Συνομιλίες σημαντικών ανθρώπων: Του Γιάννη Ψυχοπαίδη με τον Ανδρέα Εμπειρίκο, του Μίκη Θεοδωράκη με το Γιάννη Ρίτσο και της Κατερίνας Αγγελάκη - Ρου με τη μοναξιά.
Γιάννη Ψυχοπαίδη, Στο βυθό των ονείρων (εκδόσεις Ικαρος)
"Η "Οκτάνα" είναι ένα μανιφέστο ελευθερίας. Ο κόσμος του Εμπειρίκου είναι πραγματικός, πολιτικός και ερωτικός μαζί και ταυτόχρονα υπερβατικός, ένας κόσμος μιας ουτοπίας, μιας κοινωνίας της απόλυτης, ασυμβίβαστης ελευθερίας, χωρίς δεσμά και χωρίς λογοκρισία".
Ο γνωστός ζωγράφος και χαράκτης, ομότιμος καθηγητής της ΑΚΣΤ Γιάννης Ψυχοπαίδης έμαθε να βουτάει στα βαθιά νερά των κειμένων, να ανασκάπτει λογοτέχνες και να συναντιέται διαρκώς μαζί τους. Σήμερα, στην ωριμότητα πια, τον συναντούμε να ξαναδιαβάζει έναν κορυφαίο Έλληνα υπερρεαλιστή, καταθέτοντας το βιβλίο "Στον βυθό των ονείρων - Εικόνες από την 'Οκτάνα' του Ανδρέα Εμπειρίκου" (εκδ. Ίκαρος) και περί τα σαράντα έργα της ομότιτλης έκθεσης που από τις 27 ως τις 31 Μαρτίου φιλοξενήθηκαν στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη.
"Πριν από δύο χρόνια είχα κάνει μια έκθεση με τον τίτλο "Βιογραφία" και είχα ζωγραφίσει τα πρόσωπα που με σημάδεψαν και διαμόρφωσαν τη σχέση μου με τον κόσμο. Αυτοί ήταν κυρίως ποιητές, λογοτέχνες και κάποιοι πολιτικοί. Ανάμεσά τους οι Καβάφης, Σεφέρης, Ελύτης, Ρίτσος, Καρυωτάκης, Τσίρκας, Καζαντζάκης, Μπουζιάνης, Χαλεπάς, Μπελογιάννης. Στην ουσία ήταν δώδεκα επιλεγμένα πρόσωπα, κομμάτια της δικής μου βιογραφίας, αλλά και μιας συλλογικής βιογραφίας της γενιάς μου. Αν σήμερα ξαναζωγράφιζα αυτή τη βιογραφία, ο Εμπειρίκος θα ήταν παρών. Μια μεγάλη ποιητική μορφή και μια καθαρή, υπέροχη, ελεύθερη ψυχή", λέει ο ίδιος στην "Αυγή".
Και καταλήγει: "Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα, στην εποχή των μεγάλων εκπτώσεων, ο Εμπειρίκος είναι πιο αναγκαίος και πολύτιμος από ποτέ. Οι αξίες του και το κήρυγμα μιας άδολης ελευθερίας είναι επί της ουσίας κήρυγμα για τον συλλογικό μετασχηματισμό των ανθρώπων και των κοινωνιών. Η αισθητική της ποίησής του είναι η ηθική μιας νέας κοινωνίας των ανθρώπων".
Γιάννη Ρίτσου, Μίκη Θεδωράκη, Επιτάφιος (εκδόσεις IANOS)
Δεν περιλαμβάνει μόνο βιβλίο αλλά και CD ο "Επιτάφιος", η (νέα) εκδοχή του θρυλικού έργου των Μίκη Θεοδωράκη και Γιάννη Ρίτσου με τη φωνή του Παναγιώτη Καραδημήτρη και την κιθάρα του Μιχαηλάγγελου Τουμανίδη.
Η ηχογράφηση, λοιπόν, αλλά και τα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου, τα εικαστικά έργα του Βασίλη Βαφειάδη, τα κείμενα του συνθέτη και του ερμηνευτή, καθώς και κείμενα για τη λογοτεχνική αξία του Επιταφίου και για τα ιστορικά γεγονότα του Μάη του ’36 που ενέπνευσαν το έργο, αποτελούν μέρη της έκδοσης.
Αναφέρει, μεταξύ άλλων το κείμενο του Μίκη Θεοδωράκη: "Η ιδιομορφία αυτής της ηχογράφησης είναι η λιτότητα της ασπρόμαυρης "γραφής" της. Μια φωνή και μια κιθάρα αποκαλύπτουν την ποιότητα της μουσικής σε όλο της το βάθος. Ως συνθέτης του "Επιτάφιου" δεν μπορώ παρά να συγκινηθώ και να χαρώ όταν διαπιστώνω ότι το έργο αυτό, αν και πέρασαν εξήντα ολόκληρα χρόνια από τη γέννησή του, εξακολουθεί να έχει αντοχές, ώστε να μπορεί να υπάρξει γυμνό και απέριττο χωρίς ψιμύθια. Και νομίζω ότι ακριβώς αυτή είναι η γοητεία που έφεραν στην επιφάνεια οι δυο άξιοι ερμηνευτές αυτής της ηχογράφησης, ο Παναγιώτης Καραδημήτρης και ο Μιχαηλάγγελος Τουμανίδης, με την καθ’ όλα ωραία και ουσιαστική ερμηνεία του έργου".
Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Των αντιθέτων διάλογοι και με τον ανήλεο χρόνο,
Εκδόσεις Καστανιώτη,
Με ένα νέο βιβλίο με διαλόγους αντίθετων εννοιών που κυριαρχούν στη ζωή και στην ποίηση επανέρχεται η σημαντική Ελληνίδα ποιήτρια.
"Ο δυνάστης χρόνος εμπνέει, πάντα όμως με τον πεζό του λόγο, ποιήματα ουσίας που κάνουν να πλησιάζουμε τα αρνητικά, τα δύσκολα στοιχεία της ζωής μας: τη θλίψη, τη σιωπή, την επιβίωση, τον χωρισμό από την έννοια του μέλλοντος και βέβαια τον θάνατο" γράφει η Αγγελάκη-Ρουκ.