TOC BOOKS: Πορεία εκτόξευσης, θηλυκά εγκλήματα κι ωμός ιταλικός ερωτισμός

Η πορεία «εκτόξευσης» του επίτιμου διευθυντή του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, Διονύση Σιμόπουλου, μια ιστορία ωμή διαστροφική και άκρως ερωτική από τον μετρ Andrea Camilleri αλλά και οι γυναίκες της διπλανής πόρτας που εγκλημάτισαν μέσα από το ιστορικό ρεπορτάζ του Πάνου Σόμπολου στις βιβλιοφιλικές προτάσεις της εβδομάδας.

Διονύση Σιμόπουλου, Από τα Ψηλαλώνια στο Φεγγάρι (εκδόσεις Μεταίχμιο)

Πώς φτάσαμε τόσο μακριά στο Διάστημα; Με αφορμή τη συμπλήρωση πενήντα χρόνων από την πρώτη προσσελήνωση, ο κορυφαίος αστροφυσικός Διονύσης Σιμόπουλος μας αφηγείται την πορεία μας προς τα άστρα και αναθυμάται σταθμούς της προσωπικής του διαδρομής. Καθώς ολόκληρη η ανθρωπότητα παρακολουθούσε από την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο, ο πρώτος άνθρωπος ήταν έτοιμος να κατέβει και να περπατήσει πάνω στο παράξενο έδαφος της Σελήνης. Στην Ουάσιγκτον τα ρολόγια έδειχναν 4 λεπτά πριν από τις 11 το βράδυ της 20ής Ιουλίου 1969 και στην Αθήνα σχεδόν 5:00 το πρωί της άλλης μέρας. Εκείνο το βράδυ, πάνω στη σκονισμένη επιφάνεια της Σελήνης, αποτυπώθηκε για πρώτη φορά ένα ανθρώπινο χνάρι που έγινε το σύμβολο «ενός τεράστιου άλματος για την ανθρωπότητα».

Η στιγμή εκείνη ήταν τόσο σπουδαία και σημαδιακή, που μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη στιγμή της δημιουργίας. Γιατί, όπως τόσο χαρακτηριστικά γράφτηκε τότε, «εκείνη η στιγμή ήταν ανώτερη και από την πρώτη χρήση της φωτιάς, και από την ανακάλυψη του τροχού, και από την εκμετάλλευση του αρότρου. Ήταν σπουδαιότερη από τα ταξίδια του Μάρκο Πόλο και του Κολόμβου, ανώτερη και από τη διάσπαση ακόμα του ατόμου».

Γιατί έκτοτε ο κόσμος μας και η ιστορία του δεν περιορίζονται σ’ έναν μονάχα πλανήτη. Γιατί ο κόσμος μας είναι πλέον ολόκληρο το Διάστημα, και η ιστορία μας είναι τόσο μεγάλη και ανοιχτή όσο ολόκληρο το Σύμπαν.

(Από το οπισθόφυλο του βιβλίου)

Στα τέλη του ’68 από το Ελληνικό Προξενείο της Νέας Ορλεάνης με ειδοποίησαν ότι μία εφημερίδα στην Αθήνα ζητούσε κάποιον σαν κι εμένα να καλύπτει δημοσιογραφικά τις διαστημικές αποστολές, και όπως ήταν φυσικό δέχτηκα αμέσως, με μόνη αμοιβή τα έξοδά μου και την αεροπορική αποστολή της εφημερίδας, που έφτανε σε δύο ημέρες από την έκδοσή της. Στις δύο πρώτες αποστολές (Apollo 9 και 10) που κάλυψα δημοσιογραφικά περιοριζόμουν για οικονομία στο να επισκεφτώ το Διαστημικό Κέντρο του Χιούστον και να στέλνω τις ανταποκρίσεις μου στην Αθήνα από εκεί. Τη νέα εκτόξευση του Apollo 11 από το Ακρωτήριο Κένεντι δεν ήμουν διατεθειμένος να τη χάσω. Στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι έφτασα την παραμονή της εκτόξευσης και προσπάθησα, για ευνόητους λόγους, να βρω κι άλλους Έλληνες δημοσιογράφους διαπιστευμένους να παρακολουθήσουν την ιστορική αυτή εκτόξευση. Δεν βρήκα όμως κανέναν επισήμως διαπιστευμένο δημοσιογράφο από τη χώρα μας εκτός εμού!

(Απόσπασμα από το βιβλίο)

Διονύσης Π. Σιμόπουλος

Ο Διονύσης Π. Σιμόπουλος γεννήθηκε το 1943 στα Γιάννενα. Είναι αστροφυσικός, επίτιμος διευθυντής του Ευγενίδειου Πλανηταρίου, βραβευμένος για τη συνεισφορά του στην αστρονομική εκπαίδευση, με σημαντική συγγραφική και δημοσιογραφική δραστηριότητα στον Τύπο, στην τηλεόραση και ως σεναριογράφος σε ενημερωτικές εκπομπές. Σπούδασε Πολιτική Επικοινωνία και Αστροφυσική στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνα των ΗΠΑ. Άρχισε να εργάζεται τον Ιανουάριο του 1968 στο Κέντρο Τεχνών και Επιστημών της Λουιζιάνα όπου χρημάτισε Βοηθός Διευθυντής Εκπαίδευσης και Διευθυντής Πλανηταρίου.

Τον Οκτώβριο του 1972 προσκλήθηκε στην Αθήνα από το Ίδρυμα Ευγενίδου όπου εργάστηκε ως Διευθυντής του Ευγενίδειου Πλανηταρίου μέχρι το 2014. Χρημάτισε Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αστρονομική Εκπαίδευση (1994-2002), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων (1978-2008), Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ευρωπαϊκών και Μεσογειακών Πλανηταρίων (1976-2008). Είναι Εταίρος (Fellow) της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Αγγλίας (από το 1978) και της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων (από το 1980), και τακτικό μέλος πολλών άλλων διεθνών επιστημονικών οργανώσεων.

Το 1996 έλαβε την ανώτατη τιμητική διάκριση (IPS Service Award) της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων για τη συνεισφορά του στη διεθνή αστρονομική εκπαίδευση, ενώ το 2006 τιμήθηκε με τον «Ακαδημαϊκό Φοίνικα» του Υπουργείου Παιδείας της Γαλλίας. Το 2012 η Ένωση Ελλήνων Φυσικών τον τίμησε για τη σημαντική του συμβολή στην εκλαΐκευση της επιστήμης στη χώρα μας. Με στόχο τη σωστή μαζική επιμόρφωση έχει γράψει περισσότερα από 27 βιβλία, πάνω από 500 σενάρια με θέματα επιστημονικής επιμόρφωσης σε σειρές εκπομπών για την τηλεόραση, πάνω από 250 σενάρια (κείμενα και σκηνοθεσία) πολυθεαμάτων Πλανηταρίου, κι έχει δώσει πάνω από 500 διαλέξεις με θέματα Επιστήμης και Αστροφυσικής σ’ ολόκληρη τη χώρα.

Αντρέα Καμιλλέρι

Andrea Camilleri, Το ολόδικό μου (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα)

Ένα άγριο αλλά πανέµορφο και αισθησιακό πλάσµα, µε σαγηνευτικά παιδικό ταµπεραµέντο, η τριαντάχρονη Αριάνα, και o αιχµάλωτος στα δίχτυα της γοη­τείας της σύζυγος, ο Τζούλιο, ο οποίος κάνει τα πάντα για να ικανοποιήσει όλα όσα εκείνη επιθυµεί. Εκτός από αυτό που ποθεί περισσότερο: την ερωτική ολοκλήρωση. Στην καθηµερινότητα του ζευγαριού εισβάλλουν τα ραντεβού της Πέµπτης, τα οποία οργανώνει προσωπικά ο ίδιος ο Τζούλιο, φροντίζοντας ώστε οι άντρες που συνευρίσκονται ερωτικά µε την Αριάνα να τηρούν τους κανόνες που εκείνος έχει ορίσει. Όµως δεν καταφέρνει να διώξει από το µυαλό του τη σκέψη πως κάτι του διαφεύγει. Η Αριάνα κρύβει ζηλότυπα από όλους, ακόµη και από εκείνον, «το ολοδικό µου», ένα µυστικό µέρος που κρατά µόνο για τον εαυτό της, µια σκοτεινή φωλιά στην άκρη της σοφίτας. Και µε το πέρασµα του χρόνου η τροµερή της εµµονή µε «το ολοδικό µου» θα γίνει πολύ επικίνδυνη… Βασισµένο σε πραγµατική ιστορία, το βιβλίο είναι το ψυχογράφηµα µιας ηρωίδας που κινείται στα όρια της παραφροσύνης. Και όπως στον µύθο της Αριάδνης και του Μινώταυρου, η Αριάνα τριγυρίζει µέσα στον περίπλοκο λαβύρινθο του νου, όπου ένα τέρας ζει και τρέφεται από τις πιο σκοτεινές και ανοµολόγητες επιθυµίες. Ωµό, διαστροφικό, αλλά και άκρως ερωτικό, µε αριστοτεχνικό ρυθµό και γραφή άξια ενός συγγραφέα του επιπέδου του Andrea Camilleri, το βιβλίο αυτό δεν θα το αφήσετε παρά µόνο αφού διαβάσετε την τελευταία γραµµή. Αλλά και τότε ακόµα...

(Από το οπισθόφυλο του βιβλίου)

Andrea Camilleri

O Αντρέα Καμιλλέρι (γεν. Porto Empedocle, Σικελία, 1925) είναι σήμερα ο πιο πολυδιαβασμένος συγγραφέας της Ιταλίας. Άργησε ν' αφοσιωθεί στο γράψιμο, κι όταν το αποφάσισε, στα εξήντα του, η σειρά με ήρωα τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο (που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Ισπανού συγγραφέα Μανουέλ Βάσκεθ Μονταλμπάν), έγινε αμέσως ένα μοναδικό εκδοτικό φαινόμενο. Ολόκληρη η Ιταλία, κι όχι μόνο η ιδιαίτερη πατρίδα του, η Σικελία, ερωτεύτηκε αυτόν το μεγάλο τεχνίτη της πλοκής και της γλώσσας, του "πατρικού" σικελικού ιδιώματος. Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του: "Το σχήμα του νερού", "Την εποχή του κυνηγιού", "Σκύλος από τερακότα", "Ο κλέφτης της μεσημβρίας", "Αίτηση για τηλέφωνο", "Η φωνή του βιολιού", "Τριάντα ημέρες με τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο", "Το άρωμα της νύχτας", "Εκδρομή στο Τίνταρι", "Τα πορτοκάλια του Μονταλμπάνο", "Λουίτζι Πιραντέλο", "Καπνός στον ορίζοντα", "Ο ζυθοποιός του Πρέστον", "Υποχρεωτική πορεία", "Η υπομονή της αράχνης", "Η άλωση του Μακαλλέ", "Πανσιόν Εύα", "Ήλιος του Αυγούστου", "Η εξαφάνιση του Πατό" και "Χάρτινο φεγγάρι".

Πάνος Σόμπολος, Εγκλήματα γένους θηλυκού στην Ελλάδα (εκδόσεις Πατάκη)

Εγκλήματα γένους θηλυκού περιλαμβάνει το πέμπτο βιβλίο μου. Πρόκειται για γυναίκες όλων των ηλικιών που έφτασαν να εγκληματήσουν για διάφορες αιτίες. Το πρώτο έγκλημα με το οποίο ασχολούμαι διαπράχθηκε το 1931 και έγινε ακόμη και τραγούδι: "Καημένε Αθανασόπουλε, τι σου 'μελλε να πάθεις, από κακούργα πεθερά τα νιάτα σου να χάσεις". Ακολουθούν δεκάδες άλλα εγκλήματα που έγιναν στην Αθήνα και σε διάφορες περιοχές της χώρας.

Οι περισσότερες από τις ανθρωποκτονίες στις οποίες αναφέρομαι έχουν απασχολήσει για πολύ καιρό ή και χρόνια ακόμη την κοινή γνώμη. Ήταν εγκλήματα που πραγματικά συγκλόνισαν την Ελλάδα. Πρωταγωνίστρια είναι πάντα η γυναίκα, ως φυσική ή ηθική αυτουργός ή συναυτουργός, σε όλες τις ανθρωποκτονίες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο: συζυγοκτονίες, παιδοκτονίες, μητροκτονίες και δολοφονίες άλλων προσώπων, για διάφορους λόγους. Πολλές από τις ανθρωποκτονίες αυτές φέρουν τον χαρακτήρα της εκδίκησης, του φοβερού πάθους, του αβυσσαλέου μίσους και σχετίζονται με το χρήμα, τον έρωτα, τη ζηλοτυπία, τα περιουσιακά και άλλα ζητήματα.

Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι οι περισσότερες από τις γυναίκες που εγκλημάτησαν είχαν λευκό ποινικό μητρώο, δεν είχαν απασχολήσει την αστυνομία για το παραμικρό. Ήταν δηλαδή οι γυναίκες της διπλανής πόρτας.
Προσπάθησα να κάνω ακριβή περιγραφή και καταγραφή των πραγματικών γεγονότων, ώστε να χρησιμοποιηθούν από τον ιστορικό του μέλλοντος χωρίς τον φόβο της ανακρίβειας.

(Πάνος Σόμπολος, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μπορείτε να βρείτε όλα τα βιβλία στο www.publicgr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr