Θεοχαράκης: Να με σκέφτονται ως καλό ζωγράφο παρά ως σπουδαίο επιχειρηματία

Πως, άραγε, μπορεί να νιώσει ένας ΄Ελληνας ζωγράφος βλέποντας έργα του στους χώρους του Ευρωκοινοβουλίου; Ο γνωστός επιχειρηματίας και πρόεδρος του Ιδρύματος που φέρει τ' όνομά του και της συζύγου του, Βασίλης Θεοχαράκης, είχε την ευκαιρία να αναδείξει την πλευρά του εαυτού του που - όπως προέκυψε μέσα από τη συνέντευξη που παραχώρησε στο TheTOC - αγαπά πιο πολύ και μάλιστα σε ένα διεθνή forum όπως αυτό των Βρυξελλών.

Η έκθεσή του που με τίτλο «Βασίλης Θεοχαράκης. Ζωγραφική Οδύσσεια» εγκαινιάστηκε πριν από λίγες μέρες εκεί σε επιμέλεια Τάκη Μαυρωτά έδωσε την ευκαιρία για μια αποκαλυπτική κουβέντα για το χθες, το σήμερα και το αύριο. Για το μεγαλύτερο δίδαγμα του δασκάλου του, Σπύρου Παπαλουκά, για την - ομολογουμένως απίστευτα - μεγάλη θέση που έχει η ζωγραφική στη ζωή του αλλά και για την καλύτερη συμβουλή που έχει δώσει στα εγγόνια του, τα οποία, αργά ή γρήγορα, θα πάρουν τη σκυτάλη...

- Κύριε Θεοχαράκη με τι αισθήματα επιστρέψατε από τις Βρυξέλλες όπου εγκαινιάστηκε η νέα σας έκθεση «Βασίλης Θεοχαράκης. Ζωγραφική Οδύσσεια»; Τι είναι αυτό που «κρατάτε» περισσότερο απ' αυτή την εμπειρία;

Όπως ξέρετε έχω κάνει πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και γενικά είμαι ευχαριστημένος από την προσέλευση του κοινού και τις απόψεις του. Επίσης από την τοποθέτηση των έργων και την συνοχή τους γιατί ήταν όλοι του ιδίου περίπου μεγέθους και περίπου της ίδιας τεχνικής και ποιότητας. Με συγκίνησε ο ενθουσιασμός που είδα στα πρόσωπα των Ελλήνων και ξένων επισκεπτών της έκθεσης. Ο ζωγράφος, όπως γνωρίζετε, δουλεύει με τη σιωπή του ατελιέ του. Έτσι και εγώ, τα τελευταία χρόνια, κλεισμένος στο ατελιέ μου στη Φιλοθέη, ζωγράφισα όλα αυτά τα μνημειακών διαστάσεων έργα τα οποία μέχρι τώρα έχουν παρουσιαστεί με θετική αποδοχή στο Μουσείο Μπενάκη, στο Palazzo Venezia, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο, στο σπίτι της Ευρώπης στις Βρυξέλλες και αλλού, δίνοντας μου δύναμη να συνεχίσω να ζωγραφίζω καθημερινά. Η έκθεσή μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελεί μεγάλη τιμή για εμένα και μου έδωσε μεγάλη χαρά και δημοσιότητα.

- Πως κατέστη δυνατόν να παρουσιαστούν τα έργα σας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Ποια εμπόδια έπρεπε να υπερκεραστούν; (Ποιοί άλλοι ΄Ελληνες καλλιτέχνες έχουν δείξει τη δουλειά τους εκεί;)

Η πρόταση έγινε από τον Ευρωβουλευτή μας κύριο Γιώργο Κύρτσο. Απαιτήθηκαν, όμως, πολύμηνες προσπάθειες για την σωστή οργάνωση και παρουσίασή της. Φυσικά πάντα μόνο εάν κάτι έχει οργανωθεί σωστά έχει και το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Είμαι χαρούμενος που στον ίδιο χώρο του Ευρωκοινοβουλίου στις Βρυξέλλες είχε παρουσιάσει τη δουλειά του προ ετών ο Δημήτρης Μυταράς, ένας καλλιτέχνης υψηλής αισθητικής αξίας και δάσκαλος της ΑΣΚΤ.

- Γιατί «Ζωγραφική Οδύσσεια»; Νιώθετε σαν τον Οδυσσέα σε μια ζωγραφική «περιπέτεια» ζωής;

Εξήντα πέντε χρόνια ζωγραφίζω αδιάλειπτα. Η ζωγραφική για μένα είναι πειθαρχία και ανάγκη έκφρασης μιας εσωτερικής αλήθειας. Είναι μια περιπέτεια.

- Τι περιόδου έργα σας είδαν όσοι βρέθηκαν από το χώρο που φιλοξενεί την έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Με τι κριτήρια έγινε η επιλογή;

Εγώ, όπως γνωρίζετε, είχα πολλές φάσεις στην δουλειά μου αλλά πάντα με την ίδια τεχνοτροπία. Τα θέματα κάθε περιόδου αλλάζουν. Με κουράζει να κάνω την ίδια δουλειά. Παλαιότερα έκανα τοπία και πορτραίτα, άλλοτε δάση ή σύννεφα, Άγιο Όρος, υποθαλάσσια τοπία ή τελείως αφηρημένα θέματα που ποτέ δεν τα έχω δείξει στο κοινό. Τελευταία προτιμώ να ζωγραφίζω φουρτουνιασμένες θάλασσες, πυκνά δάση και σχεδόν πάντα επανέρχομαι στο Άγιο Όρος. Η επιλογή των έργων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, είναι συλλογή έργων από τρεις ομάδες έργων: των δασών, της θάλασσας και του Αγίου Όρους. Το περιορισμένο του χώρου δεν μου επέτρεπε να δείξω άλλες ομάδες έργων μου. Θέλησα να παρουσιάσω αντιπροσωπευτικά έργα της δουλειάς μου. Έτσι, ξεκίνησα με δύο έργα από το Άγιο Όρος και συνέχισα με τα ανεξερεύνητα δάση μου για να καταλήξω στις ατελεύτητες θάλασσες. Εικόνες με το φως και την πνοή της Ελλάδας.

- Μιλήστε μας λίγο για τη συνεργασία σας με τον επιμελητή της έκθεσης, Τάκη Μαυρωτά.

Έχουμε συνεργαστεί πολλά χρόνια και τον εμπιστεύομαι. Εκείνος δεν έχει επιμεληθεί μόνον τις δικές μου εκθέσεις, αλλά και πολλές άλλες σημαντικών καλλιτεχνών όπως των Giorgio de Chirico, Leonardo Cremonini, Pablo Picasso-Jean Cocteau και πολλών άλλων σπουδαίων μας ζωγράφων και γλυπτών, όπως των Γύζη, Βολανάκη, Τέτση, Χρύσας, Τάκη και άλλων.

- Ποιο το σπουδαιότερο δίδαγμα που έχετε πάρει από το δάσκαλό σας, Σπύρο Παπαλουκά;

Ο δάσκαλος μου ,ο Παπαλουκάς, τηρούσε με ευλάβεια το σχέδιο. Του έπαιρνε μια μέρα για να σχεδιάσει το θέμα του και μια για να το ζωγραφίσει. Εγώ αφού πρώτα σχεδιάσω, χαλάω το ίδιο μου το σχέδιο άμα δω ότι έστω και μία ίσια γραμμή μου χαλάει την αρμονία της σύνθεσης. Ζωγραφίζω εν γνώσει μου ότι κάποια στιγμή ίσως το χαλάσω. Με ενδιαφέρει το συνολικό αποτέλεσμα του πίνακα και όχι ένα κομμάτι του, το οποίο μπορεί να φαίνεται ωραίο, αλλά να μην βρίσκεται σε αρμονία με τον υπόλοιπο πίνακα.

- « Έχει την αρετή και κατατάσσεται στην μεγάλη οικογένεια εκείνων που έχουν ανοιχτά μάτια και επιμένουν να ζωγραφίζουν», έχει πει για εσάς ο Παναγιώτης Τέτσης. Πως στέκεστε απέναντι σ' αυτή την παρατήρηση;

Τρέφω μια πολύ βαθιά εκτίμηση για τον Παναγιώτη Τέτση. Με τίμησε πολύ γράφοντας αυτό το κείμενο για εμένα, το οποίο συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο «Βασίλης Θεοχαράκης: Ζωγραφική Οδύσσεια», και το οποίο διάβασα με μεγάλη προσοχή. Είναι ο άνθρωπος που δεν δίστασε να γράψει τόσο επαινετικά σχόλια για έναν άλλο ζωγράφο.

- Ειστε μια από τις σπάνιες περιπτώσεις ανθρώπων που μπορούν να συνδυάσουν το επιχειρηματικό δαιμόνιο με την καλλιτεχνική φύση; Πως και «παντρεύτηκαν» αυτά τα δύο; Αν είχατε να διαλέξετε έναν από τους δυο δρόμους, ποιος θα μπορούσε να ήταν αυτός;

Η ζωγραφική βρίσκεται στο μυαλό μου καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Με συντροφεύει σε κάθε επιχειρηματική μου δραστηριότητα και, κατά κάποιο τρόπο είναι αυτή που με κρατάει προσγειωμένο στη γη. Όταν επιστρέφω, όμως, στο ατελιέ μου για να ζωγραφίσω αφήνω στην άκρη κάθε επιχειρηματική σκέψη. Όσο περίεργο και αν σας φαίνεται προτιμώ να με σκέφτονται σαν καλό ζωγράφο, παρά σαν ένα σπουδαίο επιχειρηματία. Είμαι αρκετά μεγάλος για να σκέφτομαι ότι οι επιχειρηματικές επιτυχίες μόλις φύγεις από τη ζωή ξεχνιούνται. Όμως, οι ζωγραφικές επιτυχίες και οι πίνακες μένουν ενδεχομένως για πάντα.

- Μοιραστήκατε με τη σύντροφο της ζωής σας, Μαρίνα, την ίδρυση και λειτουργία του Ιδρύματος Θεοχαράκη.Ποιος ο μέχρι σήμερα απολογισμός του; Ποια η θέση της νέας γενιάς Θεοχαράκη στο Ίδρυμα αυτό;

Είμαι ικανοποιημένος και αξίζουν συγχαρητήρια στους άξιους και ακούραστους συνεργάτες του Ιδρύματός μας. Η σύζυγός μου εργάζεται καθημερινά και έχει τη συνολική ευθύνη της πορείας του. Εύχομαι και η επόμενη γενιά να συνεχίσει την ανοδική του πορεία και να προσφέρει ό,τι μπορεί περισσότερο.

- Ζωγραφίζετε καθημερινά; Ποιες ώρες και που; Τι είναι η ζωγραφική για εσάς;

Όπως προείπα, ζωγραφίζω κυρίως βραδινές ώρες με τεχνητό φως γιατί πιστεύω ότι και εμείς τους πίνακες τους βλέπουμε με τεχνητό φως και έτσι αποδίδονται καλύτερα. Ζωγραφίζω καθημερινά, μόλις επιστρέφω από το γραφείο μου. Πολλές φορές μπορεί να απορροφηθώ και να δουλεύω μέχρι αργά το βράδυ. Η ζωγραφική για εμένα είναι βαθιά ανάγκη έκφρασης.

- Ποια η καλύτερη συμβουλή που έχετε δώσει στα εγγόνια σας;

Να είναι ο εαυτός τους. Να εργαστούν συνειδητά και όχι επιπόλαια. Να μην επαίρονται με τα πρώτα καλά τους αποτελέσματα αλλά να περιμένουν να ωριμάσουν πρώτα. Έτσι, είναι βέβαιο ότι θα επιτύχουν. Η δουλειά θέλει υπομονή και επιμονή.

Την έκθεση συνόδευσει δίγλωσσος ομότιτλος κατάλογος των Εκδόσεων Μέλισσα, με θεωρητικά κείμενα των Παναγιώτη Τέτση, Claudio Strinati, Vittorio Sgarbi, Μαρίνας Λαμπράκη-Πλάκα και Τάκη Μαυρωτά.

Δείτε το βίντεο από τα εγκαίνια της έκθεσης Θεοχαράκη στις Βρυξέλλες.(Μοντάζ: Βαγγέλης Παπουτσής)

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr