Μάλλον, δεν θα ήχησε ιδεατά, στα αυτιά του Ντόναλντ Τραμπ, ο νικητήριος λόγος της Ζωή Σαλντάνα, μετά την απονομή του πρώτου της Όσκαρ, για τον καλύτερο δεύτερο γυναικείο ρόλο στην ταινία "Emilia Pérez"! Αν και η γιαγιά της δεν ήταν εκεί να την καμαρώσει, εν τούτοις, η 46χρονη καταξιωμένη ηθοποιός αφιέρωσε το χρυσό αγαλματίδιο σε αυτήν, δηλώνοντας περήφανη κόρη μεταναστών.
"Η γιαγιά μου ήρθε σε αυτή τη χώρα το 1961", είπε η Σαλντάνα: "Παίρνω βραβείο για έναν ρόλο στον οποίο έφτασα να τραγουδήσω και να μιλήσω στα ισπανικά. Η γιαγιά μου, αν ήταν εδώ, θα χαιρόταν πολύ" συμπλήρωσε η πρώτη Αμερικανίδα ηθοποιός Δομινικανής καταγωγής που κέρδισε Όσκαρ. Όχι όμως και η τελευταία.

"Είμαι περήφανο παιδί μεταναστών γονιών με όνειρα, αξιοπρέπεια και με εργατικά χέρια", είπε αποσπώντας το χειροκρότημα του κοινού. Η Σαλντάνα είναι μισή από την Δομινικανή Δημοκρατία και μισή Πορτορικανή. Σας αυτούς που διώχνει κακήν κακώς ο Τραμπ από τις ΗΠΑ.
Έχει ήδη κερδίσει πολλά βραβεία για την ερμηνεία της ως Rita. Μια δικηγόρο που βοηθά τον ομώνυμο χαρακτήρα να προσποιηθεί τον θάνατο της. Αυτή ήταν η πρώτη υποψηφιότητα της Σαλντάνα για Όσκαρ.
Πώς το μπαλέτο έγινε η "σπηλιά" της
Η Σαλντάνα, που έχασε πολύ μικρή τον πατέρα της, μεγάλωσε στο Κουίνς στη Νέα Υόρκη, αλλά στα 10 της επέστρεψαν στη Δομινικανή Δημοκρατία. Το μπαλέτο ήταν η "απόδρασή" της ή καλύτερα η "σπηλιά" της.
"Το μπαλέτο ήταν ένας τρόπος να αντιμετωπίσω τη μετακόμιση από τη Νέα Υόρκη στη Δομινικανή Δημοκρατία στην ηλικία των 10 ετών. Δυσκολευόμουν να κάνω και να κρατήσω φίλους, να βρω τη θέση μου. Να νιώσω ότι με βλέπουν και με καταλαβαίνουν. Παρόλο που από εκεί είναι η οικογένειά μας, ήταν ένα μεγάλο πολιτισμικό σοκ για εμάς. Η αλλαγή είναι πάντα νέα και τρομακτική στην αρχή. Και η μαμά μου μόλις με πήγε σε ένα μάθημα μπαλέτου… Έγινε η "σπηλιά" μου για 10 χρόνια της ζωής μου" είχε πει σε συνέντευξή της πριν λίγο καιρό.

"Ποτέ δεν ένιωσα ότι τα κατάφερα πραγματικά επειδή δεν μπόρεσα ποτέ να γίνω μέλος μιας παρέας ή να γίνω η πρώτη μπαλαρίνα και ποτέ δεν μπόρεσα να χορέψω στο Romeo and Juliet ή στον Καρυοθραύστη. Έτσι πάντα ένιωθα ότι είχα αποτύχει. Αφού διάβασα το Outliers του Malcolm Gladwell, συνειδητοποίησα ότι όντως αφιέρωσα 10.000 ώρες σε διάστημα 10 ετών. Έτσι έγινα μάστερ στο μπαλέτο. Είτε με αναγνώρισαν είτε όχι, δεν αφαιρεί το γεγονός ότι το έκανα".
Το μπαλέτο μπορεί να μην έγινε το επάγγελμά της, αλλά οδήγησε στην υποκριτική μετά την επιστροφή της οικογένειας στη Νέα Υόρκη, με την 22χρονη τότε χορεύτρια να παίρνει τον πρώτο της ρόλο στην οθόνη στο Center Stage το 2000: "Ποτέ δεν είχα επίσημη εκπαίδευση όσον αφορά την υποκριτική. Αλλά το μπαλέτο μού έδωσε αυτή τη σύνδεση με το σώμα μου που μπόρεσα να χρησιμοποιήσω σε εκείνους τους ρόλους για τους οποίους είχα τα προσόντα". Αυτό την οδήγησε στο να παίξει δίπλα στην Μπρίτνεϊ Σπίαρς στο Crossroads και στο Pirates Of The Caribbean: The Curse Of The Black Pearl.

Οι ταινίες Guardians Of The Galaxy και Avengers και η δουλειά της και στις δύο ταινίες Avatar συν το Infinity War και το Endgame την έχουν κάνει την ηθοποιό με τις υψηλότερες εισπράξεις στη βιομηχανία και την αγαπημένη των θαυμαστών επιστημονικής φαντασίας.
"Λατρεύω την επιστημονική φαντασία. Λατρεύω τη δράση. Και μου αρέσει να μπορώ να ενσωματώσω αυτό που μπορώ να κάνω" λέει η ίδια.
"Πλέον αισθάνομαι σαν διαμάντι"
Η Σαλντάνα, η οποία στα 46 της έχει τρία παιδιά, βλέπει πλέον από άλλη σκοπιά τη ζωή: "Γεννήθηκες κόρη. Γεννήθηκες αδερφή. Και μετά, όσο περνάει ο καιρός, είσαι γυναίκα, μητέρα, επαγγελματίας. Όλους αυτούς τους τίτλους αποκτάς στη ζωή σου. Τίποτα δεν θα αλλάξει ποτέ το γεγονός ότι είμαι κόρη, αλλά η εγγύτητα του θανάτου γίνεται πραγματική όταν γερνάς. Δεν θέλω να το φοβάμαι. Θέλω να το ομαλοποιήσω στη ζωή μου, γιατί θέλω να το αποδεχτώ".
Στο Χόλιγουντ, οι γυναίκες αντιμετωπίζονται σαν διαμάντια όταν είναι σούπερ νέες και σούπερ φρέσκες και η Σαλντάνα αισθάνεται πλέον "σαν διαμάντι για πρώτη φορά στη ζωή μου. Όταν με αποκαλούσαν "διαμάντι", ένιωθα τόσο ανασφαλής. Και τώρα νιώθω μια άλλη δύναμη, μια άλλη ομορφιά, μια άλλη περιέργεια. Με εξάπτουν και άλλες ιδιότητες εκτός από την εμφάνισή μου. Και αυτοί οι άνθρωποι που το βλέπουν αυτό σε εμένα τώρα γίνονται πολύ πιο σημαντικοί για μένα".

Σπάζοντας τα στερεότυπα δηλώνει περήφανη πως, εκτός από διαμάντι είναι "επίσης δυσλεξική, έχω ADD (διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας) και υποφέρω από άγχος. Μου αρέσει να παίρνω το χρόνο μου με πράγματα".
Αυτό απαιτούσε (χρόνος πολύς) όταν έχασε τον πατέρα της, μόλις στα 9 της χρόνια, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Τότε πήρε η οικογένειά της την απόφαση να επιστρέψουν στη Δομινικανή Δημοκρατία. "Όταν μαθαίνεις να αντιμετωπίζεις τη θλίψη σε πολύ μικρή ηλικία, ζει μαζί σου. Δεν φεύγει, το καταφέρνεις. Και κάθε τόσο έρχεται. Αν ακούω το τραγούδι Gravity της Sara Bareilles, σκέφτομαι πάντα τη μαμά και τον μπαμπά μου. Δεν πρόλαβα να τους δω να ωριμάζουν μαζί. Και γι' αυτό η Δομινικανή Δημοκρατία ήταν αυτό το γλυκόπικρο μέρος, γιατί είναι παράδεισος. Το φαγητό, οι άνθρωποι, ο πολιτισμός, η ιστορία - μου αρέσει να είμαι Δομινικανή. Είναι απλά τόσο δυνατό. Κι όμως ο λόγος για τον οποίο και πώς φτάσαμε εκεί ήταν λυπηρός".

Μέσα από την πνευματική πειθαρχία, η Σαλντάνα απέκτησε και σωματική, αγγίζοντας τα όριά της: έκανε μήνες παρκούρ, τοξοβολία και εκπαίδευση μάχης για το Avatar. Για την ταινία αυτή μάλιστα έμαθε να κρατάει την ανάσα της για τους "υποβρύχιους κόσμους" στο "Avatar: The Way Of Water.
"Είμαι εθισμένος στο να βλέπω τον εαυτό μου να κάνει πράγματα που είναι αδιανόητα. Για παράδειγμα, θεωρητικά, κάποιος θα μου πει, "θα ακολουθήσεις αυτές τις ασκήσεις και θα κρατήσεις την αναπνοή σου για πέντε λεπτά αν θέλεις". Λέω, "Φύγε από εδώ!" Και ξαφνικά, κάθε φορά που το κάνεις, είναι τρία λεπτά, τέσσερα λεπτά, πέντε λεπτά… Και μετά βρίσκεσαι να το κάνεις στον δικό σου χρόνο και να μαθαίνεις στα παιδιά σου να το κάνουν. Είναι δελφίνια πλέον. Και είναι ιδιαίτερα σημαντικό για μένα γιατί όντας νησιώτες έπρεπε όλοι να μάθουμε κολύμπι. Βγαίνεις από το νερό και επιστρέφεις μέσα σε αυτό".
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr