Best seller η περιπέτεια μιας Χανιώτισσας με τον κορονοϊό: Εγινε βιβλίο στην Αγγλία και στις ΗΠΑ

Η προσωπική της περιπέτεια έγινε βιβλίο και μάλιστα την ημέρα που έμπαινε στην έκτη δεκαετία της ζωής της, κάνοντας πραγματικότητα το όνειρο 40 χρόνων. Ο λόγος για την Χανιώτισσα Νίκη Λατινάκη, της οποίας το πρώτο βιβλίο κυκλοφόρησε στην Αγγλία πριν λίγες μέρες και μάλιστα οδεύει για best seller.

H κ. Λατινάκη μίλησε στο zarpanews.gr για την περίοδο που νοσηλεύτηκε με κορονοϊό, την περιπέτεια που έζησε, το βιβλίο που ακολούθησε και στέλνει ένα δυνατό μήνυμα να μην εγκαταλείπουμε ποτέ τα όνειρά μας, καθώς το δικό της όνειρο έγινε πραγματικότητα την ημέρα των γενεθλίων της, όταν έκλεισε τα 59: "Πραγματοποίησα το όνειρο 40 χρόνων την ημέρα που έμπαινα στην έκτη δεκαετία της ζωής μου. Μην αφήνετε ποτέ τους στόχους σας, ακόμα και αν αργούν, να είστε σίγουροι ότι κάπου εκεί πιο κάτω θα πραγματοποιηθούν. Ο άνθρωπος πάντα πρέπει να ονειρεύεται και να βάζει καινούριους στόχους, όσο χρονών και να είναι, όπου και να είναι”.

Πώς όμως ξεκίνησαν όλα;

Διαβάστε Επίσης

Παυλάκης: Η Ομικρον δεν σταματά με τίποτα - Κλείστε σχολεία και κέντρα διασκέδασης - Δεν αρκούν τα εμβόλια

"Γράφω βιβλία από τότε που ήμουν παιδί. Ήταν ο τρόπος να διηγηθώ κάποια έντονα συναισθήματά μου, ο τρόπος διαφυγής των όποιων καταστάσεων βίωνα. Μια φίλη καρδιακή, η Χριστίνα η Καλογεράκη, που είναι και αυτή από τις Βουκολιές, με έσπρωξε ώστε όλες αυτές τις σκέψεις να αρχίσω να τις βάζω σε μία σειρά. Αυτό έγινε πιο συντονισμένα εδώ στην ξενιτιά. Ήταν ένα μέσο διεξόδου, καθώς η μοναξιά μπορεί να γίνει πολύ έντονη”.

Η . Λατινάκη τα τελευταία εννέα χρόνια ζει και εργάζεται στην Μεγάλη Βρετανία. Ωστόσο τον Ιανουάριο του 2021 νόσησε με κορονοϊό και αναγκάστηκε να νοσηλευτεί. Όπως λέει χαρακτηριστικά: "Πρόσεχα πάρα πολύ, ωστόσο νόσησα και εγώ και η κόρη μου την ίδια βραδιά.

Η κόρη μου το πέρασε ελαφριά, δε χρειάστηκε νοσηλεία, εγώ όμως μετά από μία εβδομάδα νοσηλεύτηκα καθώς το οξυγόνο μου είχε κατέβει στο 80. Τότε ξεκίνησε μία δύσκολη περίοδος. Βιώνεις τον θάνατο ανά δευτερόλεπτο, δεν ξέρεις στην εισπνοή αν καταφέρεις να βγάλεις την εκπνοή.

Οι πνεύμονές μου είχαν μολυνθεί, αλλά δεν διασωληνώθηκα. Με είχαν με οξυγόνο. Στο νοσοκομείο λοιπόν οι συνθήκες ήταν πολύ καλές και άψογο όλο το προσωπικό. Φανταστείτε πως την ημέρα εισαγωγής μου είχαν πεθάνει περίπου 1.670 άτομα, ήταν γεμάτος ένας ολόκληρος όροφος που ήταν μόνο για Covid, με συνεχώς νέες εισαγωγές, κι όμως όλα λειτουργούσαν άψογα. Οι άνθρωποι ήξεραν τι έκαναν.

"Όπως ξέρετε απαγορεύονται οι επισκέψεις από συγγενείς κλπ, ωστόσο ήταν πολύ μεγάλη η προσοχή γιατρών και νοσηλευτών. Υπάρχει 24 ώρες νοσηλεύτρια μέσα στο θάλαμο, για οτιδήποτε χρειαστείς.

Έρχονται 3-4 φορές μέσα στη μέρα να σε αλλάξουν, να σου δώσουν πετσέτες, μπουρνούζι, να ρωτήσουν τι θέλεις να φας. Στις πιο βαριές περιπτώσεις, όπως μιας κυρίας με την οποία ήμασταν μαζί στον θάλαμο, υπήρχαν από πάνω της δύο γιατροί σε μόνιμη βάση. Νιώθεις ασφάλεια. Tο σύστημα εδώ δεν συγκρίνεται. Προσέλαβαν καινούριο προσωπικό, κάνανε καινούριες δομές, κινητές μονάδες, υπήρξε πολύ μεγάλη οργάνωση”

Το βιβλίο προέκυψε, όπως μας λέει η κυρία Λατινάκη, μετά τα όσα είδε και έζησε στο νοσοκομείο: "Ήταν τόσο μεγάλη η ευγνωμοσύνη μου γι’ αυτούς τους ανθρώπους, γιατρούς, νοσηλευτές, όλο το προσωπικό που ήταν συνεχώς μέσα στον θάλαμο με τα μηχανήματα και αψηφούσαν τον θάνατο. Να μας πλύνουν, να μας ντύσουν, να μας χαϊδεύουν, να μας δώσουν δύναμη, να τα καταφέρουμε. Αυτοί οι άνθρωποι κράτησαν όλο τον πλανήτη και εξακολουθούν να το κάνουν. Ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι κυβερνήσεις. Γι’ αυτό λέω και στο οπισθόφυλλό μου ότι ευχαριστώ από τις καθαρίστριες του νοσοκομείου, μέχρι τους ερευνητές που αυτή τη στιγμή είναι μέσα σε ένα μηχάνημα, σε ένα εργαστήριο και προσπαθούν να βρουν φάρμακα, εμβόλια, ούτως ώστε να νικηθεί αυτή η λαίλαπα.

"Δεν ήταν λοιπόν το καθαρό ιατρικό κομμάτι, ήταν οι άνθρωποι που ήταν εκεί για εμάς και ρίσκαραν την ζωή τους, διότι δεν ξέρανε βγαίνοντας από τον θάλαμο, αν θα κολλήσουν τα παιδιά τους, τους γονείς τους. Ήταν λοιπόν τόσο έντονα τα συναισθήματα και οι σκέψεις μου που άρχισα να τα γράφω. Η κόρη μου ήταν εκείνη που με παρότρυνε να τα δημοσιεύσω. Ξεκίνησε μάλιστα τις επαφές με εκδοτικούς οίκους. Μας το ζήτησε αρχικά η Οxford, με την προϋπόθεση να το μεταφράζαμε.

Αυτό εγώ δεν ήξερα να το κάνω. Τα ελληνικά κείμενα όταν μεταφράζονται, πρέπει να ξέρεις την γλώσσα σαν να είναι η μητρική σου. Ένα πρωί όμως μου ήρθε ένα email από μια κυρία που ήθελε να το διαβάσει. Το έστειλα, το διάβασε και αμέσως μου είπε ότι το θέλει και θα αναλάβει εκείνη να το μεταφράσει. Στην αρχή δεν το πίστευα. Την άλλη μέρα μου στείλανε συμβόλαιο, υπογράψαμε και έτσι ξεκίνησε η μετάφραση και ο δρόμος του τυπογραφείου. Ευχαριστώ πολύ τον εκδοτικό οίκο αλλά και τον Δημήτρη Χριστόπουλο, τον άνθρωπο που με ενθάρρυνε, με βοήθησε και τώρα το βιβλίο μου ταξιδεύει. Είναι στην Αμερική, στα καλύτερα βιβλιοπωλεία του κόσμου και είμαι πολύ χαρούμενη”

Το βιβλίο λέγεται The Angels of NHS, είναι αγγλόφωνο, κυκλοφορεί από την Ontime Books σε βιβλιοπωλεία στην Αγγλία αλλά και μέσω Amazon (ΕΔΩ), ενώ προς το παρόν δεν υπάρχει πλάνο να μεταφραστεί στα ελληνικά. Πρόκειται για το δεύτερο βιβλίο της κας Λατινάκη καθώς έχει γράψει ήδη ένα, το οποίο όμως για προσωπικούς λόγους δεν θα το δημοσιεύσει στην παρούσα φάση.

Ωστόσο βρίσκεται στην φάση προετοιμασίας του τρίτου βιβλίου της για το οποίο μας λέει: Το έχω ονομάσει "Η σοφία της ξενιτιάς" και μιλάει για όλα όσα διδάχθηκα, για όλα όσα έμαθα όλα αυτά τα χρόνια μακριά από την πατρίδα μου. Η ξενιτιά μπορεί να είναι πολύ δύσκολη, πολύ επώδυνη, αλλά είναι και μεγάλη "δασκάλα”. Μαθαίνεις πράγματα, ανοίγουν οι ορίζοντές σου, σταματάς να σκέφτεσαι εγωκεντρικά. Πιστεύω η ξενιτιά με έκανε καλύτερο άνθρωπο και νιώθω ευγνωμοσύνη γι’ αυτό. Όλα αυτά τα συναισθήματα τα μεταφέρω, τα στοιχειοθετώ σιγά σιγά, γιατί το θέλει και ο εκδοτικός οίκος, και τους επόμενους μήνες, ευελπιστώ να κυκλοφορήσει και αυτό”.

Η κυρία Λατινάκη στέλνει το δικό της δυνατό μήνυμα: "Να τολμάτε, να ονειρεύεστε και να αγαπάτε. Όταν αρχίσουμε να αγαπάμε πρώτα τον εαυτό μας και στη συνέχεια τους γύρω μας, θα αλλάξει η ψυχολογία μας και αμέσως θα αλλάξουν και τα προβλήματά μας. Εγώ εδώ τον πρώτο καιρό δούλευα ως καθαρίστρια χωρίς να ξέρω την γλώσσα. Με βοήθησαν όμως πολύ να σταθώ στα πόδια μου. Ποτέ δε με προσέβαλαν, ποτέ δε με μείωσαν, δε με εκμεταλλεύτηκαν. Πιστεύω όταν μπει αγάπη και σεβασμός στην Ελλάδα, θα αλλάξουν πολλά στη χώρα μας. Αγάπη και σεβασμός. Τίποτ’ άλλο.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr