Τρεις νέοι χορογράφοι μιλούν στο The TOC για τις παραστάσεις τους

Για τρίτη χρονιά, οι Έλληνες χορογράφοι της διασποράς και οι χορογράφοι που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, δίνουν το στίγμα τους με την παρουσίαση της χορογραφικής τους δημιουργίας στη Στέγη. Με ξεχωριστό ύφος και προσανατολισμό κάθε νέα δουλειά από αυτές καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, διαμορφώνοντας τις τάσεις στον σύγχρονο ελληνικό χορό.

Διάλογος χωρίς τείχη που σπάει κάθε φράγμα στην επικοινωνία, η κάθε χορευτική δημιουργία ανοίγει ένα καινούργιο διάλογο συνομιλώντας με το κοινό και τις άλλες τέχνες. Στο πλαίσιο των ανοιχτών συνόρων της τέχνης παρουσιάζονται οι δουλειές της Ευαγγελίας Κολύρα, της Ιωάννας Αγγελοπούλου και του Χάρη Κούσιου, ο οποίος συμπράττει με έναν σπουδαίο μουσικό της γενιάς του, τον Δημήτρη Σκύλλα. Στο διήμερο φεστιβάλ επιχειρείται να χαρτογραφηθεί η ελληνική δημιουργία, ο παλμός και οι τάση της εποχής και ο σύνθετος προβληματισμός για τις συνδέσεις της τέχνης με την κοινωνία.

‘10,000 litres’ – Ευαγγελία Κολύρα

«Κατά την ενασχόλησή μου με ένα χορογραφικό έργο», λέει η Ευαγγελία Κολύρα, το ενδιαφέρον μου εστιάζεται στο κινητικό δυναμικό του ανθρωπίνου σώματος και στην πεποίθησή μου ότι η πρωταρχική ιδέα προέρχεται μέσα από την ίδια την κίνηση. Αρχικά οι διάφοροι κινησιολογικοί πειραματισμοί μπορεί να αποβούν άκαρποι μέχρι να βρεθεί ένα βασικό στοιχείο το οποίο να μου κινεί την περιέργεια να ασχοληθώ μαζί του.

Η ιδέα του ‘10,000 litres’ βασίζεται στο γεγονός ότι η αναπνοή είναι κίνηση. Εστιάζοντας λοιπόν σε αυτή τη ζωτικής σημασίας κίνηση, η οποία μπορεί έως ένα σημείο να ελεγχθεί, προσεγγίσαμε μαζί με τους συνεργάτες μου την αναπνοή με ποικίλους τρόπους, εστιάζοντας μεταξύ άλλων στο ρυθμό, την ένταση, τη διάρκεια καθώς και στις λεπτές ισορροπίες ανάμεσα στην αδιάκοπη ροή και τη βίαιη διακοπή της.

Σε ένα πρώτο στάδιο, το ‘10,000 litres’ ήταν ένα πείραμα για την αναπνοή. Στη συνέχεια όμως άρχισαν να δημιουργούνται εικόνες και γεγονότα που συνέθεσαν το σύνολο του έργου με έναν απροσδόκητο για εμάς τρόπο, συνδυάζοντας κίνηση, λόγο, ήχο και μουσική. Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε μια διαρκή «αισθητηριακή αναζήτηση» αποσκοπώντας όχι μόνο στο να τονίσουμε τη λειτουργία της αναπνοής, αλλά και να δημιουργήσουμε συναισθήματα, διαπροσωπικές σχέσεις και να προσφέρουμε συνδηλώσεις γύρω από την εξουσία, την ελευθερία και συνολικότερα την ύπαρξη».

Η Ευαγγελία Κολύρα είναι χορογράφος και χορεύτρια, η οποία ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Η δουλειά της προσφέρει στο κοινό μια κιναισθητικά πλούσια εμπειρία των απρόσμενων, αστείων και ορισμένες φορές κακόβουλων πλευρών της ψυχολογίας της ανθρώπινης εμπειρίας, μέσα από λεπτομερή και σωματικά απαιτητική χορογραφία. Η χορογραφική της δουλειά έχει παρουσιαστεί σε θέατρα και φεστιβάλ στην Ευρώπη (Αγγλία, Σκωτία, Ελλάδα, Ιταλία, Σουηδία, Ολλανδία).

Lacrimal, Χάρης Κούσιος

"Το έργο lacrimal" λέει ο Χάρης Κούσιος, "επιχειρεί να φέρει επί σκηνής 50 άτομα, συνδυάζοντας διαφορετικές μορφές της τέχνης. Πρόκειται για μια συνύπαρξη χορού και μουσικής, βασισμένη στην κλασσική φόρμα αυτής της σύμπραξης.

Η μουσική του Δημήτρη Σκύλλα 'Grief Gestures' είναι εμπνευσμένη από το ηπειρώτικο μοιρολόι και αυτόματα προσδιορίζει τη θεματική του έργου προς αυτή την ελληνική ρίζα. H ιδέα της παράστασης είναι να δοθεί ο χρόνος που δικαιούται ο καθένας μας για να θρηνήσει. Η κλασικότητα της ιδέας ενσαρκώνεται στο σήμερα, συναντά την εξέλιξη μέσα από την νεότητα των υπάρξεων μας και η διαχρονικότητα της παράδοσης βρίσκει το παρόν της μέσα στην επίκαιρη καταστροφή μας. Δεν πρόκειται για μοιρολατρία αλλά για μια κατάδυση προς την κάθαρση".

Ο Χάρης Κούσιος (γεν. 1988) είναι Κύπριος χορευτής και χορογράφος με βάση την Αθήνα. Το 2011 αποφοίτησε από την Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού 'Νίκη Κονταξάκη'. H προσωπική του δουλειά μέχρι σήμερα επιχορηγήθηκε από τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου και από την Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση. Επίσης υποστηρίχθηκε από τα ευρωπαϊκά δίκτυα Aerowaves και Modul Dance όπως και από το ARC for Dance Festival. Η χορογραφική και video dance δουλειά του παρουσιάστηκε σε διάφορα φεστιβάλ σε Ευρώπη και Η.Π.Α. Είναι μέλος του Dance Gate Lefkosia, ιδρυτικό μέλος της Στέγης Χορού Λευκωσίας. Ως χορευτής έχει συνεργαστεί με διάφορες ομάδες χορού και από το 2011 συνεργάζεται με την χορογράφο Alexandra Waierstall. Συνεργάζεται σε αυτή την παράσταση με τον Δημήτρη Σκύλλα (1987-) εξαιρετικό συνθέτη με έδρα το Λονδίνο. Η μουσική του παρουσιάζεται παγκοσμίως σε χώρους όπως αίθουσες συναυλιών, καθεδρικούς ναούς, εναλλακτικές σκηνές και μουσεία.

Παλάμη με παλάμη, Ιωάννα Αγγελοπούλου

«Πηγή έμπνευσής μου για την σύλληψη και την δημιουργία του έργου «Παλάμη με Παλάμη» λέει η Ιωάννα Αγγελοπούλου, «υπήρξε ο κοσμογονικός μύθος του Ουρανού και της Γής, όπως τον αφηγείται ο φιλόσοφος Luc Ferry. Αυτό που κέντρισε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον μου είναι η αποτύπωση της σχέσης των δύο πρωταρχικών θεοτήτων με αναφορές στα μαθηματικά και τη γεωμετρία, και η συσχέτισή των εννοιών του χώρου και του χρόνου με αυτές της ελευθερίας και της καταπίεσης ή της εμμονικής επιθυμίας.

Η αρχική μου ιδέα για την χορογραφική μου έρευνα ήταν το να αφηγηθώ τον μύθο με όσο το δυνατόν πιο απλό τρόπο, σαν να τον αφηγούμουν σε μικρά παιδιά. Μέσα από αυτήν την αναζήτηση της απλότητας, με την έννοια της ουσίας όμως, έφτασα μέσα από πολλούς προσωπικούς αυτοσχεδιασμούς σε ένα βασικό μοτίβο κίνησης μόνο με τις παλάμες των χεριών. Αυτό το βασικό μοτίβο συνιστά την πιο ουσιώδη και βασική αναπαράσταση της ενότητας, των ζυμώσεων και του αποχωρισμού που έχουμε στο μύθο. Ταυτόχρονα συνιστά για μένα, και την πιο πρωταρχική, απλή και καθημερινή αναπαράσταση της ένωσης, της ταύτισης, της έλλειψης απόστασης και ταυτόχρονα την πιο πρωταρχική ρήξη αυτών μόλις οι παλάμες αποχωριστούν και εμφανιστεί ο χώρος και το κενό ανάμεσά τους. Από αυτό το αρχικό μοτίβο, προέκυψε και ο τίτλος του έργου.Το έργο είναι μια συνεχής αναζήτηση πάνω στην έννοια της επαφής και την διερεύνηση των ορίων του χώρου, τη διερεύνηση δηλαδή της ύπαρξης και της ανυπαρξίας του, όσο φυσικά είναι δυνατόν να εννοήσουμε την έννοια του κενού».

Η Ιωάννα Αγγελοπούλου αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης το 2002. Είναι διπλωματούχος καθηγήτρια χορού από την Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού της «Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης Σταυρούπολης "Ίρις"» στη Θεσσαλονίκη. Το 2015 ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Master of Arts in Choreography» στη “Palucca Hochschule für Tanz, Dresden”, στη Γερμανία. Το 2013 κέρδισε την Esther-Arnhold-Seligmann-υποτροφία για τη συμμετοχή της στο American Dance Festival, όπου παρουσίασε την χορογραφία της με τίτλο “ανησυχία” στα πλαίσια του International Choreographer’s Residency Program του φεστιβάλ. Έχει διδάξει σύγχρονο χορό και χορό για παιδιά στην Ελλάδα και στη Γερμανία και έχει συμμετάσχει ως χορεύτρια σε διάφορες παραγωγές και φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Πληροφορίες:

Στέγη

3ο Φεστιβάλ Ελλήνων Χορογράφων

23-24 Μαρτίου 2016

Ευαγγελία Κολύρα, 10,000 litres (Μικρή Σκηνή | 19:00)

Χάρης Κούσιος, lacrimal (Κεντρική Σκηνή | 20:30)

Ιωάννα Αγγελοπούλου, Παλάμη με Παλάμη (Μικρή Σκηνή | 22:00)

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr