Τρεις γυναίκες, οι έρωτες και οι ανεπανάληπτες ιστορίες τους

Τρεις γυναίκες πρωταγωνιστούν με το δικό τους μοναδικά προσωπικό τρόπο σε τρία βιβλία που έρχονται να μιλήσουν για την απουσία του έρωτα, τη πολύπλοκη καθημερινότητα, την ιστορία μιας πόλης και τις σύνθετες και παράξενες σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους.

Σοφία Πολυχρονοπούλου-Γράμματα στον Α.

Τα Γράμματα στον Α. είναι μια ιστορία έρωτα μέσα από ανεπίδοτες επιστολές. Γράφονται όταν η επιστολογράφος βρίσκεται ξαφνικά αντιμέτωπη με το χάος του έρωτα, την

παρουσία αλλά και την απουσία εκείνου και του εαυτού της, τα συναισθήματά της, τους άλλους, τον φόβο ότι θα ξεχάσει και θα ξεχαστεί, περιγράφοντας την αγωνία, τις υποσχέσεις, την ελπίδα, την απόγνωση και, τελικά, τη λύτρωση, που είναι προϋπόθεση επιβίωσης. Έτσι, τα γράμματά της, αυτός ο λόγος της παρουσίας και της απουσίας, γίνονται το οδοιπορικό μιας αγάπης που μένει, το χρονικό ενός ανυπεράσπιστου έρωτα που δεν τελειώνει.

«Σου γράφω αυτά τα γράμματα που δε στα δίνω ποτέ, μακάρι να μη χρειαστεί ποτέ να στα δώσω, έχουμε φτιαχτεί για να διαβάζουμε ο ένας τον άλλο, όχι τις λέξεις μας”

Η Σοφία Πολυχρονοπούλου γράφει το ημερολόγιο ενός έρωτα με τη μορφή επιστολών, το χρονικό μιας ερωτικής σχέση που την ανυψώνει και τη βυθίζει σε μια άβυσσο αμφιβολιών και σε αναπάντητα ερωτήματα. Είναι ένα ημερολόγιο για την προσμονή της ανταπόκρισης σε μια ερωτική σχέση που δεν έχει καμία σχέση με αυτό που σχεδιάζει κάποιος όταν την ξεκινά. Ένας έρωτας-πληγή.

«Υπάρχουν έρωτες για τους οποίους δεν έχεις κατάλληλες απαντήσεις, εκείνες τις απαντήσεις που σε βοηθάνε να μετρήσεις τον έρωτα με βίο κοινό ή έστω με ένα πατάκι μπάνιου που αγοράσατε μαζί, με εκείνα τα μέρη που δεν έχεις πάει νοερά αλλά πραγματικά, ή έστω κάποιες άλλες απαντήσεις που να ακούγονται λογικές ενώ έχεις τόσα να πεις, δεν έχεις τίποτα για να τα επικυρώσεις».

Το βιβλίο της Σοφίας Πολυχρονοπούλου "Γράμματα στον Α." κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις.

Οτέσα Μοσφέγκ – Αϊλίν

H Οτέσα Μοσφέγκ με το πρώτο της μυθιστόρημα, Αϊλίν, προτάθηκε για το βραβείο National Book Critics Circle, κέρδισε το βραβείο PEN/Hemingway για πρωτοεμφανιζόμενο μυθιστόρημα και συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα για το βραβείο Man Booker 2016.

«Το όνομά μου είναι Αϊλίν Ντάνλοπ. Τώρα με γνωρίζετε. Ήμουν είκοσι τεσσάρων χρόνων και είχα μια δουλειά που μου απέφερε πενήντα επτά δολάρια την εβδομάδα – εργαζόμουν ως γραμματέας σε ένα ιδιωτικό σωφρονιστήριο για αγόρια στην εφηβεία. Τώρα το σκέφτομαι όπως ακριβώς ήταν∙ μια φυλακή για παιδιά. Θα την αποκαλώ Μούρχεντ. Ο Ντέλβιν Μούρχεντ ήταν ένας απαίσιος σπιτονοικοκύρης που είχα χρόνια αργότερα και το να χρησιμοποιήσω το όνομά του για ένα τέτοιο μέρος μου φαίνεται ταιριαστό. Σε μια βδομάδα θα το έσκαγα από το σπίτι και δε θα γύριζα ποτέ. Αυτή είναι η ιστορία της εξαφάνισής μου».

Τα Χριστούγεννα δεν επιφυλάσσουν χαρές για την Αϊλίν Ντάνλοπ, μια μετριόφρονα, ωστόσο διαταραγμένη κοπέλα, εγκλωβισμένη ανάμεσα στον ρόλο της ως «κηδεμόνα» του αλκοολικού πατέρα της, σε ένα σπίτι το οποίο συζητά όλη η γειτονιά για τη βρομιά του, και στη δουλειά της ως γραμματέως σε μια φυλακή έφηβων αγοριών, με ό,τι εφιάλτες μπορεί αυτή να συνεπάγεται. Με ένα αίσθημα πικρίας και απέχθειας για τον εαυτό της να την κατατρώει, η Αϊλίν γεμίζει τις μέρες της με διεστραμμένες φαντασιώσεις και όνειρα απόδρασης από τη μικρή πόλη όπου ζει. Στο μεταξύ, περνάει τα βράδια και τα Σαββατοκύριακά της κάνοντας μικροκλοπές σε μαγαζιά, παρακολουθώντας έναν γυμνασμένο δεσμοφύλακα με το όνομα Ράντι και καθαρίζοντας το χάος που δημιουργεί ο ολοένα και πιο ανισόρροπος πατέρας της.

Όταν στη ζωή της μπαίνει η όμορφη και χαμογελαστή Ρεμπέκα, η νέα διευθύντρια εκπαίδευσης του Μούρχεντ, η Αϊλίν μαγεύεται και αδυνατεί να αντισταθεί σε αυτό που αρχικά μοιάζει με δυνατή φιλία. Σε μια χιτσκοκική ανατροπή, όμως, η λατρεία της για τη Ρεμπέκα θα την κάνει συνεργό σε ένα έγκλημα που ξεπερνά τη φαντασία της.

Το βιβλίο της Οτέσα Μόσφεγκ "Αϊλίν" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός σε μετάφραση Αργυρώς Μαντόγλου.

Αύγουστος Κορτώ – Ρόζα

"Εγώ που λες, αγόρι μου, είμαι παλιά πουτάνα. Για να καταλάβεις, έχω πάει μέχρι με τον Καρυωτάκη».

Εκατό πατημένα η Ρένα, κι ένα πρωί φτιάχνει καφέ και κάθεται να αφηγηθεί τη ζωή της σ' έναν νεαρό επισκέπτη, που έτυχε να δει τη φωτογραφία της σε μιαν εφημερίδα.

Γεννημένη στις αρχές του 20ού αιώνα σ' ένα μπουρδέλο στα Χαυτεία, πόρνη κι η ίδια απ' τα δώδεκα, η Ρένα έχει μοναδικό οδηγό της την αγάπη: την αγάπη για τον Μάρκο, που την μπάζει στο Κόμμα, για τη Ρούλα, που της φανερώνει την άλλη όψη του έρωτα, για τον Βασίλη, που μαζεύει τα συντρίμμια της ζωής της και της δίνει μια ανάσα ελπίδας πριν το βαθύ σκοτάδι. Κι από αγκαλιά σε αγκαλιά, από πάθος σε πάθος, η Ρένα γίνεται άθελά της κομμάτι της ιστορίας – μια σαστισμένη κουκκίδα μες στο πλήθος, απ' την απεργία των καπνεργατών στη Σαλονίκη και την αιματηρή της κατάληξη μέχρι τα Δεκεμβριανά, την εξορία στα ξερονήσια, την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Κι η Ρένα ανάβει κι άλλο τσιγάρο, γεμίζει πάλι το ποτήρι, κλοτσάει το κουβάρι της ιστορίας της – κι η μνήμη ζωντανεύει, γίνεται παρέα. Μια καρδιά σαν κλείστρο μηχανής, που ο κάθε χτύπος της φωτογραφίζει αυτό που πρέπει να θυμάσαι.

«Σμυρνιά με βάφτισε η πιάτσα. Εγώ εδώ γεννήθηκα, δυο δρόμους παρακάτω· στα Χαυτεία που τα λέγαμε τότε. Ήταν, που λες, εκεί ένα σπίτι μ’ έναν κηπάκο, παρατημένα και τα δυο, που το ’χε μια γριά και το νοίκιαζε με το δωμάτιο – αλλά όλο πουτάνες της κουβαλιόντουσαν, οπότε σου λέει δεν ανοίγω μπουρδέλο δικό μου; Και τ’ άνοιξε η κυρα-Γωγώ το μπουρδέλο, κανονικά και με τον νόμο, με μίζες σε μπασκίνες και νταβάδες, όλα στο εντάξει. Και με τα πρώτα φράγκα που ’βγαλε, έκαμε κάτι μερεμέτια, και καθώς είχε κορίτσια άλφα κατηγορίας, όλες μία και μία, αφρός, έκαμε γερή κονόμα η γριέντζω· αν και δεν μπορώ να πω, τις φρόντιζε τις κοπέλες της κι είχε πάντα κάποιον παλικαρά να στέκεται μπάστακας, να κάνει ντου να καθαρίζει έτσι και πέφτανε σε ζόρικο πελάτη».

Ο Αύγουστος Κορτώ γράφει για τη Ρένα: «Ορισμένα βιβλία τα ζεις - τα κατοικείς - κι αφού γραφτεί το τέλος τους. Μπήκα τόσο στο πετσί του πιτσιρικά που ακούει τη Ρένα να αφηγείται τη ζωή της, ώστε πολλές φορές, ακόμα, καθώς διασχίζω το κέντρο της Αθήνας (την Αθηνάς και τη Σωκράτους, την Πατησίων και τη Στουρνάρη) ξάφνου σκέφτομαι "Να, εδώ ήταν το μπουρδέλο της κυρα-Γωγώς", ή "Εδώ είχε το μαγέρικο ο Σερραίος", "Σ' αυτή τη γωνιά είδε το παιδί να σωριάζεται απ' τη σφαίρα και σάλεψε ο νους της". Πολύ την αγάπησα την άτιμη τη Ρένα...».

Η "Ρένα" του Αύγουστου Κορτώ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr