ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ
Θα έχουμε πάντα το Παρίσι
Μετά τη δεύτερη θητεία του, ο Μακρόν δεν θα έχει δικαίωμα επανεκλογής. Τι θα συμβεί το 2027; Ποια έκφανση του "αντισυστημισμού" θα πολιορκήσει τα Ηλύσια Πεδία; Και ποιος θα ευθύνεται εάν τα αλώσει;
Τις εστί πλούσιος;
Τι άλλο μάς μένει ωστόσο, στην κατάσταση που έχουμε φτάσει;
Αυτογκόλ
Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, εδώ δηλαδή, η κάθε διαφωνία γίνεται καβγάς. Και ο κάθε καβγάς καταλήγει των τρελών το πανηγύρι.
Μόνο βατράχια δεν προβλέπεται να βρέξει
Πώς προδιαγράφεται το μέλλον μας;
Ουκρανία ή το τέλος της Νιρβάνας
Το είχαμε πιστέψει ότι ζούμε πλέον σε μια μεταμοντέρνα εποχή. Πως έχουμε οριστικά αφήσει πίσω μας τα παλιά σχήματα, τις παλιές ιδέες.
Στην αίθουσα με τους καθρέφτες
Πώς θα βιώναμε τον πόλεμο στην Ουκρανία πριν από τριανταπέντε χρόνια;
Εγκυμονούνται κίνδυνοι για τη δημοκρατία
Πρέπει να είναι κανείς ιστορικά αναλφάβητος, τυφλωμένος από γύρευε τι ιδεασμούς για να μη συμπάσχει με τους πολιορκημένους τού Κίεβου και της Μαριούπολης.
Θα ξεχαστεί ανηλεώς και αυτή η ιστορία…
Σπαράζει η ψυχή σας με όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία; Λέτε -και το πιστεύετε- πως άμα ήσασταν μερικά χρόνια νεότεροι ή ελεύθεροι γονεϊκών υποχρεώσεων, θα σπεύδατε να πολεμήσετε στο πλευρό των αμυνόμενων;
"Αντε γαμ ... σου" δηλαδή "μολών λαβέ"
Το καλοκαίρι που μας πέρασε, μία συντροφιά νεαρών παραθεριστών σε ένα ελληνικό νησί συνδύασε τη χαρά του γυμνισμού με την πολιτική παρέμβαση.
Καθένας όπου τη βρίσκει
"Καθένας έχει ανάγκη από παρηγοριά και ελπίδα..." είπε ο μπαμπάς μου. "Καθένας όπου τη βρίσκει...".
Τρόμος πάνω απ' τη χώρα
Εδώ και σχεδόν έναν χρόνο, αφότου με την κυκλοφορία των εμβολίων αχνοφάνηκε φως στο τούνελ της πανδημίας, ένας άλλης τάξεως ζόφος άρχισε να πλανάται πάνω από την Ελλάδα. Εγκλήματα, εγκλήματα, εγκλήματα.