Απρέπειας Μπογδάνου παραλειπόμενα...

Απρέπειας Μπογδάνου παραλειπόμενα...
Υπάρχει μια συνεχώς διευρυνόμενη μερίδα πολιτών που ανησυχεί (δικαίως κατ’ εμέ) για την αύξηση των μουσουλμάνων στις δυτικές κοινωνίες (λόγω μετανάστευσης και πολλών γεννήσεων) η οποία σε συνδυασμό με την υπογεννητικότητα και τη γήρανση, δημιουργεί προϋποθέσεις πολιτισμικής αλλοίωσης ή ακόμη και ισλαμοποίησης των κοινωνιών μας.

Η ραγδαία αύξηση των πληθυσμών σε μουσουλμανικές χώρες γύρω από την Ευρώπη από το Μαρόκο μέχρι το Αφγανιστάν, σε συνδυασμό με τη δημογραφική γήρανση δημιουργούν μια ισχυρή διαφορά δυναμικού ή εκφόρτιση του οποίου θα μπορούσε να σκοτώσει τη Δύση.

α) Οι "σταυροφόροι"...
Από τη μια πλευρά υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν πως το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο αν κλείσουμε τα σύνορα και εξοντώνουμε όσους τα περνάνε, αδιαφορώντας για τα κίνητρα και τις επιδιώξεις τους.

Ο πατήρ Λεπέν πριν πολλά χρόνια το είχε θέσει σε πιο ωμή αλλά και ρεαλιστική βάση: Η Δύση πρέπει να βρει τρόπο να μειώσει τους πληθυσμούς εκεί που αυτοί αυξάνονται ταχύτερα.

Από την άλλη πλευρά η άποψη αυτή υποστηρίζει πως οι δυτικές κοινωνίες πρέπει να επιστρέψουν στις παραδοσιακές αξίες και να αυξηθούν οι γεννήσεις.

Η πλευρά αυτή συγκεκαλυμένα υποστηρίζει πως η Δύση πρέπει να εγκαταλείψει το μοντέλο των ανοιχτών κοινωνιών, των ανοιχτών αγορών, των ατομικών δικαιωμάτων, της χειραφέτησης των γυναικών και να επιστρέψει στις χριστιανικές και εθνικές ρίζες της με στόχο την αύξηση των γεννήσεων και τη συνέχιση του ανταγωνισμού με το Ισλάμ και άλλες θρησκείες -πολιτισμούς.

Όσοι υποστηρίζουν την επιστροφή στην παράδοση και τη λήψη ουσιαστικών μέτρων αύξησης των γεννήσεων ουσιαστικά υποστηρίζουν πως οι γυναίκες πρέπει να επιστρέψουν στο νοικοκυριό και να περιοριστούν σε ρόλους "παιδομηχανών"...

Η εργασιακή απασχόληση των γυναικών τούς εξασφάλισε οικονομική αυτονομία και έδωσε υλική υπόσταση στο φεμινισμό, τη χειραφέτηση και τον σύγχρονο οικογενειακό προγραμματισμό με λίγα παιδιά...

Με λίγα λόγια προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τη μεταναστευτική εισβολή και τον κίνδυνο της ισλαμικής αλλοίωσης η πλευρά αυτή μας προτείνει να υιοθετήσουμε τα ήθη και τον τρόπο ζωής των κοινωνιών του Ισλάμ, όπως δηλ. ήταν η Ευρώπη τον μεσαίωνα, την εποχή των σταυροφοριών.

β) Η ενοχική "ισλαμο"-αριστερά
Στο άλλο άκρο βρίσκεται η ενοχική αριστερά η οποία υποστηρίζει πως η μετανάστευση είναι συνέπεια της αποικιακής εκμετάλλευσης αυτών των περιοχών από την Δύση.

Τούτο είναι παντελώς ανακριβές. Ο υπερπληθυσμός κατά ένα σημαντικό μέρος οφείλεται στην ανθρωπιστική και φαρμακευτική βοήθεια από τις χώρες της Δύσης που μείωσε την παιδική θνησιμότητα και αύξησε την ποσότητα θερμίδων που μπορεί να προσλαμβάνει κάποιος. Η επάρκεια τροφής και φαρμάκων εκτίναξε τους πληθυσμούς γύρω από τη Δύση.

Μερικοί αριστεροί μισούν τόσο πολύ τη Δύση και τη Δημοκρατία που θα θεωρούσαν ηθική δικαίωση της κατάρρευσή της υπό τις πιέσεις της εισβολής "βαρβάρων" τους οποίους οι ίδιοι φαντασιώνονται ως φορείς του ουτοπικού πεπρωμένου κάποιας αφηρημένης έννοιας, μετάστασης του προλεταριάτου.

γ) Οι φιλελεύθεροι...
Υπάρχει μια μερίδα φιλελευθέρων που υποστηρίζει πως στα πρότυπα του ελεύθερου εμπορίου πρέπει να υπάρχει και ελεύθερη διέλευση ανθρώπων έως ότου η προσφορά και η ζήτηση δημιουργήσει την απαραίτητη ισορροπία.

Στην ιστορία όμως συχνά η επιδίωξη της ισχύος και οι φυλετικές και θρησκευτικές προκαταλήψεις προάγουν ανορθολογικές από την άποψη του οικονομικού συμφέροντος πρακτικές...

Αν οι κοινωνίες απαρτίζονταν μόνο από ορθολογικά άτομα και ηγεσίες που επεδίωκαν το αμοιβαίο συμφέρον σπάνια θα κατέληγαν σε καταστροφικούς για όλους πολέμους.

δ) Οι πραγματιστές...
Υπάρχουν και οι πραγματιστές που πιστεύουν πως πρέπει να υπάρχει έλεγχος και περιορισμός στις μεταναστευτικές εισροές.

Αυτοί στους οποίους επιτρέπεται να εισέλθουν οφείλουν να ζουν και να συμπεριφέρονται σύμφωνα με τις συνήθειες, τις αξίες και τους νόμους των χωρών που επέλεξαν να ζήσουν. Από την άλλη πλευρά πρέπει να γίνει συστηματική προσπάθεια να ενσωματωθούν πολιτισμικά στη Δύση (ιδίως τα παιδιά) και να συνεισφέρουν στην οικονομική και δημογραφική αναζωογόνηση των γερασμένων κοινωνιών. Αν υπάρχουν μετανάστες σε μια κοινωνία λοιπόν είναι επιτυχία τα παιδιά τους να βρίσκονται στα σχολεία και όχι στα φανάρια και τα σκοτεινά σοκάκια.

Οι πραγματιστές αντί της μείωσης του πληθυσμού στις χώρες με πληθυσμιακή έκρηξη προκρίνουν τη δημιουργία οικονομικών συνθηκών που θα ανακόψουν την επιδίωξη της μετανάστευσης ως μέσω επιβίωσης ή βελτίωσης της ζωής.

Ένα αδύνατο σημείο στη στρατηγική των πραγματιστών είναι πως παρατηρείται συχνά το φαινόμενο απόγονοι μεταναστών οι οποίοι είχαν ενσωματωθεί, να ασπάζονται το ριζοσπαστικό Ισλάμ στα πλαίσια κάποιας αντισυστημικής ριζοσπαστικοποίησης ή επικάλυψης της παραβατικής εγκληματικότητας με κάποιο ιδεολογικό και θρησκευτικό μανδύα. Στην περίπτωση μιας οικονομικής κρίσης οι πληθυσμοί αυτοί ενδεχομένως να αποτελέσουν θύλακες αστάθειας εντός της Δύσης.

Ένα άλλο αδύνατο σημείο αυτής της στρατηγικής είναι πως η οικονομική βοήθεια και η βελτίωση των συνθηκών ζωής στις χώρες αυτές, αυξάνει περαιτέρω τις γεννήσεις και αντί να μειώνει τη διάθεση για μετανάστευση στους παραδείσους της Δύσης την αυξάνει.

Δεν υπάρχει απάντηση
Η ουσία του ζητήματος είναι πως καμιά από τις παραπάνω πλευρές δεν έχει κάποια αποτελεσματική απάντηση στο ζήτημα της μετανάστευσης, η οποία θα αποδειχτεί το Πρόβλημα των επόμενων δεκαετιών όπως ακριβώς στο παρελθόν οι μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών άλλαξαν τη ροή της ιστορίας ή έστω επιτάχυναν εξελίξεις...

Αυτό που συνέβη προχθές με την ανάρτηση του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας για τη σύνθεση μια τάξης νηπιαγωγείου του Κέντρου της Αθήνας δεν ήταν η προσπάθεια να δοθεί κάποια απάντηση στο ζέον πρόβλημα, αλλά μια ευκαιριακή κίνηση κάποιου από το στρατόπεδο (δ) να ψαρέψει στα θολά νερά του (α).

Η χρησιμότητα της ιστορίας
Ο Ρωμαίος στρατηγός Αέτιος έμεινε στην ιστορία κυρίως για τη νίκη του στη "Μάχη των Εθνών" το 451 μ.Χ. όπου ηγούμενος του συμμαχικού στρατού Ρωμαίων και Φοιδερατών σταμάτησε την εισβολή των Ούννων.

Οι Φοιδεράτες πριν γίνουν σύμμαχοι και πολεμήσουν μαζί με τους Ρωμαίους αποτελούσαν βαρβαρικές φυλές που είχαν εισβάλει και εγκατασταθεί σε όλη τη Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Παρά τη συντριβή των Ούννων στη "Μάχη των Εθνών" το Δυτικό Ρωμαϊκό κράτος καταλύθηκε ολοσχερώς λίγα μόλις χρόνια αργότερα το 476, από τους βαρβάρους εισβολείς που εγκαθίσταντο όλο και περισσότερο όλο και βαθύτερα στην επικράτειά του.

Η ενσωμάτωση των βαρβάρων που μετανάστευσαν στην επικράτεια της αυτοκρατορίας τελικά δεν κατάφερε να ανατρέψει την τροχιά εσωτερικής παρακμής της Αυτοκρατορίας.

Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία άρχισε να φθίνει ήδη από τον 3ο αιώνα μ.Χ. Πολύ πριν αρχίσει να καταρρέει η Αυτοκρατορία είχε καταρρεύσει η Δημοκρατία μετά την περίοδο των εμφυλίων πολέμων μεταξύ 80-35 π. Χ.

Σαν βασικά αίτια της παρακμής της Ρώμης θεωρείται η σταδιακή χρεοκοπία και εξάλειψη των μικρών ιδιοκτητών, η μετανάστευση στη Ρώμη και μετατροπή τους σε όχλο που σιτιζόταν με κρατικά επιδόματα (διανομή άρτου) και χειραγωγούνταν με θεάματα.

Τα έσοδα για την φιλολαϊκή πολιτική προέρχονταν από την φορολόγηση των επαρχιών και τις συνεχείς κατακτήσεις.

Κάποια στιγμή η αυτοκρατορία μεγάλωσε τόσο πολύ που το κόστος της διοικητικής γραφειοκρατίας και των λεγεώνων άρχισε να υπερβαίνει τα έσοδα.

Μετά τον 3ο αιώνα μια πανδημία, η "Πανούκλα του Κυπριανού" αποδεκάτισε σημαντικά τον πληθυσμό της αυτοκρατορίας με αποτέλεσμα να μειωθεί ο αριθμός όσων μπορούσαν να φορολογηθούν και κυρίως ο αριθμός όσων μπορούσαν να στρατολογηθούν.

Οι αυτοκράτορες προκειμένου να αποφύγουν τη δυσαρέσκεια, τις εξεγέρσεις και την υπακοή των μισθοφόρων άρχισαν να "νοθεύουν" τα χρυσά και ασημένια νομίσματα. Σήμερα κάτι ανάλογο θα μπορούσε να είναι τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) και η δημιουργία ανεξέλεγκτου χρέους.

Η "νόθευση" μείωνε την αξία των νομισμάτων και αυτό έκανε τις τιμές των προϊόντων να ανεβαίνουν.

Η κατάσταση αυτή δημιουργούσε ένα φαύλο κύκλο πληθωρισμού καθώς νέα υποτιμημένα νομίσματα προστίθονταν συνεχώς σε κυκλοφορία.

Όταν κάποιος αυτοκράτορας ανακάλυπτε κάποια ποσότητα πολύτιμων μετάλλων και έκοβε νέα καθαρά νομίσματα, αυτά γρήγορα αποσύρονταν από την κυκλοφορία γιατί αποθησαυρίζονταν. Δηλαδή, κρατούσαν τα "καθαρά" και συναλλάσσονταν με τα "νοθευμένα"...

Αυτό συμπλήρωνε τον φαύλο κύκλο, διότι τα πολύτιμα μέταλλα δεν επιστρέφονταν ποτέ στην κυβέρνηση μέσω της φορολογίας.

Από την εποχή του Γαλλιηνού ( 235-284 μ. Χ.) π.χ., η συνήθης περιεκτικότητα του αργυρού δηναρίου σε ασήμι είχε πέσει στο 5%, ενώ λίγο αργότερα κυκλοφορούσαν απλώς επάργυρα νομίσματα.

Ο συνδυασμός πληθωρισμού, τρυφηλότητας των πολιτών και δημογραφικής γήρανσης είχε σαν συνέπεια την εσωτερική αποσάθρωση της αυτοκρατορίας.

Αργότερα τον 4ο και 5ο αιώνα μετακινούμενοι πληθυσμοί από την Ασία προκάλεσαν μετατοπίσεις άλλων πληθυσμών σε όλη την Ευρασιατική ήπειρο.

Μία από αυτές τις ομάδες ήταν οι Ούννοι, οι οποίοι έφτασαν στην Ευρώπη περίπου το 370 μ.Χ.

Η άφιξη των Ούννων προκάλεσε σημαντικές μετακινήσεις γερμανικών λαών από τις βόρειες παρυφές της αυτοκρατορίας προς το Νότο.

Οι Ρωμαϊκές διοικήσεις προσπάθησαν να προσεταιριστούν διάφορες φυλές επιτρέποντάς τους να εγκατασταθούν σε περιοχές στο εσωτερικό της αυτοκρατορίας. Το μοντέλο αυτό σε αρκετές περιπτώσεις ανταποκρίθηκε και παράτεινε τη ζωή της Ρώμης.

Όμως η διείσδυση των βαρβαρικών φυλών καθυστέρησε μόνο και δεν ανακόπηκε.

Οι Βάνδαλοι π.χ. ξεκίνησαν από την περιοχή της Γερμανίας και της Σκανδιναβίας και αφού σάρωσαν τη Δυτική Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική κατέκτησαν την Καρχηδόνα όπου ίδρυσαν βασίλειο.

Οι Άγγλοι και οι Σάξονες εισέβαλαν στη Βρετανία και ανάγκασαν τους Ρωμαίους να εγκαταλείψουν το νησί το 410 μ.Χ.

Οι Φράγκοι ανέλαβαν τον έλεγχο της Γαλατίας, και οι Οστρογότθοι κατέκτησαν την Ιταλία.

Το 476 έπεσε και τυπικά η Ρώμη.

Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία βέβαια έμεινε άθικτη και κατάφερε να επιβιώσει για άλλα χίλια χρόνια, μέχρι να καταλυθεί και το τελευταίο κομμάτι της, με την πτώση της Κωνσταντινούπολης στους Οθωμανούς.

Το πρόβλημα των υπερπληθυσμών και της μετανάστευσης δεν συμβαίνει για πρώτη φορά. Αυτή τη φορά ίσως τα πράγματα είναι διαφορετικά*…

*Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά, είναι μια συνηθισμένη φράση που λέγεται συχνά στα χρηματιστήρια κοντά στις κορυφές...

Πηγή: capital

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr