
Υπάρχει κάποιος που δεν λατρεύει το τιραμισού και δεν φοβάται τις θερμίδες; Ιδού η λύση. Το τιραμισού με γιαούρτι αποτελεί μια πιο ελαφριά παραλλαγή του κλασικού ιταλικού γλυκού καθώς η κρέμα του ετοιμάζεται με ελληνικό στραγγιστό γιαούρτι το οποίο δίνει στο επιδόρπιο πιο φρέσκια γεύση και κρεμώδη υφή.
Υλικά
24 σαβαγιάρ ή μπισκότα τύπου σαβαγιάρ
200 ml καφέ εσπρέσσο, σε θερμοκρασία δωματίου
200 γρ. ζάχαρη, κρυσταλλική
60 γρ. κακάο, σε σκόνη + extra για το πασπάλισμα
Για την κρέμα
480 ml κρέμα γάλακτος, πλήρης, κρύα
200 γρ. γιαούρτι, στραγγιστό
200 γρ. Μακεδονικό Ταχίνι με Κακάο
Εκτέλεση
Σε ένα μπολ, προσθέτουμε τον καφέ, τα 45 γρ. ζάχαρη, το κακάο, και ανακατεύουμε καλά με ένα κουτάλι, μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη και το κακάο.
2 Έπειτα, βουτάμε ένα-ένα τα μισά σαβαγιάρ μέχρι τη μέση στο μείγμα του καφέ και τα τοποθετούμε σε ένα ορθογώνιο πυρίμαχο σκεύος, διαστάσεων 25Χ20εκ. με την στεγνή πλευρά τους να εφάπτεται σε αυτό.
3 Για τη κρέμα: Στον κάδο του μίξερ, προσθέτουμε την κρύα κρέμα γάλακτος και τη χτυπάμε σε δυνατή ταχύτητα με το σύρμα, μέχρι να αρχίσει να σχηματίζεται σαντιγί. Μόλις αρχίσει να φουσκώνει, προσθέτουμε την υπόλοιπη ζάχαρη σιγά σιγά και συνεχίζουμε το χτύπημα, μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα.
4 Αμέσως μετά, αφαιρούμε τον κάδο από το σταντ, προσθέτουμε το γιαούρτι και ανακατεύουμε με μία σπάτουλα ζαχαροπλαστικής.
5 Κατόπιν, προσθέτουμε το Μακεδονικό Ταχίνι με Κακάο και ανακατεύουμε εκ νέου.
6 Στη συνέχεια, απλώνουμε ομοιόμορφα την μισή ποσότητα της κρέμας πάνω από τα σαβαγιάρ στο σκεύος. Βουτάμε τα υπόλοιπα σαβαγιάρ μέσα στο μείγμα με τον καφέ και τα τοποθετούμε επάνω από την κρέμα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως προηγουμένως, με την στεγνή πλευρά τους να εφάπτεται πάνω στη κρέμα.
7 Τέλος, απλώνουμε ομοιόμορφα την υπόλοιπη κρέμα, μεταφέρουμε το ταψί στο ψυγείο και αφήνουμε το γλυκό να κρυώσει για 2-3 ώρες.
8 Μόλις είναι έτοιμο, πασπαλίζουμε ομοιόμορφα με κακάο, κόβουμε σε κομμάτια και σερβίρουμε.
Το tip του σεφ Γιώργου Τσούλη:
Δεν παραχτυπάμε την κρέμα γάλακτος με τη ζάχαρη για να μας κόψει στη συνέχεια.

Το τιραμισού είναι ένα γλυκό διαδεδομένο σε όλη την Ιταλία, η προέλευση του οποίου βρίσκεται μεταξύ Φρίουλι (Friuli) και Βένετο (Veneto). Είναι ένα γλυκό που τρώγεται με κουτάλι έχοντας μια βάση από μπισκότα σαβαγιάρ (ή άλλα μπισκότα που τρίβονται εύκολα ) βρεγμένα με καφέ και καλύπτονται με κρέμα από μασκαρπόνε, αυγά και ζάχαρη. Σε ορισμένες παραλλαγές, η κρέμα είναι επίσης αρωματισμένη με λικέρ.
Η συνταγή του τιραμισού δεν εμφανίζεται στα βιβλία πριν από τη δεκαετία του εξήντα του εικοστού αιώνα. Αυτό επιτρέπει να υποθέσουμε ότι το τιραμισού, όπως γνωρίζουμε τώρα, είναι μια πρόσφατη συνταγή. Στοιχείο είναι η απουσία αναφοράς του γλυκού σε εγκυκλοπαίδειες και λεξικά της δεκαετίας του εβδομήντα και του ογδόντα. Το λεξικό της ιταλικής γλώσσας Sabatini Coletti κάνει την πρώτη αναφορά στο όνομά του το 1980.
Σύμφωνα με την παράδοση της ζαχαροπλαστικής, το τιραμισού έχει ομοιότητες με κάποια επιδόρπια, ιδίως με τη σαρλότ (charlotte), που αποτελείται από κρέμα βαυαρίας, η οποία περιβάλλεται από ένα στεφάνι σαβαγιάρ και καλύπτεται από γαρνιτούρα αγγλικής σούπας. Το γλυκό αυτό επίσης αποτελείται από στρώσεις σαβαγιάρ εμποτισμένα με ιταλικό λικέρ alchermes και/ή με το ιταλικό λικέρ rosolio και ζαχαροπλαστικής κρέμας. Έχει ομοιότητες επίσης με το γλυκό Τορίνο, που αποτελείται από μπισκότα σαβαγιάρ βουτηγμένα στο λικέρ alchermes και στο λικέρ rosolio με ένα μείγμα από βούτυρο, κρόκους αυγού, ζάχαρη, γάλα, σκούρα σοκολάτα, και τη Βαυαρική Lombarda, με την οποία μοιάζει στην προετοιμασία και την παρουσία ορισμένων συστατικών, όπως τα μπισκότα και τους κρόκους αυγών. Στη βαυαρική, χρησιμοποιείται βούτυρο και rosolio (ή alkermes), αλλά όχι το τυρί μασκαρπόνε και ο καφές.
Ο ειδικός οινογαστρονόμος Giuseppe Maffioli, στο περιοδικό "Βιν Φριουλάνο: τριμηνιαίο περιοδικό για το κρασί, το κονιάκ, τη γαστρονομία και την ευρύτερη ανθρωπότητας της περιοχής του Βένετο" του 1981, αναφέρει την προετοιμασία του γλυκού προς το τέλος της δεκαετίας του εξήντα, στο εστιατόριο "Alle Beccherie" στο Τρεβίζο, που διοικείται από την οικογένεια Campeol, έργο του σεφ, σεφ ζαχαροπλαστικής ο οποίος είχε εργαστεί στη Γερμανία, ο Ρομπέρτο "Loly" Linguanotto, που ήθελε να αναπαράξει τα είδη των γλυκών που είχε δει στο εξωτερικό. το όνομα του γλυκού στην περιοχή βένετο, ήταν "tiramesù" και, στη συνέχεια ιταλοποιήθηκε παίρνοντας την ονομασία "tiramisù", αγαπήθηκε για τις θρεπτικές και αναζωογονητικές του ιδιότητες, ακόμα και αν κάποιοι κακοπροαίρετοι ισχυρίζονται ότι το όνομα οφείλεται στα αφροδισιακά αποτελέσματά του. Ο Maffioli συμπεριέλαβε το τιραμισού στα γλυκά των Αψβούργων, ακόμη και αν, κατ ' ουσίαν, ορίζεται ως μια παραλλαγή της αγγλικής σούπας. Η διάδοσή της ραγδαία και στη Βένετο και σε όλη την Ιταλία. . Ο Roberto Linguanotto, σε συνέντευξή του,αναφέρει ότι η πρώτη συνταγή προέρχεται από το "sbatudin", ένα μείγμα χτυπημένο απο κρόκο αυγού με τη ζάχαρη, που χρησιμοποιείται συνήθως από αγροτικές οικογένειες ως τονωτικό, στην οποία προστέθηκε και το μασκαρπόνε. Μια συνταγή για τιραμισού μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο "Τα γλυκά του Βένετο" από τον Giovanni Capnist του 1983, ακόμη και αν το επιδόρπιο δεν αναφέρεται με το γνωστό όνομα.
Παρά το γεγονός αυτό, το Φρίουλι και η Βένετο, θα αμφισβητούνται για την πατρότητα του επιδορπίου.
Το βιβλίο "το Τιραμισού. Η ιστορία, η περιέργεια και οι ερμηνείες του πιο αγαπημένου ιταλικού γλυκού" από τους Κλάρα και Τζίτζι Παντοβάνι έχει δείξει την προέλευση του γλυκού απο το Φρίουλι μέσα από τα έγγραφα, τις συζητήσεις και τις αναλύσεις.
Άλλες δημοσιογραφικές πηγές από την πρώτη δεκαετία της χιλιετίας , υποστηρίζουν ότι το γλυκό εφευρέθηκε στην Καρνία στη δεκαετία του πενήντα. Αυτή η έκδοση, η οποία βασίζεται σε ένα μενού και ένα λογαριασμό που αναφέρει το όνομα, θέλει την εκδοχή της προέλευσης του γλυκού στο Ξενοδοχείο "Roma di Tolmezzo". Η δημιουργία του γλυκού θα έπρεπε να ήταν των Νορμα Πιέλι και ο Μπεπίνο ντελ Φαμπρο, που λειτουργούσαν το ξενοδοχείο από το 1947 έως το 1969, και που εκείνα τα χρόνια ήταν οι παραλήπτες των πολυάριθμων βραβείων από την Ακαδημία της ιταλικής Γαστρονομίας.
Με την ευκαιρία της ευρωπαϊκής ημλερας το 2006, το τιραμισού, επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει την Ιταλία στην πρωτοβουλία Γλυκιά Ευρώπη.
Στις 17 Ιανουαρίου 2013, το τιραμισού ανακηρύχθηκε το επίσημο πιάτο της 6ης Παγκόσμιας Ημέρας της ιταλικής Κουζίνα

Για την παρασκευή σύμφωνα με την αρχική συνταγή θα χρειαστείτε τα ακόλουθα συστατικά: μπισκότα σαβαγιάρ, κρόκους αυγών, ζάχαρη, καφέ, μασκαρπόνε και κακάο σε σκόνη. Στην αυθεντική συνταγή δεν αναφέρεται αλκοόλ και τα ασπράδια των αβγών. Το αρχικό σχήμα του γλυκού είναι στρογγυλό,αν και το σχήμα σαβαγιάρ ευνοεί τη χρήση ενός πυρίμαχου σκεύους τετράγωνου ή ορθογώνιου, που δίνει την κλασική εικόνα "πλακών". Ωστόσο, συχνά τοποθετούνται στο εσωτερικό, στρογγυλά γυαλιά, τα οποία δείχνουν τα διάφορα στρώματα, ή την πυραμίδα.
Σύγχρονες εκδοχές έχουν ως κανόνα την προσθήκη σαντιγί και/ή ασπράδι αυγού ενωμένα με την κρέμα μασκαρπόνε, προκειμένου να γίνει πιο ελαφρύ, παχύ και αφρώδες, αλλά και αλκοολούχων ποτών το πιο κοινό περιλαμβάνει την προσθήκη Marsala. Το γλυκό συνήθως σερβίρεται κρύο, αφού έχουν περάσει τουλάχιστον 2 ώρες μες στο ψυγείο. Μια άλλη παραλλαγή θέλει την προετοιμασία της κρέμας με τα αυγά που τοποθετείται σε μπεν μαρί, για να ψηθούν και να παραταθεί έτσι η συντήρηση. Με τον καιρό, αντικαθιστώντας κάποια από τα συστατικά, κυρίως καφέ, προέκυψαν πολλές παραλλαγές όπως το τιραμισού με σοκολάτα, φράουλα, αμαρέτο, berry, λεμόνι, ανανά, γιαούρτι, μπανάνα, βατόμουρο, καρύδα ακόμα και μπύρα
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr