Το τελευταίο αντίο είπαν σήμερα φίλοι και συγγενείς στον σπουδαίο Γιώργο Μιχαλακόπουλο, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών.
Η κηδεία του ηθοποιού έγινε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών, όπου έδωσε το παρών πλήθος κόσμου από τον καλλιτεχνικό χώρο αλλά και αυτόν της πολιτικής.
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ήταν παντρεμένος με την επίσης ηθοποιό Αθηνά Μιχαλακοπούλου και είχε δύο κόρες, την Ιωάννα, που είναι σκηνοθέτιδα, με την οποία συνεργάστηκε σε αρκετές παραστάσεις και την Ελένη, που είναι ζωγράφος.
Επιθυμία της οικογένειάς του, ήταν αντί στεφάνων, να ενισχυθεί το "Σπίτι του Ηθοποιού" και το ΤΑΣΕΗ, ωστόσο πολλοί ήταν οι συνάδελφοι και οι φορείς που έστειλαν στεφάνι για να τιμήσουν τη μνήμη του καλλιτέχνη.
Ποιος ήταν ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος
O Γιώργος Μιχαλακόπουλος υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου, κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Ένας εξαιρετικά επιδραστικός καλλιτέχνης και δάσκαλος που σημάδεψε με το έργο του τον ελληνικό πολιτισμό των τελευταίων 60 χρόνων.
Γεννήθηκε το 1938 στην Αθήνα και σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1959 ως πρωτοετής σπουδαστής της Σχολής στην επεισοδιακή παράσταση του Καρόλου Κουν, "Όρνιθες" στο Ηρώδειο. Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα του στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 στον θίασο του Δημήτρη Παπαμιχαήλ και αργότερα συνεργάστηκε με τον θίασο του Κώστα Μουσούρη ερμηνεύοντας σημαντικούς ρόλους μεγάλων συγγραφέων όπως ο Τσέχωφ και ο Μολιέρος. Ειδικά στην παράσταση "Δον Ζουάν" το 1968, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος εντυπωσίασε με την ερμηνεία του στο ρόλο του Σγαναρέλο.
Το 1973 ίδρυσε το Θέατρο Σάτιρας και έπαιξε μεταξύ άλλων στα έργα: "Ω, τι κόσμος μπαμπά" του Κώστα Μουρσελά, "Συνεργός" του Φρ. Ντύρεμαντ, "Βλαβερές συνέπειες του καπνού" του Τσέχωφ. Το 1981, οργάνωσε στις φυλακές Κορυδαλλού το θεατρικό εργαστήρι με κρατούμενους. Στο θέατρο είχε εμφανιστεί σε παραστάσεις όπως: "Έγκλημα και Τιμωρία", "Ο θάνατος του εμποράκου", "Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν" και "Το τίμημα". Ως θεατρικός σκηνοθέτης, σκηνοθέτησε αρκετά έργα, ανάμεσα στα οποία: "Τα παιδιά στο Δάσος του Ρομπέν" του Τζ. Κρόκερ, "Εκκλησιάζουσες" και "Λυσιστράτη" του Αριστοφάνη, "Ο θάνατος του Εμποράκου" του 'Αρθουρ Μίλερ, "Επιστάτης" του Χάρολντ Πίντερ.
Το τηλεοπτικό κοινό τον γνώρισε και τον λάτρεψε στην εμβληματική σειρά του Κώστα Κουτσομύτη "Εκείνος και Εκείνος" (1972), όπου ο Γ.Μιχαλακόπουλος ερμήνευσε με απαράμιλλο χιούμορ το ρόλο του "Σόλωνα" πλάι στον "Λουκά" του Βασίλη Διαμαντόπουλου.
Στον κινηματογράφο έπαιξε σε αρκετά έργα, κάνοντας το κινηματογραφικό του ντεμπούτο το 1964, ερμηνεύοντας δεύτερους ρόλους στις ταινίες "Οι Φτωχοδιάβολοι", "Ο πολύτεκνος" και "Φεύγω με πίκρα στα ξένα". Ένας από τους χαρακτηριστικούς ρόλους του ήταν ο ποιητής Φανφάρας στην ταινία "Ξύπνα Βασίλη" του Γιάννη Δαλιανίδη (1969). Συμμετείχε επίσης, μεταξύ άλλων, στις ταινίες "Η ωραία του κουρέα" του Ντίνου Δημόπουλου (1969), "Ένας ιππότης για τη Βασούλα" του Γιάννη Δαλιανίδη (1968), "Ένα γελαστό απόγευμα" του Ανδρέα Θωμόπουλου (1979), "Το βλέμμα του Οδυσσέα" του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1995), το "Φράγμα" του Δημήτρη Μακρή (1982). Αξέχαστη ήταν επίσης η ερμηνεία του στην βραβευμένη ταινία "Ο Κύριος με τα Γκρι" του Περικλή Χούρσογλου το 1997.
Διετέλεσε καθηγητής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο Τμήμα Θεάτρου. Υπήρξε Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων κατά την περίοδο 1974-1986, και Αντιπρόεδρος ΚΕ.Θ.Ε.Α.