ΥΙΟΘΕΣΙΑ
Ελένη Καρακάση - Δεν μπόρεσε να κρύψει τη συγκίνησή της: "Είμαι στη διαδικασία υιοθεσίας - Δεν ήθελα να το πω"
Η αγαπημένη ηθοποιός Ελένη Καρακάση αποκάλυψε πως έχει ξεκινήσει ήδη τις διαδικασίες.
Ο Πόκο είναι πολύ της αγκαλιάς, βρέθηκε μοναχούλης μόλις 2 μηνών στη Νέα Οδό
Είναι ανθρωποκεντρικός, φιλικός, έτοιμος να ζήσει σαν κύριος όπως του αξίζει.
Η Λόις είναι σαν πιγκουίνος που έχει ντυθεί κλόουν - Όσο πιο πολύ αγχωμένη είναι, τόσο πιο πολύ χαμογελάει
Η Λόις θέλει υπομονή στην αρχή, θέλει χώρο και χρόνο, και θέλει πάρα πολύ προσοχή στη βόλτα
Ο Πασχάλης γεννήθηκε στον δρόμο, μέσα στα χιόνια, από μια αδέσποτη σκυλίτσα
Δεν θα γίνει ποτέ το χαρούμενο σκυλί που βγαίνει έξω και χαιρετάει όλο τον κόσμο, που απολαμβάνει την καφετέρια, την παραλία και την πολυκοσμία
Φριζαρισμένο μαλλί και γουρλωμένο μάτι - Δεν ήταν ούτε από το στρες ούτε από τον πόνο, απλώς είναι η ταυτότητα του Πέτρου
Το μωρό αυτό με το φριζαρισμένο μαλλί το πανκ και το μάτι το μοναδικό και το γουρλωμένο είναι ένα παιδί πολύ ιδιαίτερο.
Ένα βλέμμα του ρίχνεις και καταλαβαίνες με τι παιδί έχεις να κάνεις: Του αρέσει το βουνό, η θάλασσα, το agility, ό,τι κάνετε μαζί του
Ο Σκούτερ είναι κάτι ανάμεσα σε Πίνσερ και Τζακ Ράσελ και μέσα στο κεφάλι του αυτό με τις γοητευτικές γωνίες και τα αεροπλανικά αυτιά υπάρχει ένα μυαλό τεράστιο.
Ενας τετράποδος άγγελος: Της έκοψαν το αυτάκι με ψαλίδα και την παράτησαν στο βουνό - Αν μπορούσε να μιλήσει
Τα χρώματα της είναι ζεστά και φωτεινά σαν τον χαρακτήρα της, κανέλα και ζάχαρι άχνη
Ο Τουλούζ και η Αμάντα: Τσοπανάκια, με "αίμα" λαμπραντόρ, άσπρα άσπρα σαν αρνάκια
Είναι δύο από τα πολλά αδερφάκια τους που περισυνέλεξαν οι εθελοντές φιλόζωοι του Μαραθώνα από στάνη
Οπως και να τον κοιτάξεις είναι σαν ζωγραφιστός, και ό,τι και να κάνει είναι ο καλύτερος, και είναι και πάντα χαμογελαστός - Ο Γκάι
Είναι απίστευτα επικοινωνιακός σκύλος και δεν καταλαβαίνες εύκολα ότι του λείπει μια πολύ βασική αίσθηση
Όταν είσαι κοντός και μαλλιαρός, οφείλεις να είσαι σοβαρός γιατί πώς αλλιώς θα εμπνεύσεις σεβασμό: Ο Μονζού
Ο Μονζού αποπνέει ένα μυστήριο, που σε κάνει όχι να θέλεις να τον πασπατέψεις, αλλά να θέλεις να τον αποκτυπτογραφήσεις.
Της πήρε καιρό να συνέλθει - Μια σκυλίτσα που έμοιαζε λες και είχε ξεχάσει ότι ζει, και απλά στεκόταν στα πόδια της
Η Αλεξία ζούσε στο δημοτικό κυνοκομείο Τρίπολης, σε μια πτέρυγα όπου δεν ήξερες ποιο σκυλί εκεί μέσα να πρωτολυπηθείς και για ποιο να πρωτοκλάψεις.