Ζάππας για το TheSuck: «Κάνω πολιτική παράσταση για μια … πορνοταινία»

Γιατί ένας σκηνοθέτης που γυρίζει ταινίες σε συμπαραγωγή με την εταιρεία Zentropa του Λαρς Φον Τρίερ, που συνεργάζεται με συνθέτες όπως ο Ουμεμπαγιάσι των «Ιπτάμενων στιλέτων» και που ο Guardian τον έχει ανακηρύξει «από τους πρωταγωνιστές της ανερχόμενης ελληνικής νέας κινηματογραφικής γενιάς» αποφασίζει να κάνει θέατρο στην Ελλάδα;

Ο Κώστας Ζάππας είναι μια - αν μη τι άλλο - ιδιαίτερη περίπτωση. Μετά από μια πολυσυζητημένη πορεία στο χώρο του κινηματογράφου, στρέφει το βλέμμα του στο θέατρο και ανεβάζει - από τις 20 Ιανουαρίου - στο θέατρο «Λύχνος» στο Γκάζι, την «εκρηκτική, ακραία και βέβηλη» κωμωδία «Suck» σε σενάριο και σκηνοθεσία δικιά του. «Μια μια πολιτική παράσταση για μια … πορνοταινία», όπως ομολογεί στη συνέντευξη που έδωσε στο TheTOC με αφορμή τη νέα παράσταση.

- Έχετε μια εντυπωσιακή πορεία στο χώρο του κινηματογράφου. Γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το θέατρο; Ποια η πρόκληση του «SUCK!»;

«Ανήκω στους ανθρώπους που έχουν δει θέατρο, έχω παρακολουθήσει την πορεία σκηνοθετών του θεάτρου όπως ο Ταντέους Κάντορ ή ο Κλάους-Μίχαελ Γκρύμπερ. Φιλοδοξία μου λοιπόν θα ήταν να ασχοληθώ με ένα τέτοιο θέατρο, να φτιάξω κάτι σαν ένα κοκούν όπου εγώ και οι συνεργάτες μου θα αφοσιωθούμε σε αυτήν την τέχνη προκαλώντας τα όριά της. Ξέρετε, το πραγματικά πρωτοποριακό είναι το κλασικό του μέλλοντος και έχουμε καιρό να δούμε τέτοιες προσπάθειες στην Ελλάδα. Νομίζω δηλαδή ότι λείπει από το ελληνικό θέατρο μια σύγχρονη ματιά που δεν θα βασίζεται στον εντυπωσιασμό, αλλά στην ουσία».

- Γιατί πιστεύετε ότι αυτή η «εκρηκτική μαύρη κωμωδία» θα απασχολήσει το Αθηναϊκό κοινό;

«Αν μπορούσα να μην αυτολογοκριθώ και να σας απαντήσω με απόλυτη ειλικρίνεια, θα σας έλεγα πως το «SUCK!» είναι μια πολιτική παράσταση για μια … πορνοταινία! Όσο κι αν αυτό ακούγεται αιρετικό ή ακόμα και βίαιο για μια συντηρητική κοινωνία όπως η ελληνική, πολύ φοβάμαι ότι είναι ένα έργο επίκαιρο, που ταιριάζει πολύ στις μέρες μας, κάτι σαν ένας καθρέφτης για μας τους ίδιους και την συμβολή μας στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η χώρα».

- Τι σας εκφράζει περισσότερο; Να γράφετε ή να σκηνοθετείτε;

«Δεν είμαι εγκεφαλικός σαν καλλιτέχνης, αλλά πηγαίος, με αυτήν την έννοια δεν διαχωρίζω και δεν εξαρτώμαι από την φόρμα. Το σίγουρο είναι ότι η συγγραφή είναι μια ιδιωτική υπόθεση, ενώ η σκηνοθεσία απαιτεί συλλογικότητα. Μπορείς να είσαι όποιος θες σαν συγγραφέας, μια και η προσωπικότητα ενός λογοτέχνη δεν επηρεάζει την μετέπειτα πορεία του έργου του. Σαν σκηνοθέτης όμως αυτό δεν αρκεί, αφού πρέπει να διαχειριστείς ανθρώπους και να δημιουργήσεις μαζί τους. Το ταλέντο από μόνο του δεν αρκεί σε αυτήν την περίπτωση, χρειάζονται κι άλλες ικανότητες».

- Συμφωνείτε με την L' Humanite ότι είστε η «ελληνική εξαίρεση»; Σχολιάστε μας το άρθρο της γαλλικής εφημερίδας, καθώς επίσης και του Guardian ότι είστε «από τους πρωταγωνιστές της ανερχόμενης ελληνικής νέας κινηματογραφικής γενιάς».

«Υπάρχει ένα παράδοξο στην περίπτωσή μου. Μια μερίδα του διεθνούς αλλά και του εγχώριου τύπου θεωρεί ότι πράγματι είμαι η "ελληνική εξαίρεση", μια και το κινηματογραφικό μου έργο, κατά την γνώμη τους, δεν έχει αναφορά. Αντίθετα μια άλλη μερίδα κριτικών πιστεύει ότι είμαι "ο πατέρας" αυτού του wired, νέου ελληνικού κινηματογραφικού κύματος, στηριζόμενοι κυρίως στην πρώτη μου ταινία το "UncutFamily" (2003), που για πρώτη φορά το θέμα του "πυρήνα" της ελληνικής οικογένειας τέθηκε τόσο σκληρά και ωμά, εμπνέοντας κατά κάποιο τρόπο μια σειρά από ταινίες που σίγουρα γνωρίζετε».

- Πως επετεύχθη η συνεργασία με την εταιρεία παραγωγής του Λαρς Φον Τρίερ Zentropa στην 3η σας ταινία «Μικρές Ελευθερίες»;

«Η φήμη και η αποδοχή του "Uncut Family" (2003) στο εξωτερικό, αλλά και η ξεχωριστή δομή της δεύτερης ταινίας μου, του “The last porn movie” (2006), κίνησαν το ενδιαφέρον της εταιρίας παραγωγής του Λαρς φον Τριερ, της δανέζικης Zentropa, που τότε ακόμα οραματιζόταν έναν διεθνή κινηματογράφο στα πλαίσια του περιβόητου "Δόγματος" και του νέου ρεαλισμού που επαγγελόταν. Έτσι η συνάντηση έγινε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης όπου τους προτάθηκε το νέο μου σενάριο και στο Φεστιβάλ των Καννών που ακολούθησε υπογράψαμε την συμπαραγωγή για την τρίτη μου ταινία "Μικρές Ελευθερίες"».

- Πείτε μας λίγα λόγια για τη νέα σας ταινία «Αγάπη, αγάπη, αγάπη». Πότε γίνεται η διανομή στις αίθουσες;

«Είναι μια ταινία για την αγάπη και τα όριά της. Δεν είναι τυχαίο ότι το κεντρικό μότο της ταινίας αναρωτιέται: "Μέχρι που μπορεί να φτάσει κανείς για την αγάπη;" Πρόκειται για την ιστορία δύο ανθρώπων που ερωτεύονται ακαριαία και που τα παιδιά τους, όμως, ζητάνε μερίδιο από αυτήν την αγάπη. Ίσως γιατί ζούμε σε μια τόσο βίαιη εποχή και η αγάπη είναι αυτό που πραγματικά λείπει. Η ταινία μόλις ολοκληρώθηκε και αφού γίνει η διεθνής της πρεμιέρα θα ακολουθήσει και η διανομή της στις ελληνικές αίθουσες».

- «Φρανκεστάιν Rec». Είναι το νέο σας μυθιστόρημα. Θα γίνει και ταινία;

Το "Φρανκεστάιν Rec", που είναι το δεύτερο μυθιστόρημά μου μετά την "Μπλε Καρδιά" (Κέδρος 2001), εκδόθηκε πρόσφατα στην Ελλάδα από έναν από τους σημαντικότερους εκδοτικούς, τις Εκδόσεις Καστανιώτη, αλλά και στις ΗΠΑ και Αγγλία από την Column Books, όπου κυκλοφορεί η αγγλόφωνη έκδοσή του. Το σενάριο της ταινίας "Φρανκεστάιν Rec" έχει ήδη ολοκληρωθεί και έχει επιλεγεί ως ένα από καλύτερα σενάρια διεθνώς στα Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο, της Σαγκάης, του Θεσσαλονίκης καθώς και της Κορέας. Ήδη έχουν ανακοινωθεί σπουδαίοι συνεργάτες, όπως ο μεγάλος Ιάπωνας συνθέτης Σιγκέρου Ουμεμπαγιάσι, γνωστός από την μουσική του στις ταινίες "2046", "Ιπτάμενα στιλέτα", "Ερωτική επιθυμίες", αλλά κι ο Παναγιώτης Ράππας στα σπέσιαλ εφέ, γνωστός από την συνεργασία του με τον Στίβεν Σπίλμπεργκ στα Amblin Studio, την μετέπειτα διάσημη Dreamworks. Δυστυχώς ή οικονομική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και των ελληνικών τραπεζών, καθώς και η καθυστέρηση στην λήψη αποφάσεων από τους εγχώριους πολιτιστικούς θεσμούς, δυσχεραίνουν αφόρητα την ολοκλήρωση της χρηματοδότησης αυτού του μεγάλου πρότζεκτ.

- Γιατί είναι κυρίως γνωστή στο εξωτερικό η Ελλάδα σε σχέση με τον κινηματογράφο;

«Για τον Ζορμπά!!»

- Ποιος σκηνοθέτης σας έχει επηρεάσει βαθιά με το έργο του;

«Είμαι επηρεασμένος κυρίως από την ίδια την εικόνα, όποια κι αν είναι αυτή κι από όπου κι αν προέρχεται, που λειτουργεί βαθιά μέσα μου σαν καθρέφτης, όχι μόνο όσων φαίνονται, αλλά κυρίως όσων δεν φαίνονται και είναι αυτά που έχουν μεγαλύτερη σημασία στην τέχνη. Φυσικά υπάρχουν πολλοί μεγάλοι σκηνοθέτες όπως ο Αϊζενστάιν και ο Ντράγιερ, ο Φελίνι και ο Μπέργκμαν, και από τους νεότερους ο Λαρς φον Τριερ και ο Αρανόφσκι».

- Ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία όλων των εποχών;

«Ο "Ιβάν ο Τρομερός" του Σεργκέι Αϊζενστάιν».

Ταυτότητα παράστασης «Suck»

Θέατρο Λύχνος στο Γκάζι Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 9.00 το βράδυ

Κείμενο/Σκηνοθεσία: Κώστας Ζάπας

Πρωταγωνιστούν: Άγγελος Βαλέρας,Αντώνης Σπίνουλας και Νικόλας Πανταζής

(Ιερά Οδός 59 και Χαλκιδικής 83).

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr