Κάν' το όπως ο Ρούτε: Ο Μακρόν απέναντι στην ακροδεξιά απειλή

“Ησυχία, τάξη και ασφάλεια” επικρατεί εδώ και λίγες μέρες μέσα στους κόλπους του ολλανδικού Λαϊκού Κόμματος (VVD).

Το προεκλογικό σύνθημα του Μαρκ Ρούτε που επαναλάμβανε σαν βουδιστικό “μάντρα” απέδωσε καρπούς και η συνεχής του (προεκλογική, άλλα και μετεκλογική) επίκληση σε μια “ασφαλή και σταθερή Ολλανδία” φαίνεται πως βρήκε ευήκοα ώτα στο εκλογικό σώμα της πατρίδας του.

Κάπως έτσι, ο κεντροδεξιός πρωθυπουργός της Ολλανδίας κατάφερε όχι μόνο να κερδίσει την πρωτιά στις κρίσιμες εκλογές της Τετάρτης και να διατηρήσει μια σημαντική διαφορά εδρών από τα κόμματα που κατατάσσονται στην δεύτερη θέση, αλλά επίσης να χρησιμεύσει ως το “σαμαράκι” εκείνο που θα έδινε ένα ηχηρό ράπισμα στην ακροδεξιά του Χερτ Βίλντερς.

Το πρώτο δείγμα από τις ολλανδικές εκλογές ήταν λοιπόν καθησυχαστικό και απέδειξε πως, για πρώτη φορά μετά το περσινό Brexit, ο λαϊκισμός δεν είναι αήττητος, ούτε άτρωτος. Και δεν θα επικρατήσει τόσο εύκολα όσο περιμένουν οι πιστοί θιασώτες του.

Όμως αυτό δεν σημαίνει φυσικά πως η Ευρώπη πρέπει να επαναπαυτεί, καθώς, Κυριακή κοντή γιορτή, ακολουθεί σε ένα μήνα η εκλογική αναμέτρηση στη Γαλλία -ίσως η πιο κρίσιμη, καθώς καιροφυλακτεί ο ακροδεξιός “Τυφώνας Μαρίν” απειλώντας να συμπαρασύρει με την ορμή του κάθε έννοια δημοκρατίας στην Ε.Ε.

Κι εδώ είναι που θα χρειαστεί ένα δεύτερο “ανάχωμα” σαν τον Ρούτε -και μάλιστα, όχι τόσο “χλιαρό”, όσο ο Ολλανδός πρωθυπουργός, αλλά ισχυρό κι ικανό να εξουδετερώσει την πληθωρική παρουσία της Μαρίν Λεπέν.

Και ο μόνος που μπορεί να πράξει κάτι τέτοιο αυτή τη στιγμή στην Γαλλία είναι ένας: ο Εμάνουελ Μακρόν.

Ο Γάλλος προεδρικός υποψήφιος βαδίζει πάνω στα σίγουρα βήματα του Ρούτε, υποσχόμενος κι αυτός με την σειρά του ένα Τρίτο Δρόμο με “ησυχία, τάξη κι ασφάλεια κι όλα αυτά εντός της Ε.Ε.”

Ένας Μακρόν η “φούσκα” του οποίου δεν έσκασε ποτέ, παρόλο που οι δημοσκοπικές εταιρείες τον παρουσίαζαν λίγο έως πολύ ως αουτσάιντερ μέχρι τον περασμένο Δεκέμβριο.

Όμως ο Μακρόν, κάνοντας ένα εντυπωσιακό ντεμαράζ από τις αρχές Ιανουαρίου κι έκτοτε, πλέον από αουτσάιντερ έγινε... γκανιάν.

Πως το κατάφερε αυτό; Ακολουθώντας την δική του μέθοδο.

Με την Ευρώπη στο απόλυτο επίκεντρο του προεκλογικού του προγράμματος.

Δίχως περιττές “κορόνες”, με ψυχραιμία και συνετό λόγο. Αυτό δηλαδή που απαιτεί σήμερα η Ε.Ε.

Η “Μέθοδος Μακρόν”

“Η Ευρώπη δεν είναι μέρος του προβλήματος. Η Ευρώπη είναι μέρος της λύσης” επαναλαμβάνει ο Μακρόν που, όπως λέει, θαυμάζει τους χειρισμούς της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελας Μέρκελ στο μεταναστευτικό ζήτημα.

Ένα θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί όχι με τείχη, κλειστά σύνορα και παρωπίδες, αλλά με πολιτισμική ενσωμάτωση, ανεκτικότητα και θετική διάθεση.

Και οι Γάλλοι τον παρακολουθούν γοητευμένοι, όχι μόνο από το νεαρό παρουσιαστικό του, αλλά και από την μέχρι στιγμής “άφθαρτη” εικόνα του που απέχει... “μακρόν” (sic) από την αντίστοιχη, φθαρμένη και πολιτικά καταρρακωμένη του Φρανσουά Φιγιόν.

Ενός Φιγιόν που θεωρείται ήδη “καμένο χαρτί” σε εκλογικό επίπεδο καθώς τρεις στους τέσσερις Γάλλους θέλουν να τον δουν να αποχωρεί από την προεκλογική κούρσα μετά τα σκάνδαλα νεποτισμού και υπεξαίρεσης χρημάτων με τον ίδιο και την σύζυγο του, Πενέλοπε.

Σε δημοσκόπηση της Ipsos που δημοσιεύτηκε αργά το απόγευμα της Παρασκευής, προαλείφεται συντριπτική νίκη του Εμμανουέλ Μακρόν με 61% έναντι της Μαρίν Λεπέν (39%), στον δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών.

Και ο 39χρονος Μακρόν διαθέτει αυτή τη στιγμή το αδιαμφισβήτητο πολιτικό “μομέντουμ”.

Τόσο πολύ, ώστε, όπως αναφέρουν πολλάκις τα γαλλικά ΜΜΕ, έχει καταφέρει να “γυρνάει” προς όφελος του όλα τα πιθανά μειονεκτήματα της υποψηφιότητας του: Έλλειψη πολίτικης εμπειρίας; Οι οπαδοί του θεωρούν πως “η απειρία αυτή τον βοηθάει να διαθέτει μια καθαρή ματιά στα πράγματα”, όπως λέει η δημόσιος υπάλληλος Κλοέ Μπονέ.

Το (“καθεστωτικό”) παρελθόν του ως τραπεζίτης στην Rothschild; Οι οπαδοί του πιστεύουν πως ακριβώς αυτή του η θέση “τον βοηθά να γνωρίζει σημαντικά πράγματα στο παρασκήνιο σχετικά με την οικονομία”, όπως λέει ο Ζεράρ Μπονέ, που δηλώνει “παλιός γκολικός” που πλέον μετανόησε πολιτικά για... τα μάτια του Μακρόν.

“Το ότι παράτησε μια καριέρα με προοπτικές στην τράπεζα για να κατεβεί στην πολιτική σημαίνει, αν μη τι άλλο, πως μπαίνει σε αυτήν με ειλικρίνεια”, καταλήγει ο Μπονέ.

Κυρίως δε, ο Μακρόν έχει αποφασίσει να απομακρύνει εαυτόν από τον -φύσει και θέσει, διχαστικό- δικομματισμό, που θεωρεί πως πλέον δεν μπορεί να λειτουργήσει όπως παλιά στο σύγχρονο ευρωπαϊκό πολιτικό γίγνεσθαι.

Ποια είναι λοιπόν η πολιτική μήτρα του Μακρόν; Το να σκέφτεται κανείς “outside the box”, που λένε και οι Αγγλοσάξονες. Δηλαδή με αντισυμβατικό και πρωτοποριακό τρόπο.

Συχνά, οι οπαδοί του τού λένε πως η πατρίδα τους χρειάζεται κάποιον νέο κι οραματιστή -έναν άνθρωπο σαν τον Μακρόν. Όμως εκείνος τους διακόπτει για να μιλήσει -για ακόμη μια φορά- με γνώμονα την λογική.

“Η Γαλλία δεν χρειάζεται κανέναν. Δεν θέλει σωτήρες”. Είναι κάτι που επανέλαβε και σε μια προ ημερών συνέντευξη του στο γερμανικό Spiegel.

“Αυτό που χρειάζεται η χώρα μας είναι αλλαγή στον τρόπο διοίκησης. Αυτό ξεκινάει από εμάς τους πολιτικούς και καταλήγει μέχρι την βάση του εκλογικού μας συστήματος. Χρειαζόμαστε μια ριζική ανανέωση. Κι αυτό είναι που προσφέρω εγώ”, καταλήγει με νόημα, κάνοντας μερικές καρδιές Γάλλων να χτυπήσουν ακόμη πιο δυνατά...

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr