Τι ρούχα θα φορέσουν στο West Side Story; Μπήκαμε στο εργαστήριο

Μετά το περσινό μιούζικαλ Kiss me Kate στο Ηρώδειο, ο Γιώργος Πέτρου και η Καμεράτα, σε 35μελή συμφωνική σύνθεση, επιστρέφουν στο ραντεβού τους με το αμερικανικό μουσικό θέατρο με άλλη μια τολμηρή επιλογή. Το West Side Story, το απόλυτα «κλασικό» μιούζικαλ, πρωτοπαρουσιάστηκε το 1957 στο Mπρόντγουεϋ με τεράστια επιτυχία, ενώ έγινε διάσημο ανά τον κόσμο με την ομώνυμη ταινία των δέκα Όσκαρ, το 1961. H Καμεράτα παρουσιάζει την υπέροχη αυθεντική ενορχήστρωση του μιούζικαλ (1957), με τις τελευταίες βελτιώσεις του ίδιου του Μπέρνσταϊν, που έγιναν κατά τη διάρκεια της θρυλικής ηχογράφησης του έργου.

Η ενδυματολόγος της παράστασης Τζωρτζίνα Γερμανού μας αποκαλύπτει αποκλειστικά με τι θα ντύσει τους πρωταγωνιστές του διάσημου έργου

"Το West Side Story είναι ένα ιστορικό μιούζικαλ και φυσικά μια μεγάλη ενδυματολογική πρόκληση. Δραματουργικά τοποθετείται στα τέλη της δεκαετίας του 50', μιας εποχής με πολύ αναγνωρίσιμο ενδυματολογικό χαρακτήρα, τόσο στα χρώματα όσο και στις φόρμες των ρούχων. Το έργο μιλάει για τον πόλεμο δυο συμμοριών με διαφορετική πολιτιστική ταυτότητα (Αμερικάνοι και Πορτορικάνοι) και άρα με διαφορετική κουλτούρα, η οποία αντικατοπτρίζεται και στο ντύσιμο τους.

Οι χαρακτήρες του έργου είναι άνθρωποι απλοί, που κουβαλάνε τα πάθη και τα ελαττώματά τους, έχουν όμορφα και σκοτεινά στοιχεία. Αυτό σημαίνει πως δεν διαχωρίζονται σε καλούς και κακούς, δεν ανάγονται σε σύμβολα αλλά παραμένουν θνητοί, άνθρωποι με τους οποίους μπορεί να ταυτιστεί το κοινό. Συνεπώς τα κουστούμια τους παραμένουν στα όρια της πραγματικότητας και δεν διανθίζονται εύκολα με σημειολογικά χρωματολογικά χαρακτηριστικά (πχ. λευκό=καλό/μαύρο=κακό). Οι χαρακτήρες είναι όλοι ξεχωριστοί και δομημένοι· δεν είναι τυχαίο που όλοι οι χαρακτήρες (ακόμα και αυτοί που ανήκουν στο ensemble και δεν έχουν λόγο) έχουν όνομα. Τέλος, το μιούζικαλ αυτό έχει μεταφερθεί στην μεγάλη οθόνη μέσα από μια πολύ επιτυχημένη παραγωγή, η οποία δημιούργησε κάποιες εξαιρετικά αναγνωρίσιμες εικόνες.

Στόχος μου σε αυτή την παραγωγή είναι να δημιουργήσω κοστούμια τα οποία αρχικά να καθιστούν αναγνωρίσιμες τις συμμορίες και να αναδεικνύουν την κουλτούρα τους, προσπαθώντας παράλληλα να αποφύγω πολύ ευθείες αναφορές και κλισέ, ενώ ταυτόχρονα να φωτίζεται και η ξεχωριστή προσωπικότητα του κάθε χαρακτήρα. Η διαφορά στις χρωματικές παλέτες των δυο συμμοριών και τα μοτίβα που χαρακτηρίζουν την κάθε μια, τις καθιστούν ίδιες αλλά και διαφορετικές, κυρίως όμως τις παρουσιάζουν ίσες. Η εποχή του 50' αποτελεί ακόμα μια πρόκληση, καθώς δεν μπορεί να παραγκωνιστεί τελείως αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί μια απόσταση από το σήμερα, σε μια ιστορία που όμως είναι διαχρονική. Γι αυτό πάρθηκε η απόφαση τα κοστούμια να είναι σύγχρονα αλλά να κλείνουν το μάτι στο 50', να έχουν αναφορές και στο τότε αλλά και στο τώρα, ώστε να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον διαχρονικό και ταυτόχρονα θεατρικά ενδιαφέρον, και χωρίς να προσπαθούν να προσομοιώσουν την αισθητική της ταινίας.

Οι χαρακτήρες είναι στο σύνολο 32, άνθρωποι ξεχωριστοί αλλά και μέρος ενός συνόλου. Οι όποιες επιλογές στα χρώματα, στα υφάσματα και στα μοτίβα των κουστουμιών, έγιναν με γνώμονα αυτή την ταυτόχρονη διαφορετικότητα και ομογενοποίηση καθώς και την ανάγκη να ανταποκρίνονται στις προσδοκίες και τις ανάγκες (τόσο αισθητικές όσο και πρακτικές) ενός μεγάλου μιούζικαλ όπως το West Side Story.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr