TOC BOOKS: Αρχαίων κουζίνα, ιστορίες διπλανής κρίσης και η αξία της φιλίας

Τρεις γυναίκες συγγραφείς (κι οι τρεις κατά σύμτπωση Μαρίες) διεκδικούν το ενδιαφέρον των αναγνωστών της στήλης με μια γαστρονομική έρευνα, μια συλλογή ιστοριών «διπλανής κρίσης», και ένα τρυφερό στόρυ για την αξία της φιλίας.

Μαρία Θερμού, «Στα Μαγειρεία των Αρχαίων», (εκδόσεις Ολκός).

«Έτσι, ώς του ηλιού τα βασιλέματα καθούμενοι όλη μέρα / με πλήθος κρέατα και με ολόγλυκο κρασί ευφραινόμαστε όλοι» (Οδύσσεια, ι, στ. 556-557)

Η, επί χρόνια, συντάκτης πολιτισμού της εφημερίδας «Το Βήμα» και ραδιοφωνική παραγωγός της ΕΡΤ με ειδίκευση στην αρχαία πολιτιστική κληρονομιά, Μαρία Θερμού, φροντίζει να ξεκαθαρίσει ευθύς - εξαρχής :Στην ιστορία της γαστρονομίας που να επιχειρεί να συντάξει με το βιβλίο «Στα Μαγειρεία των Αρχαίων» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ολκός, βλέπει τη διατροφή όχι μόνον ως αναγκαίο παράγοντα επιβίωσης «αλλά επίσης ως έκφραση πολιτισμού και εκλέπτυνσης της ζωής».

Κάτω απ' αυτό το πρίσμα, λοιπόν, ένα γαστρονομικό ταξίδι ξεκινά. Μια πορεία από τις λιχουδιές της μινωϊκής Κρήτης και των Μυκηνών, στον Χρυσό αιώνα και τους Ελληνιστικούς χρόνους. «Συνομιλώντας» με τον Όμηρο και τον Ησίοδο, τον Ιπποκράτη και τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα, τον Ευριπίδη, τον Σοφοκλή, τον Αριστοφάνη, τον Μένανδρο και τον Πλούταρχο, τον «πατέρα της γαστρονομίας» Αρχέστρατο, μα πάνω από όλους με τον Αθήναιο και τους Δειπνοσοφιστές του, η συγγραφέας «δοκιμάζει» ως συνδαιτημόνες ιστορικούς, γιατρούς, ποιητές και κωμωδιογράφους, μάγειρους και γαστρονόμους και μας παρουσιάζει ένα «μενού» με τη γαστρονομική φιλοσοφία, τις συνήθειες και τα αγαπημένα εδέσματα των αρχαίων ημών προγόνων.

Μέσα απ' αυτή την γλαφυρή καταγραφή δεν πετυχαίνει μόνο να ευφράνει «νου και καρδίαν» αλλά και να ανασυντάξει ολόκληρες εποχές μέσα από τις μαρτυρίες που επικαλείται. Δεν είναι μόνο τα φαγητά. Είναι η εικόνα της γαστρονομικής αρχαίας Αθήνας, των υποβαθμισμένων καπηλιών, των πολυτελών συμποσίων και των χώρων οινοποσίας. Είναι τα μαγειρικά σκεύη της εποχής αλλά και οι συνταγές των μαγείρων που εμπλουτίζουν με ξεχωριστές πληροφορίες το νέο βιβλίο. Είναι το φαγητό ως πηγή έμπνευσης στην αρχαία ελληνική γραμματεία, αλλά κι ως «προσδιορισμός» του ρόλου της γυναίκας στις πόλεις της αρχαιότητας - σημειωτέον διαφορετικός σε Αθήνα με Σπάρτη - και τόσα άλλα...

Τελικά είμαστε ότι τρώμε; Αν ναι, το βιβλίο «Στα Μαγειρεία των Αρχαίων» δεν περιγράφει μόνο την κουζίνα αλλά - μέσα απ' αυτήν - ολόκληρο τον κόσμο της αρχαιότητας.

Παπαγιάννη Μαρία, «Τουλάχιστον δύο» (εκδόσεις Πατάκης)

Για να γίνει πραγματικότητα το συγκεκριμένο βιβλίο χρειάστηκαν «Τουλάχιστον δύο». Η συγγραφέας Μαρία Παπαγιάνη κι η εικονογράφος, Εφη Λαδά. «Χρειάζονται τουλάχιστον δύο, για να γλυκαίνει η θλίψη και να μεγαλώνει η χαρά, για να μοιράζεται κανείς τα όμορφα και τα δύσκολα. Αυτό το βιβλίο είναι αφιερωμένο στις αδελφές μας, αλλά και σε όλους τους αγαπημένους μας, γιατί η ζωή είναι στιγμές και θέλουμε περισσότερους από δύο για να την περπατάμε», έχει πει σε συνέντευξή της στο parallaxi.gr η Έφη Λαδά που πρώτη φορά συνεργάστηκε με τη συγγραφέα, Μαρία Παπαγιάννη το 2015. «Την Μαρία την ήξερα από τα βιβλία της και πάντα την γραφή της την έβρισκα υπέροχη. Τότε γνωριστήκαμε για πρώτη φορά, και είναι τύχη να γνωρίζεις έναν τόσο γεναιόδωρο και πλούσιο σε αισθήματα άνθρωπο. Ο δικός μου παραμυθένιος και φαντασιόπληκτος κόσμος βρήκε αέρα και πέταξε μέσα στις ιστορίες της, και ένιωσα μαγικά να δίνω μορφή στους ήρωές της. Της αναγνωρίζω ότι είναι σπουδαίος άνθρωπος και αυτή είναι η μαγεία της. Το γεγονός οτι μπορεί να το επικοινωνεί αυτό μέσα από τα βιβλία της νομίζω πως είναι ένα δώρο για εμάς».

Μαρία Κανελλάκη, «Ιστορίες της διπλανής κρίσης» (εκδόσεις 24Γράμματα)

«.... Ας μείνει μεταξύ μας. Ο Αϊβασίλης θα φτάσει Αθήνα με μια μικρή καθυστέρηση. Όλα ξεκίνησαν από ένα λάθος στις οδηγίες του GPS. O δημοφιλής άγιος εγκατέστησε φέτος αυτόματο αεροπλοηγό στο έλκηθρο, αλλά τελικά βρέθηκε αρκετά χιλιόμετρα μακριά απ’ τον προορισμό του. Οι τάρανδοι έξαλλοι εν τω μεταξύ, με τον Ρούντολφ να ωρύεται...»

Αυτό είναι ένα απόσπασμα από τις ιστορίες που θα συναντήσει κανείς στο προσωπικό blog της Μαρίας Κανελλάκη, (http://www.toapagio.blogspot.gr/), η οποία προέρχεται από το χώρο της πληροφορικής αλλά - καθ' ότι με μεγάλη αγάπη για τα γράμματα - αποφάσισε να συστηθεί και μέσα από την συγγραφή ενός βιβλίου. Ο λόγος για τις «Ιστορίες της διπλανής κρίσης» που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις 24Γράμματα. Ας αφήσουμε την ίδια να μας μιλήσει:

«Οι "Ιστορίες της διπλανής κρίσης" δεν είναι παρά μια προσωπική καταγραφή της "μνημονιακής" Ελλάδας, έτσι όπως έχει χαρτογραφηθεί ήδη στα κιτάπια της σύγχρονης ιστορίας. Άνθρωποι, συνάνθρωποι, υπάνθρωποι και απάνθρωποι, υπάλληλοι, ντελιβεράδες και μανατζαρέοι, παιδιά γερασμένα, γερασμένοι που νιώθουν παιδιά, ανήσυχες υπάρξεις και φιλήσυχες συνειδήσεις, γυναίκες και άντρες που τιμούν το ρόλο τους και ρόλοι που δεν βρήκαν ακόμα τους εκφραστές τους. Οι προσωπικοί μου ήρωες και αντι-ήρωες, κάτι άνθρωποι-διαμάντια που είχα την τύχη ν’ ανταμώσω, αλλά κι άνθρωποι-σαλιγκάρια, π’ αφήνουν μόνο λεκέδες στο πέρασμά τους… όλοι σε μια μεγάλη γειτονιά, που ξεδιπλώνεται στις σελίδες αυτού του βιβλίου. Το λες και "Οδηγό Επιβίωσης"...»

Διαβάζουμε επίσης για την ίδια: Της αρέσει να παρατηρεί τους ανθρώπους, ευγνωμονεί τον Πανάγαθο που δεν γεννήθηκε θηρίο και πορεύεται για να ξεπληρώσει τις οφειλές της. «Να φυτέψει τουλάχιστον ένα δέντρο. Να γεννήσει τουλάχιστον ένα παιδί. Να γράψει τουλάχιστον ένα βιβλίο», το αγαπημένο της σενάριο ζωής, δια στόματος της λατρεμένης Έλλης Αλεξίου. Αξιώθηκε να υλοποιήσει τα δύο πρώτα και με το παραπάνω. Το βιβλίο ήταν η «οφειλή» που είχε απομείνει...

Μπορείτε να βρείτε όλα τα βιβλία στο www,public.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr