Γιατί ο Economist θυμήθηκε τους Sex Pistols: Το Brexit και το Breversal

«Η καμπάνια υπέρ της εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ υποστήριζε ότι ο βρετανικός λαός πρέπει να πάρει πίσω τον έλεγχο. Μόλις μία εβδομάδα έχει περάσει από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και η χώρα βρίσκεται εκτός τροχιάς» αναφέρει στο editorial ο Economist, ο οποίος κυκλοφορεί με ένα εντυπωσιακό εξώφυλλο και έναν τίτλο δανεισμένο από το θρυλικό πάνκ συγκρότημα των Sex Pistols.

H Βρετανία παρακολουθεί αποσβολωμένη

«Ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει ότι θα παραιτηθεί, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης παλεύει να αντιμετωπίσει μια εσωκομματική ανταρσία, η λίρα έχει χτυπήσει χαμηλό 31 χρόνων σε σχέση με το δολάριο και οι τράπεζες έχουν χάσει το ένα τρίτο της αξίας του. Την ίδια στιγμή γίνονται συζητήσεις στην Σκωτία και τη Βόρεια Ιρλανδία για απόσχιση» σημειώνει ο Economist, καταγράφοντας μία-μία τις συνέπειες που είχε η επικράτηση της ψήφου υπέρ της εξόδου.

Σύμφωνα με το περιοδικό, «όλα αυτά είχαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο προβλεφθεί στην περίπτωση που επικρατούσε το Brexit και ωστόσο η χώρα μοιάζει αποσβολωμένη μπροστά σε αυτά που προκάλεσε στον εαυτό της. Η χώρα χρειάζεται έναν νέο ηγέτη, μια συνεκτική προσέγγιση στη διαπραγμάτευση με την ΕΕ και έναν δίκαιο διακανονισμό με εκείνα τα έθνη που εντός βρίσκονται εντός της Ένωσης και ψήφισαν Bremain. Η ζημιά στην ευημερία της Βρετανίας είναι ήδη μεγάλη και θα γίνει μεγαλύτερη εάν η χώρα δεν καταφέρει να πάρει τον έλεγχο του μέλλοντός της».

Τα δύο Brexit και το Breversal

Σύμφωνα με τον Economist υπάρχουν, στην πραγματικότητα, δύο μορφές Brexit, ανάλογα με τις σχέσεις που θα θεμελιώσει το Ηνωμένο Βασίλειο με την ΕΕ μετά την αποχώρησή του: Η μια δυνατότητα είναι να ακολουθηθεί το μοντέλο της Νορβηγίας, η συμμετοχή δηλαδή στην ενιαία αγορά και άρα η συνεισφορά στον προϋπολογισμό της ΕΕ και η αποδοχή της ελεύθερης μετακίνησης των ευρωπαίων υπηκόων. Η άλλη επιλογή, που βρίσκεται στο άλλο άκρο, είναι να διαρρήξει κάθε δεσμό με την Ευρώπη. Τουτέστιν, καμία συνεισφορά στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό και περιορισμός της μετανάστευσης αλλά καμία ειδική πρόσβαση στην ενιαία αγορά.

Δεδομένου ότι σχεδόν οι μισοί από τους βρετανούς ψηφοφόρους ψήφισαν υπέρ της παραμονής, το πιο πιθανό σενάριο είναι πως η πλειονότητά τους θα προτιμήσει μια λύση τύπου Νορβηγίας παρά την πλήρη απομόνωση. Όποια μορφή και αν πάρει εν τέλει η νέα συμφωνία ΕΕ-Βρετανίας αυτή θα είναι πολύ μακριά από όσα υποσχέθηκε προεκλογικά η καμπάνια του Leave και θα πρέπει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να τεθεί υπό λαϊκή έγκριση, είτε μέσω εκλογών είτε μέσω δημοψηφίσματος. Είναι ωστόσο πιθανό ότι μπροστά στην εναλλακτική να υιοθετηθεί μια λύση τύπου Νορβηγίας, στην οποία η Βρετανία θα επωμίζεται αρκετά από τα βάρη της συμμετοχής στην ενιαία αγορά χωρίς να έχει λόγο στη δημιουργία των κανόνων, πολλοί θα προτιμούσαν τελικά την πλήρη παραμονή στην ΕΕ, σημειώνει ο Economist.

«Η διαπραγμάτευση για το Brexit θα δοκιμάσει την υπομονή τόσο των βρετανών όσο και των ευρωπαίων ηγετών, ωστόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι γνωστή για τους συμβιβασμούς τους οποίους επιτυγχάνει. Μετά από κάποιους μήνες οικονομικών δυσκολιών, οι Βρετανοί μπορεί να είναι έτοιμοι να σκεφθούν διαφορετικά την ισορροπία ανάμεσα στη μετανάστευση, την οικονομία και την Ευρώπη. Το πιο πιθανό αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης παραμένει το Brexit. Ωστόσο θα ήταν λάθος να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο ενός Breversal, δηλαδή μιας αντιστροφής του Brexit», καταλήγει το editorial του Economist.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr