Δύο μέτρα,δύο σταθμά. Αυτή η μάστιγα...

Μπορεί να φταίω εγώ που μεγάλωσα και πλέον "ψειρίζω" τα πράγματα. Μπορεί πάλι να φταίνε τα ίδια τα "πράγματα". Αλλα να, δεν αντέχω καθόλου τα δυο μέτρα και τα δυο σταθμά.

Μερικά παραδείγματα για να καταλάβετε τι εννοώ.

Μετράς μέρα-μέρα τους ανθρώπους που αυτοκτονούν λόγω κρίσης, τα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία γιατί δεν έχουν να φάνε δεκατιανό, κάνεις σημαία τους ανθρώπους που ψάχνουν να βρουν φαγητό στα σκουπίδια. Μέχρι να ανέβεις στην εξουσία. Μετά απευθύνεσαι στους ίδιους ανθρώπους λέγοντας τους να κάνουν γεμιστά ή βγάζεις "non paper" κύκλων υπουργείων που λένε πως "λίγη μεγαλύτερη προσοχή δεν θα έβλαπτε προκειμένου να μην τρομοκρατούνται και οι πολίτες...".

Χαλάς τον κόσμο για την φοροκαταιγίδα, οργανώνεις ή συμμετέχεις ενεργά στο κίνημα "δεν πληρώνω": στην Εφορία, στα διόδια, παντού. Μέχρι να γίνεις κυβέρνηση. Μετά; Μετά μιλάς -εσύ ο ίδιος- για μπαταχτσήδες, αναγορεύεις σε "εθνικό καθήκον" την πληρωμή των φόρων, στέλνεις στα δικαστήρια όσους δεν πληρώνουν... Όσο για την φοροκαταιγίδα; Την κάνεις φοροτυφώνα.

Κάνεις σημαία το θέμα του χρέους. Καλά κάνεις. Αλλά λες "γερμανοτσολιάδες " όσους σου λένε οτι κάτι πρέπει να κάνεις κι εσύ, να τιμήσεις την υπογραφή σε βρε αδερφέ στο μνημόνιο που ξόρκιζες αλλά έφερες (άλλο κι αυτό...). Οταν όμως ψαλιδίζει τις προσδοκίες σου ο ίδιος ο αντιπρόεδρος σου, είναι απλά Τετάρτη κι ο καιρός είναι αίθριος.

Δεν χωράει στο δικό μου μυαλό πώς εξαπολύεις μύδρους κατά της "διαπλοκής", και μετά καλείς αυτούς που ο ίδιος βαφτίσει "διαπλεκόμενους", να συμμετάσχουν σε σχήματα με τους νέους καναλάρχες. Και δεν εξετάζω καν όσα παρουσιάζονται για κάποιους, ειδικότερα για έναν, από τους νέους καναλάρχες με τον οποίο φαίνεται πως υπάρχουν κάποιες συμπάθειες για να το πω κομψά.

Απο την άλλη πλευρά. Κάνεις εναγώνιες προσπάθειες για να πείσεις οτι εγκαταλείπεις κάποιες ακραίες θέσεις μετακινείσαι προς το κέντρο για να κερδίσεις μια κρίσιμη μάζα που θα σε φέρει στην κυβέρνηση. Αυτό σημαίνει πως αναγνωρίζεις και κάποια λάθη του παρελθόντος σου. Δεν γίνεται αυτά τα λάθη σου που έχουν ονοματεπώνυμο -έστω και βαρύ- να τα έχεις σε ασυλία, πχ για την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ-Γεωργίου. Πολλώ δε μάλλον όταν με τις προϋπολογισμούς που έχεις ήδη υπογράψει, αποδέχεσαι πλήρως τα στοιχεία του 2009-2010. Elementary dr Watson.

Δεν μπορείς να είσαι "και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ" στο θέμα της ακραίας ρατσιστικής συμπεριφοράς κάποιων κατοίκων στο Ωραιόκαστρο. Οχι στις ενδεχόμενες αγωνίες που μπορεί να έχουν ή τις απορίες. Ακόμη και στην απειλή ότι θα καταλάβουν το σχολείο!

Κάμποσα τέρμηνα ασχολείσαι με τη συγκρότηση νέου φορέα. Αλλά το ένα σου ξυνίζει, το άλλο σε ζαλίζει. Δεν φταίω εγώ, ο άλλος. Δεν φταίει ο άλλος, αλλά αυτός, 1-0. Συμφωνείς σε 10 πράγματα, τα παρουσιάζεις και κατεβαίνεις στον κόσμο να μετρηθείς. Αυτός θα σε κρίνει και θα σε αναγορεύσει σε ρυθμιστή ή όχι. Αλλιώς γίνεσαι καμμένος. Εντελώς.

Κοινός τόπος όλων αυτών είναι -φοβάμαι- ένας: το "εμείς ή αυτοί". Το "τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν". Το οποίο δυστυχώς διαπερνά οριζόντια και κάθετα την κοινωνία, τους πολίτες αυτής της χώρας. Πρόσφατη απόδειξη, η ανθρωποφαγία ανάμεσα στο σινάφι μου, σε δημοσιογράφους, με αφορμή το ότι κάποιοι -πολλοί- άνθρωποι θα βρεθούν χωρίς δουλειά.

Κι αυτό με τρομάζει. Ισως πάλι γιατί μεγάλωσα. Αλλά αλλιώς.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr