
Αυτή η κυβέρνηση διαθέτει κάτι το “μαγικό”. Πανηγυρίζει στις ήττες σαν να είναι νίκες. Δημιουργώντας την εύλογη απορία τι θα κάνουν αν έστω και κατά τύχη σε ένα κρίσιμο “αγώνα” κερδίσουν τη νίκη. Θα κλαίνε με μαύρο δάκρυ;
Τέλος πάντων ένας ψυχρός απολογισμός του αποτελέσματος του Eurogroup της Δευτέρας δείχνει ότι χάσαμε τουλάχιστον σε πέντε μέτωπα. Τα καταγράφω συνοπτικά.
1. Το “κλείσιμο” της δεύτερης αξιολόγησης παραπέμπεται στο απώτερο μέλλον και πάντως πολύ δύσκολα “αμέσως μετά τις γιορτές” όπως εκτιμούν διάφοροι κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Ο Σόιμπλε εκτίμησε ότι “υπάρχει πολλή δουλειά ακόμη". Οι "δικοί μας” προεξοφλούσαν ότι η αξιολόγηση θα κλείσει στις 5 Δεκεμβρίου, το πολύ μέχρι τις γιορτές και είδαμε πόσο μέσα έπεσαν ακόμη μια φορά. Άρα μάλλον το σενάριο του Σόιμπλε θα “αγοράσω”.
2. Η “μάχη της μείωσης των πλεονασμάτων” χάθηκε και μάλλον άδοξα. Άλλωστε πουθενά δεν κατάλαβα να δόθηκε τουλάχιστον με την αποφασιστικότητα που διατυμπάνιζαν διάφοροι υπουργοί της κυβέρνησης και τα πιστά τους “παπαγαλάκια”. Ο στόχος παραμένει για πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3 5% του ΑΕΠ για το 2018 αλλά ...”και εντεύθεν”.
3. Αυτό το “και εντεύθεν” μάλλον κρύβει το μεγάλο μυστικό γιατί δεν προσδιορίζεται. Διάφοροι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι μιλούν για “μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα” 3 ή 5 ετών, οι “επάρατοι” Γερμανοί επιμένουν για 10 χρόνια. Να υπενθυμίσω την "ατάκα" του Γκάρι Λίνεκερ για το ποδόσφαιρο και τους Γερμανούς ή να αρκεστώ να σχολιάσω ότι τη συνυπογραφή μιας ακόμη περιόδου πολύχρονης λιτότητας δεν την λες και ...νίκη!
4. Για να μείνει το ΔΝΤ και για να εξυπηρετηθεί ο στόχος του 3,5% χρειάζονται “ισχυρά μέτρα” όπως αναφέρει η απόφαση του Eurogroup ύψους 4 2 δισ. Μάλιστα αυτά τα μέτρα δεν θα είναι εφ΄άπαξ αλλά μόνιμα, ετήσια και διαρκούς εφαρμογής. Άλλη μια "περήφανη νίκη".
5. Επειδή δεν ήθελαν να αφήσουν καμιά αμφιβολία οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι προσδιόρισαν ότι τα βασικά πεδία εφαρμογής αυτών των μέτρων είναι το ασφαλιστικό σύστημα και η φορολογία εισοδήματος. Ακόμη και για τους “τυφλούς” αυτά πρακτικά σημαίνουν μείωση ή κατάργηση του αφορολόγητου και νέες περικοπές στις ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΜΕΝΕΣ συντάξεις. "Γκολάρα"...
Αυτά τα λίγα λοιπόν χωρίς να επεκταθούμε σε άλλους παράγοντες που σύμφωνα με τη διεθνή ειδησεογραφία χαρακτήρισαν την τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup, όπως το παγερό και εχθρικό κλίμα κατά των εκπροσώπων της ελληνικής κυβέρνησης που επικράτησε και σε ορισμένους θύμισε “μέρες Βαρουφάκη”. Αυτά είναι "ψυχολογίστικα" και δεν ασχολούμαστε.
Τι κερδίσαμε λοιπόν έναντι αυτών; Μια διαδικασία ελάφρυνσης του χρέους που θα φτάσει το 20% του ΑΕΠ έως το “ευτυχές 2060". Δυο παρατηρήσεις μόνο.
α) Με έναν πρόχειρο υπολογισμό κερδίσαμε μια ελάφρυνση χρέους 1 δισ. το χρόνο και “δώσαμε” μέτρα 4, 2 δισ. το χρόνο. Σωστά;
β) Η καμπύλη ελάφρυνσης του χρέους σύμφωνα με τους ειδικούς εμφανίζει την εξής ιδιομορφία. Στα πρώτα χρόνια έχει ως αποτέλεσμα την ...αύξηση του κόστους εξυπηρέτησης του χρέους (γιατί κάποια κυμαινόμενα επιτόκια μετατρέπονται σε σταθερά και ανεβαίνουν). Η μείωση του κόστους εξυπηρέτησης έρχεται αργότερα, κάποιοι την τοποθετούν από το 2030 και μετά.
Αυτά λοιπόν είναι τα αντικειμενικά αποτελέσματα του Eurogroup. Στην καλύτερη ανάγνωση για τις ελληνικές “επιτυχίες”, φάγαμε 5-6 γκολ και βάλαμε ένα στις καθυστερήσεις και με το ζόρι, το οποίο όμως αμφισβητείται. Το ερώτημα λοιπόν παραμένει. Γιατί πανηγυρίζουν; Δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται ή απλώς είναι και παραμένουν παθολογικά ψεύτες. Διαλέξτε... Εκτός αν μπλέξαμε με τίποτα μαζοχιστές.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr