Συναισθηματικός, φοβικός και ανυπότακτος - Ο ταλαντούχος Γιώργος Καφετζόπουλος συστήνεται στο TheTOC

Ονειρευόταν από μικρός να ακολουθήσει τον δρόμο του θεάτρου και του κινηματογράφου, χαρακτηρίζει τον εαυτό του αυθόρμητο, συναισθηματικό και ανυπότακτο, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του προσπαθεί να βελτιωθεί... στο μαγείρεμα!

Ο Γιώργος Καφετζόπουλος συστήνεται στο TheTOC, μιλώντας για το θεατρικό έργο "τάο", που έγραψε ο ίδιος και ανεβαίνει αυτή τη σεζόν στο θέατρο Επί Κολωνώ.

Μεγαλωμένος δίπλα σε έναν άνθρωπο που έχει χαράξει τη δική του πορεία στο θέατρο, το σινεμά, αλλά και την τηλεόραση, τον πατέρα του, Αντώνη Καφετζόπουλο, ο Γιώργος δηλώνει πως δεν έχει κανένα πρόβλημα με τη σύγκριση, ενώ απολαμβάνει να παίζουν οι δυο τους πάνω στη σκηνή.

Αναφερόμενος στον πατέρα του, ο Γιώργος Καφετζόπουλος λέει χαρακτηριστικά: "Εκείνος το έχει στηρίξει παρά πολύ, χωρίς να μου κάνει κάποια χάρη επειδή είμαι γιος του. Το γουστάρει πολύ και το έργο και τον ρόλο του".

"Το 'τάο' είναι μια παράλληλη ιστορία που κρύβεται και εμφανίζεται όποτε αυτό θέλει και μας κλείνει το μάτι", μας λέει για την παράσταση.

Ολόκληρη η συνέντευξη του Γιώργου Καφετζόπουλου στο TheTOC:

Τι σημαίνει "τάο”; Πες μας λίγα λόγια για το έργο και τους χαρακτήρες του.

Το "τάο" είναι δύσκολο να εξηγηθεί. Πρέπει κάποιος να έρθει στο θέατρο και ίσως καταλάβει, χωρίς όμως να είναι σίγουρο. Το "τάο" είναι μια παράλληλη ιστορία που κρύβεται και εμφανίζεται όποτε αυτό θέλει και μας κλείνει το μάτι. Η βασική ιστορία είναι ότι ο πατέρας και ο γιος Καραμούτσος περιμένουν τον Ιωσήφ Μωυσίδη σπίτι τους. Και επειδή ο Μωυσίδης ελέγχει τα πράγματα, έχει την εξουσία, ας πούμε, δημιουργείται ένα τρίγωνο έχθρας, σύγκρουσης, ανταγωνισμού αλλά και αρμονικής συνύπαρξης μεταξύ τους. Υπάρχει πολύ το αντρικό στοιχείο. Το στοιχείο του ανθρώπου που έχει το πιστόλι του σαν προέκταση του εαυτού του. Που το χρησιμοποιεί ως μέσο επιβολής ή άμυνας.

Οι χαρακτήρες έχουν κάτι ακραίο μιας και είναι άνθρωποι της νύχτας, αλλά τα προβλήματα τους τα πιο προσωπικά είναι ανθρώπινα, απλά, που θα μπορούσε να τα έχει ο οποιοσδήποτε από εμάς. Και στην ουσία βλέπεις μια αληθινή στιγμή στη ζωή αυτών των τριών ανθρώπων. Μια αναπάντεχη συνάντηση σε ένα σπίτι.

Τι σε ενέπνευσε για να γράψεις το συγκεκριμένο έργο; Είναι κάτι που ετοίμαζες καιρό;

Γενικά ετοιμάζω πάντα κάτι και όταν είναι έτοιμο, βγαίνει μόνο του προς τα έξω. Έτσι προέκυψε το "τάο". Εμφανίστηκε όταν ήρθε η ώρα του. Έμπνευση μεγάλη για μένα είναι οι σχέσεις των ανθρώπων, το παιχνίδι εξουσίας και κυριαρχίας που υπάρχει στον οποιοδήποτε χώρο μπορεί ο καθένας μας να δραστηριοποιείται. Το πώς οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν σε μια στιγμή για λίγα λεφτά ή για μια καλή θέση. Το πώς κάποιος ανέρχεται στην ιεραρχία
και επιβάλει την εξουσία του, ενώ παράλληλα κάποιος άλλος είναι στην απ’ έξω. Ο ρόλος που κάνω εγώ, είναι ένας κάγκουρας σαν τους trapper που βλέπουμε στην tv. Γουστάρει εύκολο χρήμα, ρούχα ακριβά, trap μουσική, τσαμπουκάδες, γηπεδικά συνθήματα, όπλα κλπ. Μιλάει για τις γυναίκες με αυτόν τον new age μισογυνιστικό τρόπο.

Θα μπορούσες να τον πεις και ακραίο μηδενιστή γιατί λέει διάφορες αρλούμπες. Αλλά παρόλα αυτά, είναι ο πιο αγνός από τους τρεις ήρωες του έργου. Είναι ο νέος που προσπαθεί έστω με αυτά τα εφόδια και το χαομένο του μυαλό, να κάνει ένα βήμα για τον εαυτό του. Και οι άλλοι δύο κατά κάποιο τρόπο τον βάζουν ή προσπαθούν να τον βάλουν στη θέση του. Θέλουν να του κόψουν τη φόρα. Είναι ίσως ένα έργο ενάντια στις παλιές γενιές και στις αντιλήψεις τους. Και ένα έργο που αγαπάει τους κάγκουρες, τους γηπεδόβιους και όλους αυτούς που δεν είναι τόσο καθώς πρέπει.

Τι θέλεις να "κερδίσει” ο θεατής παρακολουθώντας την παράσταση;

Θα ήθελα ίσως να αφήσει τις απόψεις που έχει για το θέατρο. Και να έρθει να δει μια ιστορία. Πιστεύω ότι το "τάο" είναι η ιστορία ενός νέου ανθρώπου που προσπαθεί να πάρει τη ζωή στα χέρια του, ακόμα ενδεχομένως και με ανορθόδοξο τρόπο, ακόμα και με τα όποια λάθη του, την ώρα που οι δύο μεγαλύτεροι και πιο φτασμένοι, του φράζουν τον δρόμο. Κλασικό ελληνικό
φαινόμενο. Είναι ένα έργο που μιλάει για τον εγωισμό που έχουμε μέσα μας, παρότι θα μπορούσαν οι άνθρωποι να είναι πιο μονιασμένοι μεταξύ τους, ελάχιστες φορές τελικά το καταφέρνουν.

Θα ήθελα μάλλον ο θεατής να φύγει με μια αίσθηση σαν να μην είδε θέατρο αλλά σαν να μπήκε στο σπίτι αυτό και να είδε σε αληθινό χρόνο την ιστορία αυτών των τριών ανθρώπων. Θα ήθελα να το βιώσει σαν μια αληθινή εμπειρία. Σε αυτό πιστεύω βοηθάει πολύ και το θέατρο Επί Κολωνώ. Είναι ό,τι πρέπει για ένα τέτοιο έργο.

Πώς είναι να παίζεις μαζί με τον πατέρα σου, ο οποίος είναι κι ένας από τους κορυφαίους ηθοποιούς της γενιάς του, σε ένα έργο που μάλιστα έχεις γράψει εσύ; Σε αγχώνει όλο αυτό;

Όχι, δεν με αγχώνει ιδιαίτερα. Γιατί και εκείνος το έχει στηρίξει παρά πολύ, χωρίς να μου κάνει κάποια χάρη επειδή είμαι γιος του. Το γουστάρει πολύ και το έργο και τον ρόλο του. Οπότε προσπαθώ να το απολαμβάνω και να είμαι χαρούμενος για αυτή τη συγκυρία.

Με τη σύγκριση πώς τα πας;

Εγώ μια χαρά. Άλλοι έχουν τέτοια θέματα και πολλές φορές με ρωτάνε για τον πατέρα μου, πώς αισθάνομαι που κάνουμε την ίδια δουλειά και κουβαλάω αυτό το όνομα κλπ. Οπότε έχω βάλει και αυτό το στοιχείο στο έργο. Είναι στιγμές στο έργο που υπάρχει αυτή η σύγκριση του πατέρα με τον γιο. Ποιος είναι πιο καλός από τους δύο.

Μία συμβουλή του πατέρα σου που κρατάς και σκέφτεσαι στη δουλειά σου;

Να γίνονται τα πράγματα απλά. Όσο πιο απλά τόσο το καλύτερο για όλους.

Ονειρευόσουν από μικρή ηλικία να ακολουθήσεις αυτή την επαγγελματική πορεία;

Νομίζω πως ναι. Μου άρεσε από όταν ήμουν πολύ μικρός ο κινηματογράφος και το θέατρο.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρό σου;

Θα ήθελα ένα σενάριο μου να γίνει ταινία!

Τι κάνει ο Γιώργος στον ελεύθερο χρόνο του;

Τελευταία προσπαθώ να βελτιωθώ στο μαγείρεμα. Να μάθω να φτιάχνω κανένα ωραίο πιάτο πέρα από τα κλασικά, τα εύκολα. Έχω έναν κολλητό που μαγειρεύει απίστευτα πλέον, ενώ πριν λίγα χρόνια δεν ήξερε να βράσει ούτε αυγό. Όποτε έχω μπει σε έναν τέτοιο δρόμο, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία προς το παρόν, γιατί βαριέμαι και λίγο, αλλά ο επιμένων νικά! Μου αρέσει να βγαίνω για φαγητό επίσης. Πάω σινεμά, θέατρο. Και όταν μου το επιτρέπουν οι συνθήκες μου αρέσει να ταξιδεύω. Και οι πολεμικές τέχνες μου αρέσουν, Muay Thai, tai chi και τέτοια, αλλά έχω καιρό να ασχοληθώ και θα ήθελα να ξανά αρχίσω.

Με ποιες λέξεις θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου;

Αυθόρμητος, φοβικός, έχω πολλές φοβίες, συναισθηματικός, πνεύμα αντιλογίας, ερωτευμένος με την τέχνη, πειραχτήρι, ανυπότακτος όσο μου επιτρέπουν οι συνθήκες.

Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σου σχέδια;

Δεν μπορώ ακόμα να μιλήσω για αυτά.

Η παράσταση του σύγχρονου και ανέκδοτου θεατρικού έργου του Γιώργου Καφετζόπουλου "Τάο" παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00, στην Κεντρική Σκηνή του Επί Κολωνώ. Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Δανάη Σπηλιώτη. Ερμηνεύουν οι Αντώνης Καφετζόπουλος, Θοδωρής Σκυφτούλης και Γιώργος Καφετζόπουλος.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr