
Απέναντι σε όποιον δοκιμάσει να πει ότι ο χώρος της συμφωνικής μουσικής δεν γεννά μεγάλους αστέρες μπορεί να σταθεί το παράδειγμα του Ζούμπιν Μέτα που μαζί με τη φιλαρμονική ορχήστρα του Ισραήλ (της οποίας είναι ισόβιος διευθυντής) του εγκαινιάζουν την καλλιτεχνική περίοδο 2016-2017 στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών με δύο συναυλίες, στις 17 και 18 Σεπτεμβρίου (στις 21.00).
Ο, ιδιαίτερα αγαπημένος του Αθηναϊκού κοινού, σούπερσταρ του πόντιουμ που τον περασμένο Απρίλιο έκλεισε τα 80 του χρόνια υπήρξε ο νεότερος μαέστρος που συνεργάστηκε με τις δυο από τις μεγαλύτερες Φιλαρμονικές Ορχήστρες του κόσμου: Της Βιέννης και του Βερολίνου. Πως και ο νεαρός γόνος μιας πρώην αποικίας συνεργάστηκε με μεγάλες βρετανικές ορχήστρες;
Γεννήθηκε σε μια οικογένεια «Parsi» στη Βομβάη της Ινδίας. Ο πατέρας του λεγόταν Mehli και η μητέρα του Tehmina Mehta. Ο πατέρας του Mehli Mehta ήταν βιολιστής και ιδρυτικός διευθυντής της συμφωνικής ορχήστρας της Βομβάης. Ο νεαρός Ζούμπιν αρχικά σκόπευε να σπουδάσει ιατρική, αλλά τελικά γράφτηκε στην σχολή μουσικής στη Βιέννη όταν ήταν 18. Η απόφασή του αυτή αποδείχτηκε καθοριστική. Το ταλέντο αλλά και οι γνωριμίες του έκαναν θαύματα: Στην ίδια ακαδημία ήταν και ο Κλαούντιο Αμπάντο που έγινε επίσης διευθυντής καθώς και ο πιανίστας και διευθυντής ορχήστρας Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ.
Το 1958 έκανε την πρώτη του εμφάνιση ως διεύθυνσής ορχήστρας στην Βιέννη. Το ίδιο έτος κέρδισε τον διεθνή διαγωνισμό διευθυντών ορχήστρας στο Λίβερπουλ και διορίστηκε ως βοηθητικός διευθυντής ορχήστρας της βασιλικής φιλαρμονικής ορχήστρας του Λίβερπουλ. Μια λαμπρή καριέρα είχε αρχίσει ήδη να προδισγράφεται.
Δεν άργησε να γίνει σύντομα προϊστάμενος διευθυντής ορχήστρας και μουσικός διευθυντής της συμφωνικής ορχήστρας του Μόντρεαλ το 1960 μια θέση που κράτησε μέχρι το 1967.Το 1961 έγινε αναπληρωτής διευθυντής ορχήστρας της φιλαρμονικής του Λος ΄Αντζελες κι έγινε αιτία να παραιτηθεί ο τότε διευθυντής Σερ Τζορτζ Σόλτι. Λίγο αργότερα ο Μέτα έγινε διευθυντής μουσικής της ορχήστρας, και κράτησε τη θέση αυτή από το 1962 ως το 1978. Αργότερα πήγε στη φιλαρμονική της Νέας Υόρκης και έκανε ρεκόρ αφού κράτησε την θέση του διευθυντή από το 1978 ως το 1991.
Ηταν η χρονιά που τον προσέλαβε η φιλαρμονική ορχήστρα του Ισραήλ και τον διόρισε ως σύμβουλο μουσικής του το 1969, διευθυντή μουσικής το 1977 και ως διευθυντή μουσικής εφ όρου ζωής το 1981. Εκτός αυτού, από το 1998 έως το 2006 ήταν διευθυντής μουσικής της βαυαρικής κρατικής όπερας στο Μόναχο. Η φιλαρμονική ορχήστρα του Μόναχου του έδωσε τον τίτλο του τιμητικού διευθυντή. Από την αρχή της σταδιοδρομίας του ο Ζούμπιν Μέτα έλαβε πολλούς έπαινους για τις δυναμικές ερμηνείες της συμφωνικής μουσικής μεγάλης κλίμακας.
Ευρωπαϊκός ρομαντισμός στις συναυλίες στην Αθήνα
Με κεντρικό άξονα τον ευρωπαϊκό ρομαντισμό, όπως αυτός εκφράστηκε μέσα από τη δημιουργία του Τσαϊκόφσκι, του Σούμπερτ και του Σούμαν, η πρώτη βραδιά (17/9) εστιάζει σε περισσότερο ή λιγότερο γνωστά έργα των εν λόγω συνθετών.
Η συναυλία θα αρχίσει με το Andante cantabile σε σι ύφεση μείζονα, αρ. 1, για βιολοντσέλο και ορχήστρα, έργο ΙΙ του Τσαϊκόφσκι (1840-1893), τα σολιστικά μέρη του οποίου θα ερμηνεύσει ο Μαρσέλ Μπέργκμαν, σολίστ και εξάρχων στα βιολοντσέλα της Φιλαρμονικής του Ισραήλ.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης το Κομμάτι κοντσέρτου για τέσσερα κόρνα και ορχήστρα, έργο 86 του Σούμαν (1810-1856), με σολίστ τους Τζέιμς Κοξ, Γιοέλ Αμπαντί, Μάικλ Σλάτκιν και Ιταμάρ Λέσεμ, ενώ στο δεύτερο μέρος της συναυλίας θα ακουστεί η Συμφωνία σε ντο μείζονα, αρ. 9 D 944, γνωστή και ως «Μεγάλη» του Σούμπερτ.
Αφιερωμένη στον Ρ. Στράους
Η δεύτερη βραδιά της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Ισραήλ στο Μέγαρο (18/9) είναι αφιερωμένη εξ ολοκλήρου στον Ρίχαρντ Στράους (1864-1949). Θα αρχίσει με το μουσικό παραμύθι Τα φαιδρά καμώματα του Τιλ Ουλενσπίγκελ, έργο 28, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1895. Είναι ένα συμφωνικό ποίημα βασισμένο σε έναν παλιό μύθο με πρωταγωνιστή ένα ιστορικό πρόσωπο του 14ου αιώνα, τον Τιλ τον Πονηρό, ο οποίος ήταν μάλλον αγύρτης παρά επαναστάτης και ξεσήκωσε τους αγροτικούς πληθυσμούς της Γερμανίας και της Φλάνδρας.
Στη συναυλία θα ακουστούν επίσης τα Τέσσερα τελευταία τραγούδια για υψίφωνο και ορχήστρα τα οποία θα ερμηνεύσει η πολυβραβευμένη - αφού έχει διακριθεί σε σημαντικές διοργανώσεις - αμερικανίδα σοπράνο Κριστίν Λιούις.
Ο επίλογος της βραδιάς ανήκει στο τονικό ποίημα για μεγάλη ορχήστρα Η ζωή ενός ήρωα, έργο 40. Γραμμένο την περίοδο 1897-98, σημείωσε θριαμβευτική επιτυχία ήδη από την πρώτη παρουσίασή του το 1899 στη Φρανκφούρτη, ενθουσιάζοντας το κοινό, παρά τις επιφυλάξεις των κριτικών. Σύμφωνα με τον Ρίχαρντ Στράους, συνιστά δίπτυχο με το συμφωνικό του ποίημα «Δον Κιχώτης». Αποτελείται από έξι μέρη («Ο ήρωας», «Οι αντίπαλοι του ήρωα», «Η σύντροφος του ήρωα», «Ο ήρωας στη μάχη», «Τα έργα ειρήνης του ήρωα» και «Η αναχώρηση του ήρωα από τον κόσμο και η τελείωσή του»), τα οποία και εκτελούνται χωρίς διακοπή.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr