
Ενώ η κυβέρνηση μέσω και του υπουργού Οικονομικών εμφανίζουν ως περίπου δεδομένο το γεγονός ότι η Ελλάδα θα κατορθώσει να καταρρίψει κάθε ρεκόρ και να εμφανίσει πρωτογενή πλεονάσματα άνω του 3,5% -και έως 5,5%- για τουλάχιστον τέσσερα διαδοχικά έτη (από το 2018 μέχρι και το 2021 και ενδεχομένως μέχρι το 2023) οι εξελίξεις στην πραγματική οικονομία δείχνουν πόσο εύκολα μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα προς το χειρότερο.
Η ελληνική οικονομία ύστερα από τόσα χρόνια ύφεσης παραμένει εξαιρετικά εύθραυστη και αρκεί ένα «κακό νέο» για να τη βυθίσει σε χαμηλότερα επίπεδα. Το κόστος από την καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης είναι πλέον μετρήσιμο: το α’ τρίμηνο της χρονιάς έκλεισε με ύφεση 0,5% και πλέον ακόμη και ο στόχος για ανάπτυξη 1,8% κατά τη διάρκεια της φετινής χρονιάς καθίσταται επίφοβος.
Προφανώς η κυβέρνηση είχε πλήρη εικόνα και για την πορεία της οικονομίας και για την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού. Έτσι, ενώ μέχρι πριν από μερικούς μήνες μιλούσε για ανάπτυξη 2,7% μέσα στο 2017 αλλά και υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα άνω του 2%, αναγκάστηκε να τα «μαζέψει» και τα δύο. Και ενώ ο πήχης της ανάπτυξης έχει κατέβει στο 1,8% από το 2,7% που ήταν η πρόβλεψη, μεγάλη εντύπωση προκαλεί το απότομα κατέβασμα του πήχη όσον αφορά στο πρωτογενές πλεόνασμα του 2017: μόλις 1,9% έναντι 4,2% το 2016 και παρά τον πακτωλό των πρόσθετων μέτρων που έχουν ενεργοποιηθεί από τις αρχές του χρόνου. Αυξήθηκαν οι φόροι στα καύσιμα, οι αυξημένοι συντελεστές ΦΠΑ ισχύουν φέτος από τις αρχές του χρόνου, έχουν ήδη ανατιμηθεί τα τσιγάρα λόγω φόρων, υπάρχει ο φόρος στον καφέ, έχουν αυξηθεί οι ασφαλιστικές εισφορές έχει αλλάξει η φορολογική κλίμακα και αντί τα έσοδα να πηγαίνουν προς τα πάνω, κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση.
Τα στοιχεία τετραμήνου που ανακοινώθηκαν χθες, δείχνουν υστέρηση στα έσοδα έναντι των στόχων και διατήρηση του πρωτογενούς πλεονάσματος πάνω από τον στόχο μόνο εξαιτίας της υπερσυγκράτησης των δαπανών. Η υστέρηση των εσόδων οφείλεται κυρίως στις αποκρατικοποιήσεις και τον περιορισμό των εσόδων του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.
Ωστόσο, και στο μέτωπο των φόρων υπάρχουν σοβαρά προβλήματα: τα φορολογικά έσοδα από τους βασικούς κωδικούς (φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων, ΦΠΑ, φόροι κατανάλωσης) εμφανίζουν σοβαρή υστέρηση και ο προϋπολογισμός στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στους φόρους παρελθόντων ετών δηλαδή στις κατασχέσεις που κάνει η εφορία αλλά και στις ρυθμίσεις. Αυτό, έχει ημερομηνία λήξεως.
Αν δεν τονωθούν οι βασικοί κωδικοί, σύντομα και τα φορολογικά έσοδα θα κάνουν «κοιλιά». Πλέον, ο αναθεωρημένος στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος (1,9%) είναι πολύ κοντά στον μνημονιακό στόχο (1,75%) κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για αποκλίσεις. Μπορεί να έχει… ξεχαστεί, όμως ο κόφτης είναι ακόμη ενεργός.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr