Η Φωτεινή Αθερίδου έχει έναν αξιαγάπητο "drama queen" "Μπα-Μπαμπά"

Η επικοινωνία με την Φωτεινή Αθερίδου αποκαλύπτει από την αρχή την χαλαρή και πολύ θετική ενέργειά της, όπως και το ότι δεν διστάζει να μιλήσει ανοιχτά και για τα δύσκολα που μας περιτριγυρίζουν, πάντα με σατιρική διάθεση και χιούμορ. Αυτό κάνει με το νέο μιούζικαλ - κωμωδία, όπως το αποκαλεί, το "Μπα-Μπαμπά", σε δικό της κείμενο, όπου μοιράζεται τη δημιουργία του με τον μουσικό Θέμη Καραμουρατίδη, ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιάννης Κακλέας. Παράλληλα, βέβαια, παίζει και την μεσαία κόρη της οικογένειας που παρακολουθούμε στο πρωτότυπο έργο που παίζεται στο θέατρο Ήβη. Μιας οικογένειας που επικεντρώνεται στον αξιαγάπητο "drama queen” μπαμπά, ο οποίος πάσχει από δριμεία ναρκισσιστική διαταραχή. Μέσα από τα ευτράπελα αλλά και τις συγκινητικές στιγμές, το "Μπα-Μπαμπά” θέτει ένα καίριο σχόλιο για την "αγία ελληνική οικογένεια”, κι όχι μόνο, εξερευνώντας τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζει κάθε μέλος της, ειδικά σε μια τόσο τραγελαφική συνθήκη όπως αυτή για την οποία θα διαβάσετε παρακάτω. Το ρόλο του πατέρα ερμηνεύει ο Θοδωρής Αθερίδης, πλάι στους Άννα Κουτσαφτίκη, Πάρι Θωμόπουλο, Αθηνά Μουστάκα, Κώστα Μαγκλάρα, Χρήστο Τσάβο, Γιώργο Τριανταφύλλου.

Να ξεκινήσουμε από τον ιδιαίτερο τίτλο του έργου "Μπα-Μπαμπά”.
Το "Μπα-Μπαμπά” είναι ουσιαστικά μια αμφισβήτηση στον πατέρα. Ταυτόχρονα έχει και κάτι ρυθμικό που παραπέμπει σε μιούζικαλ, όπως και στο ομώνυμο τραγούδι που υπάρχει στην παράσταση. Στο έργο βλέπουμε μια οικογένεια με έναν πατέρα που έχει πολύ έντονη ναρκισσιστική διαταραχή, ο οποίος τραβάει συνέχεια την προσοχή. Είναι τρομερά εγωκεντρικός, έχει δημιουργήσει πάρα πολλά προβλήματα σε όλη του την οικογένεια αλλά και στο ευρύτερο φάσμα, δηλαδή νύφες, γαμπρούς κ.λπ. Ο ίδιος βέβαια δεν το καταλαβαίνει και θεωρεί ότι αγαπάει τρομερά τα παιδιά του. Δεν κατανοεί γιατί τον κατηγορούν και ποιο είναι το πρόβλημά τους. Αυτός νομίζει ότι από την αγάπη του τα κάνει όλα έχει όμως τρομερές τάσεις να στρέφει την προσοχή πάνω του οτιδήποτε και να συμβεί. Αν, για παράδειγμα, συμβεί κάτι κακό σε κάποιο παιδί του, όπως μια αρρώστια ή ένας χωρισμός, εκείνος συμπεριφέρεται σαν drama queen, στρέφοντας την προσοχή στον εαυτό του. Θα κάνει ότι πάει να πέσει από το μπαλκόνι ή θα πάρει χάπια. Στην αρχή του έργου ο πατέρας καλεί όλη την οικογένεια στην κηδεία που έχει οργανώσει ο ίδιος για τον εαυτό του επειδή αισθάνεται ότι θα πεθάνει. Θέλει όμως να είναι ζωντανός όταν θα τον αποχαιρετήσουν. Αυτοί οι κακομοίρηδες τον κατηγορούν αλλά πηγαίνουν στην κηδεία γιατί ταυτόχρονα τον αγαπάνε. Είναι ένας αξιαγάπητος εγωκεντρικός ναρκισσιστής. Εκείνος έχει φτιάξει όλο το κλίμα μιας κηδείας και περιμένει να τον κλάψουν. Εκείνοι προσπαθούν να του κάνουν κάπως το χατίρι, τρολάροντας τον ταυτόχρονα. Στη συνέχεια φεύγουμε από αυτό το σκηνικό και πηγαίνουμε σε μια σειρά από φλας μπακ όπου ξεδιπλώνεται όλος ο χαρακτήρας του μπαμπά. Εξηγούμε πώς το βλέπει το κάθε παιδί διαφορετικά μέσα από τα δικά του μάτια και τι μπαμπάς έχει υπάρξει.

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο athinorama.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr