Τρεις νέοι συγγραφείς αποκαλύπτουν στο TOC το "Μυστικό" τους

Η Βέρα, αυτή η ψηλή αδύνατη, εξωπραγματικά όμορφη με τεράστια κατακόκκινα χείλια κοπέλα που συχνάζει στο μπαρ de Crocodile στο Παρίσι και καταβροχθίζει όλους τους άντρες, η Μέλπω η αντάρτισσα που εγκαταστάθηκε μεταπολεμικά στο χωριό της Γιουκοσλαβίας, Μπούλκες βλέποντας το όνειρό της για την οικοδόμηση μιας δίκαιης και ειρηνικής κοινωνίας να γίνεται συντρίμμια, κι η ανώνυμη ηγουμένη του Τάγματος των Τινταντίνων στο μοναστήρι όπου οι μοναχές πορεύονται προς την επαλήθευση μιας προφητείας κρύβουν ένα μυστικό.

Είναι τρεις από τις πρωταγωνίστριες ενός νέου συγγραφικού συλλογικού εγχειρήματος στον πυρήνα του οποίου βρίσκεται η Αμάντα Μιχαλοπούλου. Η βραβευμένη συγγραφέας ζήτησε από 17 νέους συγγραφείς, μαθητές της στη δημιουργική γραφή, να γράψουν ιστορίες γύρω από κάποιο μυστικό που αποκαλύφθηκε ή έμεινε για πάντα κρυμμένο. Αποτέλεσμα, το βιβλίο «Το μυστικό» ( εκδόσεις Καστανιώτη) που ήδη έχει μπει στη λίστα των ευπώλητων μεγάλων βιβλιοπωλείων. Τα παραπάνω πρόσωπα, λοιπόν, έχουν κεντρικό ρόλο σε τρία από τα 17 διηγήματα που κλείνει στις σελίδες του «Το Μυστικό». Διηγήματα για μυστικά που δημιούργησαν ενοχές, θυμό, επιθυμία για εκδίκηση, ακόμα και απρόβλεπτη αδράνεια. Μυστικά μικρά και μεγάλα που ανατέμνουν την κρυφή ζωή, την παραβατικότητα, την ιερότητα της εξομολόγησης. Μυστικά που μας ενθαρρύνουν να ξεσκεπάσουμε νοερά, καθώς διαβάζουμε, τα δικά μας μυστικά και τον τρόπο με τον οποίο επέδρασαν στη ζωή μας και στη ζωή των άλλων.

Γράφουν οι: Γιάννης Γορανίτης, Γιολάντα Γραμματικάκη, Ευγενία Δούρου, Κατερίνα Καζολέα, Ευδοκία Κατσουρού, Λένα Κομίνη, Αλεξάνδρα Κωνσταντιδέλλη, Ηλιάνα Κωτσίλα, Δήμητρα Λουκά, Άννα Μερτζάνη, Ντομινίκ Ανδρεάδου-Μολίν, Αθηνά Μπαλή, Εύη Μυλωνάκη, Χριστίνα Ντούση, Μυρτώ Σεϊζάνη, Μαρίνα Τουπάι και Όλγα Κοζάκου-Τσιάρα.

Ζητήσαμε από τη Γιολάντα Γραμματικάκη, τον Γιάννη Γορανίτη και την Αλεξάνδρα Κωνσταντιδέλλη που εμπνεύστηκαν τους παραπάνω μυθιστορηματικούς ήρωες να μας εξομολογηθούν πως και πότε τους «συνάντησαν».

Γιολάντα Γραμματικάκη: Μπαρ de Crocodile

«Είναι συγκλονιστικό το πως όταν καταπιάνεσαι με το γράψιμο, μια εικόνα ή ένας ήχος μπορούν να σε βυθίσουν σε έναν ολόκληρο κόσμο. Στη δική μου περίπτωση, μια ιστορία, ένας ήρωας γεννιέται αναπάντεχα, από μια φωτογραφία, μια συνομιλία που άκουσα τυχαία στο μετρό, μια μυρωδιά περπατώντας στο δρόμο, τη φασαρία μιας ξένης πόλης που επισκέπτομαι. Όλα αυτά συνδυάζονται με προσωπικές αναμνήσεις, επιθυμίες, προσδοκίες ή ιστορίες φίλων. Έτσι έγινε και με το Μπαρ Le Crocodile. Η μια από τις ηρωίδες, η Βέρα γεννήθηκε όταν διάλεξα μια ασπρόμαυρη φωτογραφία για μια συγγραφική άσκηση. Η φωτογραφία έδειχνε μια όμορφη κοπέλα με έντονα χαρακτηριστικά και ασύμμετρα μεγάλο χαμόγελο να χορεύει στην αγκαλιά ενός αγοριού. Τότε, μόλις είχα γυρίσει από ένα ταξίδι στο Παρίσι και έτσι ο παρισινός αέρας πέρασε στην ιστορία της Βέρας. Το αρχικό διήγημα δεν περιείχε μυστικό και εξελισσόταν πολύ διαφορετικά από τούτο εδώ. Με την επιλογή του κοινού θέματος για το βιβλίο, αποφάσισα να ξανασχοληθώ με τη Βέρα και να της προσδώσω ένα μεγάλο και καθοριστικό για την ιστορία μυστικό. Και η συνέχεια ήταν πραγματικά απολαυστική».

H Γιολάντα Γραμματικάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Έχει μεταπτυχιακό στην Επιχειρησιακή Έρευνα και στις Διοικητικές Επιστήμες, και έχει δουλέψει σε τράπεζες και εμπορικές εταιρείες. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη συγγραφή διηγημάτων. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί στον Αναγνώστη, στο Φρέαρ, στο Διάσελο, στο Κ της Καθημερινής και συνεργάζεται με το insidestory.gr.

Γιάννης Γορανίτης: Εσωτερικό γραμμάτιο

«Μια συμβουλή που ακούν διαχρονικά οι δόκιμοι πεζογράφοι είναι το «γράψε γι’ αυτό που ξέρεις πολύ καλά». Αργότερα, βέβαια, μαθαίνουν ότι οι κανόνες υπάρχουν για να σπάνε. Και η δική μου συνεισφορά στο «Μυστικό» αντικατοπτρίζει μια απόπειρα να πάω κόντρα στον κανόνα: να γράψω δηλαδή γι’ αυτά που δεν ξέρω. Παρότι λοιπόν είμαι ο μοναδικός άντρας μεταξύ 17 γυναικών σε αυτή την ανθολογία, επέλεξα ως κεντρική ηρωίδα του διηγήματός μου μια γυναίκα. Μια γυναίκα, μάλιστα, που γεννήθηκε μισό και πλέον αιώνα πριν από μένα, και έζησε σε έναν τόπο που δεν έχω ποτέ επισκεφθεί: το Μπούλκες, το διαβόητο χωριό της πρώην Γιουγκοσλαβίας όπου εγκαταστάθηκαν μεταπολεμικά πολλοί αντάρτες από την Ελλάδα. Όνειρο τους ήταν να οικοδομήσουν την ιδανική, δίκαιη και ανοιχτή κοινωνία. Αντ’ αυτής όμως παγιδεύτηκαν σε έναν εφιαλτικό μικρόκοσμο, όπου κυριαρχούσε η καχυποψία, η βία και η αλληλοεξόντωση – συνθήκες που προφανώς έχω συναντήσει μόνο στα βιβλία και τις οθόνες. Δεν δικαιούμαι να πω αν η προσπάθεια να παραβώ τον κανόνα ήταν επιτυχημένη. Αυτό θα το κρίνουν οι αναγνώστες. Σίγουρα όμως μπορώ να πω ότι γράφοντας για όσα δεν γνωρίζω, γνώρισα λίγο καλύτερα τον εαυτό μου».

Ο Γιάννης Γορανίτης σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ και εργάζεται ως δημοσιογράφος και μεταφραστής. Το πρώτο του βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων «24» (Πατάκης, 2017) κέρδισε το βραβείο «Πρωτοεμφανιζόμενου στην Πεζογραφία» του περιοδικού Ο Αναγνώστης, και συμπεριλήφθηκε στον βραχύ κατάλογο για το βραβείο «Μένης Κουμανταρέας» της Εταιρείας Συγγραφέων. Διηγήματά του έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς και έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους, λογοτεχνικά περιοδικά και ιστοσελίδες.

Αλεξάνδρα Κωνσταντιδέλλη: Το μηχανικό μοναστήρι

«Η έμπνευση λειτουργεί με μυστηριώδη τρόπο και πολλές φορές παντρεύει πράγματα φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους. Το μηχανικό μοναστήρι είναι αποτέλεσμα ενός τέτοιου περίεργου γάμου μεταξύ ενός ποιήματος και μιας εικόνας. Το διάστημα που προσπαθούσα να βρω μία ιδέα που να με γοητεύσει τόσο ώστε να την μετουσιώσω σε διήγημα, διάβασα τυχαία το ποίημα του Ρόμπερτ Φροστ Το Μυστικό Κάθεται: "Χορεύουμε όλοι γύρω σε κύκλο και υποθέτουμε, Όμως το Μυστικό κάθεται στη μέση και γνωρίζει". Είναι στην ανθρώπινη φύση να κάνουμε υποθέσεις για όσα δε γνωρίζουμε. Έτσι δε δημιουργήθηκαν άλλωστε οι επιστήμες, οι τέχνες, οι θρησκείες; Οι άνθρωποι προσπάθησαν να δώσουν εξηγήσεις στα άγνωστα χορεύοντας γύρω από κάποιον μυστικό πυρήνα. Λίγο καιρό αργότερα, σε ένα από τα μαθήματα της δημιουργικής γραφής μας δόθηκε ως άσκηση να γράψουμε σύντομα κείμενα εμπνευσμένα από τους Ωρολογιακούς Μηχανισμούς του Δημήτρη Καλοκύρη. Η εικόνα του βιβλίου με τίτλο "Οι δεσποινίδες των μηχανών, ΙΙΙ" που απεικονίζει μία νεαρή να λειτουργεί μία σύνθετη τεράστια μηχανή, και το ποίημα του Φροστ κάπως συνδέθηκαν μέσα μου. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα ενός μοναστηριού αφιερωμένου σε κάποια περίεργη φανταστική θρησκεία, ο πυρήνας της οποίας παραμένει άγνωστος ακόμα και στις μοναχές του. Μια θρησκεία που απαιτεί την αδιάκοπη λειτουργία τεράστιων μηχανών και την εξαντλητική ισόβια εργασία των καλογριών. Μια θρησκεία που καταφέρνει να επιβιώσει αιώνες παρότι οι πιστοί της δε γνωρίζουν σε τι ακριβώς πιστεύουν».

Η Αλεξάνδρα Κωνσταντιδέλλη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985. Είναι απόφοιτη του τμήματος Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου. Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά Διάσελο, Ο Αναγνώστης, Φρέαρ και στο ψηφιακό βιβλίο Μήνυμα σε Μπουκάλι, 50 μικροδιηγήματα που ξεχώρισαν στο διαγωνισμό «100 λέξεις σε 24 ώρες», έκδοση της Ανοικτής Βιβλιοθήκης και του Fractal.

Κι ένα ακόμα μυστικό...

Η συλλογή συμπληρώνεται από ένα ακόμα μυστικό, εκείνο της συμβίας στο διήγημα του Ροΐδη «Ψυχολογία Συριανού συζύγου». Η «Ψυχολογία Συριανής συζύγου» είναι μια απόπειρα να παρακολουθήσουμε τη μυστική ζωή των παραμελημένων δευτεραγωνιστών στην ιστορία της λογοτεχνίας. Αλλά κι ένα παιχνίδι των νέων συγγραφέων που διασκεδάζουν ακόμα γράφοντας, που μεταμορφώνονται σε Homo Ludens.

Τα έσοδα από την πρώτη έκδοση θα διατεθούν για τις υπηρεσίες της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας «Μέριμνα».

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr