Δεν είναι άγνωστο και, πολύ περισσότερο, αδιάφορο το σημείο στον αριθμό 14 της Δημ. Βασιλείου, το κουαρτιέ στον Φάρο Ψυχικού και τα πέριξ αυτού. Βλέπεις, εκεί κάποτε συναντούσε κανείς τη 'Ράμπα', ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία της γειτονιάς. Πλέον, ο διώροφος χώρος παίρνει και πάλι ζωή, κομψότατος και ντυμένος στα μωβ, για χάρη της 'Maison Colette'.
Το νέο παιδί της S One Hospitality συστήνεται σαν μια ολοήμερη πρόταση κάπου ανάμεσα στο γαλλικό μπιστρό και την κλασική μπρασερί, κατοικεί στο νεοκλασικό ιστορικό δύο ορόφων κτίσμα (αξιοποιούνται και οι 2, ο επάνω χώρος για πιο πριβέ συνθήκες) και στολίζεται με βαθιές μωβ αποχρώσεις, πολυελαίους στα ταβάνια και σκίτσα στους τοίχους -ξέρεις, από αυτά που μπραντάρουν την ιδέα της φραντσέζικης κομψότητας- καθώς και δύο μπαρ από βαρύτιμο ξύλο και μάρμαρο.
Σε αυτά, προσθέτεις τις δύο στιλάτες και φωτεινές αυλές, με τα φερ φορζέ έπιπλα και έχεις την πλήρη εικόνα. Όλα τα προαναφερθέντα φέρουν την αρχιτεκτονική σφραγίδα της Τζένης Τσουλάκου (Norma Architecture), σε ένα τελικό αποτέλεσμα με έντονη προσωπικότητα, που είναι τόσο κοντά όσο και σε ασφαλή απόσταση από τη φυσιογνωμία της 'Ράμπας'.
Το δίδυμο -κυριολεκτικά και μεταφορικά- των αδερφών Δημήτρη και Θανάση Σταμούδη επιμελείται τα της γεύσης δρώμενα εδώ, με τον Γιώργο Καλλίθρακα να είναι εκείνος που εκτελεί από το πόστο του chef de cuisine. Όσα τοποθετούνται επί του πιάτου λοιπόν έχουν σαφή γαλλόστροφη εσάνς, εξόχως ταιριαστή με την αισθητική και το γενικότερο ύφος του χώρου.
Τα μενού της 'Maison Colette' διαμοιράζονται σε τρεις ζώνες (πρωί, μεσημέρι, βράδυ) και ξεκινώντας από τις πιο κάζουαλ προτάσεις καταλήγουν σε πιο φόρμαλ επιλογές, που παραπέμπουν σε μία αναβαθμισμένη κουζίνα μπρασερί.
Κάνεις δυνατή αρχή με κλασικό μοσχαρίσιο ταρτάρ και πράσινα σπαράγγια au gratin, προχωράς με το αρμονικότατο δίπολο του φουά γκρα με το τσάτνεϊ πράσινου μήλου και ολοκληρώνεις το πρώτο section του (βραδινού) μενού με τα χειροποίητα νιόκι που παίζουν σε ένα ενδιαφέρον κοντράστ με τη σάλτσα ροκφόρ.
Στη διελκυστίνδα των 'ensuite' προτάσεων η θαυμάσια μπισκ των linguini di mare αρκεί για να δώσει αβαντάζ έναντι του (μπελαλίδικου κατά τα άλλα) μοσχαριού bourguignon.
Η γλώσσα a la Meunière αξίζει αδιαμφισβήτητα της προσοχής σου ενώ αν επιθυμείς να κινηθείς σε εκ διαμέτρου αντίθετη κατεύθυνση, οι λέξεις côte de bœuf οφείλουν να αποτυπωθούν ξεκάθαρα στο μυαλό σου: 'Άψογο ψήσιμο, σπιρτόζα café de Paris στο πλάι και κερασάκι στην τούρτα τραγανότατες τηγανητές πατάτες.
Τα γλυκά -η crème brûlée και το mille-feuille τουλάχιστον που δοκιμάσαμε- δείχνουν να ξεφεύγουν λίγο από τις κλασικές αρχές τους αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν απολαμβάνονται χωρίς ενοχές.
Στα οινικότερα των καταλόγων, οι σαμπάνιες και τα cocktails αυτών πρωταγωνιστούν (η cocktail list μάλιστα βαπτίζεται από τα λογοτεχνικά έργα της Sidonie-Gabrielle Colette), μαζί με τον Παλαιό Κόσμο που αριθμεί παραπάνω από 100 ετικέτες.
Γράφει ο Μπάμπης Δούκας
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr
