Ε όχι και καλό χειμώνα

Υποθέτω δεν ήμουν ο μόνος. Την προηγούμενη Παρασκευή με το που άρχισε επιτέλους η βροχή, η πρώτη βροχή μετά από μήνες, βγήκα έξω από το γραφείο να απολαύσω το θέαμα. Να μυρίσω το χώμα που νοτιζόταν. Κι ας βρεχόμουν. Μέτρησα και πόση ώρα έβρεξε με την αφελή ελπίδα ότι θα ενισχυόταν και η στάθμη του νερού στη λίμνη του Μαραθώνα. Εβρεξε δυνατά, αλλά λίγη ώρα δυστυχώς. Το Σάββατο ξαναέβρεξε όμως και ήταν απόλαυση. Ήταν λιγότερα έντονη η βροχή αλλά κράτησε λίγο παραπάνω σε χρόνο. Έβρεχε ποτιστικά και το απόγευμα.

Η πρωινή βροχή του Σαββάτου με βρήκε να περπατώ στο Τατόι και σας έχω a propos και νέα. Το καμένο αυτό κομμάτι της Αττικής, που καταστράφηκε στη φωτιά του 2021, έχει (σχεδόν) αναγεννηθεί τελείως. Το δάσος μπορεί να είναι μικροσκοπικό σε μέγεθος, τα δεντράκια, κυρίως πεύκα, είναι δεν είναι 70-80 εκατοστά, αλλά το μέρος έχει πρασινίσει τελείως. Και το θέαμα επιβεβαιώνει αυτό που διαβάζω από ειδικούς, ότι δηλαδή μετά από μια μεγάλη φωτιά, όταν αρχίσει να ξαναγεννιέται το δάσος, είναι πολλές φορές πιο πυκνό απ' ό,τι ήταν στο παρελθόν.

Η βροχή με βρήκε καθώς περπατούσα στο μονοπάτι. Όχι μόνο δεν έσπευσα να γυρίσω και να καλυφθώ, αλλά απολάμβανα κάθε λεπτό που περνούσε και που ένιωθα τη βροχή να μας βρέχει. Γιατί ένιωθα πόσο ανάγκη είχε η φύση να ποτιστεί, γιατί σκεφτόμουν ότι η βροχή είναι και μια φυσική μέθοδος προστασίας από τις πυρκαγιές και γιατί μας απειλεί (και μας τρομοκρατεί) και η λειψυδρία. Για όλους αυτούς τους λόγους αλλά και γιατί είχαμε ανάγκη από λίγη δροσιά επιτέλους, ένιωθα λοιπόν τη βροχή σαν μια ευλογία.

Υποθέτω δεν ήμουν ο μόνος. Και άλλοι πολλοί υποθέτω θα ένιωσαν έτσι και ίσως είναι η αρχή για να σκεφτούμε όλοι αλλιώς, να σκεφτούμε διαφορετικά, και το κλίμα και τον καιρό και τις εποχές. Μέχρι σήμερα όταν μιλούσαμε για "καλό καιρό" εννοούσαμε τον καιρό που μας επιτρέπει εκείνη τη δραστηριότητα που για τον σύγχρονο καταναλωτικό άνθρωπο, είναι η πιο "ευγενής" και η πιο συνδεδεμένη με την απόλαυση και την καλή ζωή. Η μόνη ζωή που αξίζει, δηλαδή οι διακοπές.

Ο μοντέρνος άνθρωπος ζει για τις διακοπές, ονειρεύεται τις διακοπές και όταν δεν είναι διακοπές…αναπολεί τις διακοπές που πέρασε. Σχεδιάζοντας τις επόμενες. Καλός καιρός λοιπόν είναι ένας καιρός που κάνει ζέστη, δεν φυσάει δυνατός άνεμος, στον ουρανό υπάρχει ένας λαμπρός ήλιος και φυσικά δεν υπάρχουν σύννεφα. Επ ουδενί σύννεφα και βροχή. Καλός καιρός είναι ο καιρός για ηλιοθεραπεία, για βουτιές στη θάλασσα και ποτάρες στο μπαρ πίσω από την πλαζ. Δεν είναι τυχαίο που διάφορα δημοσιεύματα διαφημίζουν σαν την καλύτερη δουλειά στον κόσμο να είσαι επιστάτης σε ερημικό νησί. Δουλειά και διακοπές επ' άπειρον. Το τέλειο.

Δεν είναι τυχαίο ότι αν τολμήσεις τώρα που το καλοκαίρι πλησιάζει στο τέλος του να ευχηθείς σε κάποιον "καλό χειμώνα", όπως έκαναν οι άνθρωποι πάντα μετά το τέλος του Αυγούστου, σπεύδει να σε διορθώσει με μια έκφραση αποστροφής: Ε όχι και καλό χειμώνα! Από τώρα;

Έχει εφευρεθεί έτσι η ευχή "καλό υπόλοιπο καλοκαίρι", καλό υπόλοιπο γενικώς, καλό τέλος καλοκαιριού, καλό φθινόπωρο, καλό τέλος Αυγούστου, καλό Σεπτέμβριο και δεν ξέρω γω τι άλλο…ό,τι θέλετε εκτός από Καλό Χειμώνα. Γιατί χειμώνας σημαίνει κρύο και βροχές και σημαίνει κυρίως τέλος οι διακοπές. Και τι αξία έχει η ζωή όταν δεν είσαι διακοπές;

Ώρα λοιπόν να σκεφτούμε και τη ζωή μας αλλιώς και τον καιρό αλλιώς. Τον καιρό όχι σαν το αξεσουάρ και το ντεκόρ για τις χωρίς τέλος διακοπές, αλλά σαν αυτόν τον κρίσιμο και πολύτιμο παράγοντα, το στοιχείο που επιτρέπει την επιβίωσή μας στον πλανήτη γη. Που επιτρέπει την ανανέωση και την αναγέννηση της φύσης. Τον "καιρό" που πληγώσαμε με την απληστία μας και την ανεμελιά μας, εξαντλώντας τα αποθέματα της φύσης, καταναλώνοντας χωρίς μέτρο και σύνεση τα ορυκτά καύσιμα και τώρα προσπαθούμε να ανατάξουμε.

Είμαι βέβαιος ότι μετά από ένα πολύ δύσκολο καλοκαίρι, με παρατεταμένους καύσωνες και μεγάλες φωτιές, όλοι βλέπουμε πλέον τον καιρό και τη φύση διαφορετικά. Η βροχή, που κάποτε μας ενοχλούσε και ήταν συνδεδεμένη με τους άχρωμους και βαρετούς Λονδρέζους, που δεν ξέρουν από καλή ζωή, είναι τώρα ευλογία. Το χιόνι, που ως σήμερα το θέλαμε μόνο το ΣΚ και μόνο στα βόρεια για καμιά εκδρομή- επ΄ουδενί μέσα στην πόλη να μας δυσκολέψει στις μετακινήσεις- θα το δούμε σαν εκείνο το στοιχείο που θα επιτρέψει να γεμίσουν οι ταμιευτήρες νερού.

Και αυτή η διαφορετική αντίληψη για τον καιρό και τα φαινόμενα του, θα μας επιτρέψει ελπίζω, να δούμε διαφορετικά και το πώς ζούμε. Να αντιμετωπίσουμε πιο θετικά, τα μέτρα που χρειάζονται να ληφθούν για την ανάταξη του κλίματος και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Μέχρι στιγμής, κανένα κόμμα στην Ελλάδα δεν έχει ψηλά την οικολογική ατζέντα, κανένα πράσινο κόμμα δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και ακόμα συζητούμε αν πρέπει ή όχι να επενδύσουμε στην αιολική ενέργεια. Η τοποθέτηση ανεμογεννητριών προκαλεί αντιδράσεις και λαϊκές κινητοποιήσεις. Ακόμα και από την αριστερά ή κυρίως από την αριστερά, που υποτίθεται ότι είναι και πιο ευαίσθητη στα θέματα της οικολογίας. Το κόστος των μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος οδηγεί σχεδόν πάντα τις κυβερνήσεις- και την παρούσα- σε άτακτη υποχώρηση.

Δεν είναι τυχαίο ότι στη συζήτηση που είναι σε εξέλιξη για την επόμενη ημέρα του θεσσαλικού κάμπου, το πρόβλημα της καλλιέργειας του μπαμπακιού- που όλοι οι ειδικοί συμφωνούν ότι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ερημοποίηση του κάμπου- έχει ξεχαστεί τελείως. Έως την ολοκληρωτική καταστροφή…Θυμάστε που κάποτε ο πρωθυπουργός είχε ψηλά την απολιγνιτοποίηση; Ε αυτό ήταν last year!

Τουλάχιστον διαβάζω τους μετεωρολόγους, ότι θα βρέξει ξανά στο τέλος της εβδομάδας. Ευλογία.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr