο», στην «Αλλη Θάλασσα»- παιζόταν η Οπερα της Πεντάρας. Με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, γνωριστήκαμε όταν ήρθε να με δει στο θέατρο, στην «Τριλογία του Παραθερισμού» του Γκολντόνι, στο Εθνικό. Ηταν άνθρωπος ζεστός, ενθουσιώδης, με χιούμορ... Αλλά, στο γύρισμα είχε μία στάση μανιακή. Το γύρισμα ήταν πάνω απ' όλα. Γι' αυτό και δεν είχε αίσθηση του κινδύνου, γι' αυτό συνέβη αυτό που συνέβη.
Γελάει, τότε, ο Αγγελόπουλος και υπογράφει αμέσως, το σενάριο, με τα λόγια, Στον Δημήτρη με τη φιλία μου, Θόδωρος Αγγελόπουλος, 22/1/2012...
Ενα γεγονός ανεκδοτολογικό, είναι, όταν, επειδή είχε κάποιο πρόβλημα με το σενάριο, λόγω δικαιωμάτων που έπρεπε να αποδοθούν στην οικογένεια Μπρεχτ, σκέφτηκε να κάνει αλλαγές. Εννοώ, χειρόγραφα. Οταν τελείωσε και μου έδωσε το κείμενο, τού λέω, χαριτολογώντας, «κύριε Αγγελόπουλε, δεν μπορώ να παίξω τη σκηνή έτσι, έχω μάθει να διαβάζω, να προετοιμάζομαι. Αφήστε, που δεν μπορώ να διαβάσω τις σημειώσεις, τα γράμματα σας είναι σαν συνταγή φαρμακείου... Εκτός και εάν, μού υπογράψετε το κείμενο με τις διορθώσεις και το κρατήσω ως αυτόγραφο!»
Γελάει, τότε, ο Αγγελόπουλος και υπογράφει αμέσως, το σενάριο, με τα λόγια, Στον Δημήτρη με τη φιλία μου, Θόδωρος Αγγελόπουλος, 22/1/2012... Θεωρώ προνόμιο το γεγονός ότι, συναντήθηκα, γνώρισα αυτόν τον άνθρωπο. Όσο για το χειρόγραφο, το τελευταίο αυτό «αυτόγραφο», το κρατώ ως κόρη οφθαλμού...»