Επιστρέφει ξανά πάνω από την Ευρώπη το φάντασμα του λαϊκισμού και της ακροδεξιάς; Αυτό το ερώτημα τίθεται όλο και πιο συχνά τις τελευταίες μέρες στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με αφορμή τις σημερινές γαλλικές εκλογές και την ανατροπή του κλίματος που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις στη δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη της ευρωπαϊκής ένωσης μετά την Γερμανία. Πριν από ενάμιση περίπου μήνα ο πρόεδρος Μακρόν θεωρούσε ότι οι εκλογές θα είναι για εκείνον ένας υγιεινός περίπατος. Μόλις είχε ξεκινήσει ο πόλεμος και όλα έδειχναν πως η συγκυρία θα τον ευνοούσε με δεδομένες και τις πρωτοβουλίες που είχε πάρει
ως συνομιλητής του Πούτιν.
Όμως ενάμιση μήνα μετά και με την ακρίβεια που προκαλεί ο πόλεμος στην Ουκρανία να πλήττει και τους Γάλλους όπως και τους υπόλοιπους ευρωπαίους οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν να κονταροχτυπιέται με τη Μαρί Λεπέν. Ο πρωτοφανής για τις χώρες της ευρωπαΐκής ένωσης πληθωρισμός που κυμαίνεται από 7% έως και 10% τον Μάρτιο φέρνει στην επιφάνεια εκ νέου και τις πληγές των δύο χρόνων πανδημίας και ανοίγει ξανά την συζήτηση που οι περισσότεροι θεωρούσαν ότι είχε κλείσει μετά τις εκλογές των προηγούμενων χρόνων στην Γαλλία και τη Γερμανία αλλά και την ήττα του Τραμπ στην Αμερική.
Μπορεί ο λαϊκισμός να επιστρέψει για ένα δεύτερο γύρο αναμέτρησης με τις δημοκρατίες των ευρωπαϊκών κρατών, μπορεί να αποσταθεροποιήσει κυβερνήσεις και εντέλει και το ίδιο το οικοδόμημα της ευρωπαϊκής ένωσης που έτσι κι αλλιώς ήταν ο στόχος και των προηγούμενων επιθέσεων.
Η νίκη του Όρμπαν στην Ουγγαρία χτύπησε το πρώτο καμπανάκι του κινδύνου όμως τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στη Γαλλία αποτελούν ένα πολύ μεγαλύτερο μήνυμα από αυτό και όλοι απόψε το βράδυ θα έχουν στραμμένα τα βλέμματα στα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών.
Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις το νούμερο ένα θέμα που απασχολεί περισσότερο τους Γάλλους είναι η αγοραστική τους δύναμη δηλαδή σε πιο απλά ελληνικά η ακρίβεια. Οτι δηλαδή
απασχολεί και τους Eλληνες και τους υπόλοιπους ευρωπαίους από τη στιγμή που εκτοξεύτηκαν οι τιμές στο φυσικό αέριο και το ηλεκτρικό ρεύμα και στη συνέπεια στα πάντα.
Αυτό το κλίμα εκμεταλλεύτηκε και εκμεταλλεύεται η Λεπέν χρησιμοποιώντας τις τελευταίες εβδομάδες λαϊκίστικα συνθήματα του τύπου "θα γεμίσω με ευρώ τις τσέπες των
Γάλλων, θα μειώσω το φόρο κατανάλωσης στα καύσιμα από το 25% στo 5% και θα κόψω τα επιδόματα από όσους δεν είναι Γάλλοι πολίτες”. Οι γνωστές λαϊκίστικες μελωδίες που
σε δύσκολες εποχές ηχούν πάντα γλυκά στα αυτιά των ψηφοφόρων.
Και όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις αυτή η ρητορική κατάφερε να μειώσει την διαφορά από περίπου 15 μονάδες που ήταν πριν ενάμιση μήνα σχεδόν στη μία μονάδα. Μια πιθανή νίκη Λεπέν θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου στην ευρωπαΐκή ένωση με απρόβλεπτες συνέπειες για όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα αλλά ακόμη και μια ήττα της με ποσοστό 49%- 51% όπως πολλοί εκτιμούν σήμερα θα δώσει αέρα στα πανιά των λαϊκιστών ανά την Ευρώπη.
Γι' αυτό και δεν είναι καθόλου τυχαία η χθεσινή αναφορά του πρωθυπουργού στο Φόρουμ των Δελφών ότι αν η Ευρώπη από κοινού δεν δώσει μια ενιαία οικονομική απάντηση στην κρίση
τότε τα κράτη θα πρέπει να ξοδέψουν πόρους για να συγκρατήσουν τις τιμές, αυτό θα έχει δημοσιονομικές επιπτώσεις και θα επιτρέψει στις δυνάμεις του λαϊκισμού να
επανέλθουν ισχυρότερες για να πάρουν τη ρεβάνς. Μάλιστα η χαρακτηριστική του φράση που λέει πολλά ήταν η εξής: "Δεν πρέπει να χάσουμε για οικονομικούς λόγους την υποστήριξη των πληθυσμών μας”. Και η υποστήριξη των πληθυσμών συνήθως χάνεται στις εκλογές.
Από την άλλη με τον πόλεμο στην Ουκρανία να μαίνεται μπορεί να κατανοήσει κανείς τι θα σήμαινε για την στάση που ενιαία κράτα μέχρι τώρα η Ευρωπαΐκή Ενωση απέναντι στον Πούτιν μια εκλογή Λεπέν, η οποία πριν από μερικές μέρες δήλωσε ότι "ο Πούτιν θα μπορούσε να είναι ξανά σύμμαχος της Γαλλίας”.
Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πριν από δύο μήνες ότι η Ευρώπη θα ξαναζούσε την φρίκη ενός πολέμου. Και κάνεις πριν λίγες εβδομάδες δεν μπορούσε να πιστέψει ότι οι φρικαλεότητες των Ρώσων απέναντι σε αμάχους Ουκρανούς θα άφηναν τελικά διάφορους ψηφοφόρους ευρωπαϊκών κρατών ώστε να υποστηρίξουν φίλους του Πούτιν. Παραταύτα και στη Σερβία και στην Ουγγαρία οι υποστηρικτές του Πούτιν κέρδισαν. Και η Λεπέν που στην
αρχή του πολέμου κατέστρεφε τα φυλλάδια της επειδή φιλοξενούσαν φωτογραφίες από χειραψίες της με τον Πούτιν τώρα κούνα απειλητικά το χέρι. Το δημοψήφισμα για το Brexit και η εκλογή Τραμπ στην Αμερική το 2016 κινητοποίησαν όλους εκείνους που πίστευαν ότι η δημοκρατική Ευρώπη δεν μπορεί να νικηθεί από το λαϊκισμό και την ακροδεξιά και έτσι το 2017 οι εκλογές στην Ολλανδία, στη Γαλλία και στην Γερμανία προκάλεσαν μια βαθιά ανακούφιση και μια ελπίδα ότι τα δύσκολα ξεπεράστηκαν.
Σήμερα την Ευρώπη και την δημοκρατική σταθερότητα των κρατών της δεν την απειλή ούτε το Brexit ούτε ο Τραμπ. Την απειλεί ο πόλεμος του Πούτιν και κυρίως οικονομικές
συνέπειες αυτού του πολέμου που όπως όλα δείχνουν θα είναι μακροχρόνιες.
Το ερώτημα είναι αν και αυτή τη φορά όλοι όσοι πιστεύουν στην φιλελεύθερη δημοκρατία και στα κοινωνικά επιτεύγματα της δημοκρατικής Δύσης θα κινητοποιηθούν για να αποτρέψουν την επιστροφή της λαϊκιστικής απειλής ή θα παραδώσουν την γηραιά ήπειρο σε μια σκοτεινή εποχή τεράτων.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr